Μάλιστα, έτσι που έχει εξελιχτεί η ελληνική αγορά του βιβλίου – που μάλλον δεν έχει καταλάβει ότι οι καιροί έχουν αλλάξει – φτάνει η αγορά του βιβλίου να είναι και θέμα …επιλογής. Θα φάω κρέας την Κυριακή με πατάτες, σαλάτα και μια μπυρίτσα ή θα αγοράσω ένα βιβλίο αφού τσοντάρω και κάτι από το φαγητό της Τρίτης και της Τετάρτης;
Θα πιστέψεις αυτό που προσπαθεί να σου πουλήσει το μάρκετινγκ του κάθε εκδοτικού στο οπισθόφυλλο και που τις περισσότερες φορές αποδεικνύεται φρου-φρου κι αρώματα πακεταρισμένο σε πολύ κακά ελληνικά ή θα πιστέψεις τους νεοφώτιστους διαδικτυακούς φωστήρες – τις περισσότερες φορές υπαλλήλους ελεημοσύνης ή δουλικά (εσείς διαλέγετε την κατάλληλη λέξη) των εκδοτικών – που έχουν μπερδέψει την βιβλιοκριτική με την παρουσίαση/διαφήμιση;
Κι ας πούμε ότι βιβλιοκριτική και παρουσίαση είναι μακρινά – μα πολύ μακρινά – εξ αγχιστείας ξαδέρφια. Το αποτέλεσμα πρέπει να είναι μια θετική κριτική για να σου ξαναστείλει ο εκδοτικός βιβλία ή για να γλύψεις τον συγγραφέα, ή μια μόνιμα αρνητική στάση για να ικανοποιηθούν οι θεατές της κλειδαρότρυπας;