Ας μη γελιόμαστε, πέρα από το να είσαι σύμφωνα με το Σύνταγμα ο τέταρτος σημαντικότερος άνθρωπος της χώρας μας, υπάρχει μια άλλη πολύ σημαντικότερη ιδιότητα: αυτή του υποψήφιου Πρωθυπουργού. Άραγε, πόσο μεγάλη ιδέα πρέπει να έχεις για τον εαυτό σου για να πιστεύεις ότι μπορείς να είσαι ο επόμενος Πρωθυπουργός;
Πιστεύουν όλοι αυτοί οι φίλοι της πολιτικής, αυτοί οι άνθρωποι που έγιναν πολιτικοί φωνάζοντας και κατακρίνοντας τα πάντα, ότι μπορούν να πάρουν τις απαραίτητες αποφάσεις που θα έχουν ως αποτέλεσμα να βγει ο κόσμος στον δρόμο και να διαδηλώνει εναντίον τους, όπως έχει γίνει με όλους τους μέχρι στιγμής Πρωθυπουργούς; Ή μήπως νομίζουν ότι θα είναι τόσο καλοί που θα τους επευφημούν και θα ζητωκραυγάζουν στο πέρασμά τους; Αντέχουν αυτοί οι κοσμοπολίτες να σηκώσουν το βάρος έντεκα εκατομμύριων ψυχών στα χέρια τους; Αντέχουν να απειλούν τη ζωή τους, τη ζωή των δικών τους, ακόμα και των παιδιών τους και οι ίδιοι να μη λυγίσουν; Αντέχουν να «στεγνώσει η ψυχή τους για να κυβερνήσουν», όπως είπε για τον εαυτό του ο Κωνσταντίνος Καραμανλής; Άραγε, πόσο μεγάλη ιδέα μπορεί να έχει κάποιος για τον εαυτό του για να θεωρεί ότι μπορεί να κάτσει στην καρέκλα του Κωνσταντίνου Καραμανλή;
Το ότι ο Αλέξης Τσίπρας τα κατάφερε να γίνει Πρωθυπουργός, ένας άνθρωπος που για τους περισσότερους νεοδημοκράτες είναι ανίκανος να κυβερνήσει, δεν πάει να πει ότι πρέπει με το ζόρι να βρεθεί κάποιος εμφανίσιμος σαραντάρης για να τον κοντράρει μήπως ξαναγίνει η Νέα Δημοκρατία κυβέρνηση. Ας είναι αυτό πλήρως κατανοητό: τον λαό δεν τον ενδιαφέρει να γίνει η Νέα Δημοκρατία κυβέρνηση. Τον λαό τον ενδιαφέρει να κυβερνηθεί σωστά η Ελλάδα. Όταν κάποιος κάνει αυτοσκοπό το να βρεθεί το κόμμα του στην εξουσία, εγώ το μόνο που ακούω είναι ότι σκοπός του είναι να εξυπηρετηθούν κάποια συμφέροντα. Το ότι βρίσκεται λοιπόν στην εξουσία κάποιος που οι ίδιοι θεωρούν ανίκανο δεν σημαίνει ότι σκοπός είναι να αντικατασταθεί με κάποιον λιγότερο ανίκανο απλά και μόνο για να αλλάξει το κυβερνών κόμμα και να εξυπηρετηθούν π.χ. οι επιχειρηματίες που το υποστηρίζουν. Σκοπός είναι να αντικατασταθεί με κάποιον ικανό, με οποιοδήποτε κόστος και αν υπάρχει για το κόμμα και με πλήρη αδιαφορία για τα όποια επιχειρηματικά ή άλλα συμφέροντα. Καλύτερα να μη μπούμε καν στην συζήτηση για το αν υπάρχει έστω και ένας υποψήφιος για την προεδρία της ΝΔ που να μην υποστηρίζεται από μεγαλοεπιχειρηματικά συμφέροντα, είναι ωραία η ιστοσελίδα μας και θα είναι κρίμα να την ταράξουν στις μηνύσεις.
Ακόμα όμως και αν παραβλέψουμε όλες αυτές τις δυσθεώρητες προϋποθέσεις που έθεσα για τον ιδανικό ηγέτη, υπάρχει μία που θεωρώ απαράβατη. Δεν είναι δυνατόν να θέλεις να ηγηθείς και να μην είσαι σίγουρος. Δεν έχω καμία απολύτως διάθεση να αφήσω την τύχη μου, της οικογένειάς μου και της χώρας μου σε κάποιον ο οποίος δεν είναι σίγουρος για τον εαυτό του.
Τι πάει να πει «θα δούμε αν θα είμαι υποψήφιος»; Σοβαρολογούμε; Κατηγορεί σύσσωμη η Νέα Δημοκρατία τον Αλέξη Τσίπρα -και σωστά σύμφωνα με την άποψή μου- ότι έβλαψε σοβαρά την χώρα με την αναποφασιστικότητά του και θα αποδεχτούμε κάποιον για υποψήφιο που δεν είναι σίγουρος για το αν θέλει την Πρωθυπουργία;
Ε λοιπόν όχι. Όποιος δεν είναι σίγουρος ας κάτσει σπίτι του. Όποιου το αίμα δεν βράζει από την επιθυμία να αλλάξει τη χώρα μας με κάθε προσωπικό κόστος, ας βρει κάτι άλλο να ασχοληθεί. Αν από τώρα είναι αβέβαιος, τότε όταν θα πέσει πάνω τους όλος ο κομματικός μηχανισμός εφτά διαφορετικών κομμάτων πόσο σίγουρος θα είναι για τον εαυτό του; Όταν θα τον πιέζει η Μέρκελ και ο Ομπάμα για να πάρει αποφάσεις κόντρα στο συμφέρον του Ελληνικού λαού, πώς θα αντιδράσει αν δεν είναι απόλυτα βέβαιος; Όταν το κάθε… κωλοπαιδάκι θα γράφει λίβελους πίσω από την οθόνη ενός υπολογιστή, όχι αποδεικτικά δοκίμια σε αυστηρό ύφος όπως κάνω εγώ τώρα, αλλά σιχαμένα άρθρα που εκθέτουν προσωπικές ιστορίες και βγάζουν ανυπόστατες φήμες, θα μπορούν αυτοί που δεν είναι σίγουροι να λειτουργήσουν σαν πραγματικοί ηγέτες ενός έθνους;
Το ότι θα τους προστατεύει ένας κομματικός μηχανισμός δεν λέει τίποτα.
Και ο Τσίπρας προστατεύεται από έναν ισχυρότατο κομματικό μηχανισμό πολύ ανώτερο από αυτόν της Νέας Δημοκρατίας, αλλά την κρίσιμη στιγμή τις αμφιβολίες του τις πληρώσαμε όλοι και θα τις πληρώνουν και τα παιδιά μας.
Ακόμα και ο αριθμός των υποψήφιων για την υποψηφιότητα είναι αστείος.
Με δεδομένο ότι χρειάζονται 50 υπογραφές από την Πολιτική Επιτροπή γνωρίζουμε ήδη ότι μπορούν να υπάρξουν το πολύ 11 υποψήφιοι και αυτό αν δεχθούμε ότι είναι διατεθειμένοι όλα τα μέλη της Π.Ε. της ΝΔ να υπογράψουν υπέρ κάποιου, κάτι που μόνο θεωρητικώς μπορεί να σταθεί, με δεδομένο ότι τουλάχιστον τα 2/3 αποφεύγουν να εκτεθούν δημοσίως ή τάσσονται υπέρ όλων των υποψηφίων γιατί δεν ξέρουν ποιος θα είναι ο νικητής και θέλουν να τα έχουν καλά με όλους. Άρα υπάρχουν άτομα που δεν έχουν εξασφαλίσει καν αυτές τις υπογραφές και δηλώνουν πρόθυμοι να σκεφτούν το αν θα ήθελαν κάποια στιγμή και υπό προϋποθέσεις να συζητήσουν το αν θα ήταν υποψήφιοι για την προεδρία του κόμματος. Προφανώς όλοι αυτοί εκλιπαρούν να βρεθεί κάποιος να τους τάξει κάτι για να παραιτηθούν υπέρ του όσο πιο γρήγορα γίνεται, προτού φτάσει η Παρασκευή και αναγκαστούν να μαζέψουν υπογραφές. Γιατί άλλωστε να μη κάνουν το κόλπο του Αβραμόπουλου; Από εκεί που ήταν ο «κύριος τίποτα», δηλώνοντας κάθε φορά υποψήφιος για την ηγεσία, εξελίχθηκε, έγινε Δήμαρχος Αθηναίων και τώρα είναι ο αρμόδιος Επίτροπος για θέματα μετανάστευσης. Όχι και άσχημα για κάποιον που απλά παραιτήθηκε υπέρ του κατάλληλου προσώπου, αλλά αρκετά άσχημα για αυτούς που περιμένουν πρωτοβουλία από την Ευρώπη σε ένα από τα σημαντικότερα παγκόσμια θέματα, δηλαδή με λίγα λόγια την παγκόσμια κοινότητα.
Εν κατακλείδι, δεν ξέρω κατά πόσο είναι εύκολο, αλλά δείξτε λίγη τσίπα και αφήστε αυτούς που είναι σίγουροι να αναμετρηθούν μεταξύ τους με την ησυχία τους. Δεν είναι ντροπή να μη συμμετέχεις σε έναν αγώνα που δεν είναι για εσένα. Έχουμε γεμίσει από ακατάλληλα άτομα σε σημαντικότατες θέσεις, ας μην έχουμε και εσάς να αμφιβάλετε πάνω από το κεφάλι μας. Αντί για τον εαυτό σας, σκεφτείτε τους πολλούς και καθίστε σπίτια σας.
Για να διαβάσετε δωρεάν το βιβλίο του Δημήτρη Κοντογιάννη «Δεν έχουμε Δημοκρατία: Μια κάπως μποέμ απόδειξη για κάτι που όλοι λίγο-πολύ γνωρίζαμε», πατήστε εδώ!
