Γνωρίζω ότι υπάρχουν τρόποι να ανεβάσεις την αναγνωσιμότητα των άρθρων με μικρές αλλαγές στον τίτλο. Μπορεί στο apopseis που είναι ιστοσελίδα αρθρογραφίας να κρατάμε σχεδόν πάντα τον τίτλο που έχει δώσει ο αρθρογράφος, αλλά στις ειδησεογραφικές ιστοσελίδες υπάρχουν εύκολοι τρόποι να κερδίσεις μερικά παραπάνω κλικ. Ένας από αυτούς είναι να γράφεις δίπλα από τον τίτλο λέξεις όπως [ΕΙΚΟΝΕΣ], [ΒΙΝΤΕΟ], [ΛΙΣΤΑ] κλπ. Όταν λοιπόν είδα τίτλο «Το φρικτό τροχαίο στην Αθηνών-Λαμίας που σόκαρε το Πανελλήνιο [βίντεο]» κατάλαβα που θα φτάναμε για μερικά κλικ.
Είναι δυνατόν; Μα είναι ποτέ δυνατόν; Προφανώς, αφού αν γκουγκλάρετε τον τίτλο θα σας βγάλει ως αποτέλεσμα την ιστοσελίδα που το έγραψε, αλλα είναι δυνατόν; Εκεί φτάσαμε; Γιατί να υπάρχει η δυνατότητα να δει κάποιος αυτό το βίντεο; Γιατί όταν οι φίλοι και οι συγγενείς και της οικογένειας που ήταν το θύμα, αλλά και αυτών που επέβαιναν στην Πόρσε να βασανίζονται μπροστά από μία οθόνη γνωρίζοντας ότι μπορούν να δουν τις τελευταίες στιγμές αυτών που αγαπάνε; Τι είδους διεστραμένο βασανιστήριο είναι αυτό;
Δεν είναι όπως με τα εκπαιδευτικά βίντεο που υπάρχουν για να σοκαριστούν οι οδηγοί, τα οποία σωστά περιέχουν πολύ σκληρές εικόνες. Τι θέλουμε τώρα; Να σοκαριστούν τα αδέρφια, οι γονείς, οι συγγενείς και οι φίλοι αυτών που πέθαναν στο τροχαίο; Δεν τους λυπόμαστε καθόλου; Καταλαβαίνουν και μόνο η ύπαρξη αυτού του βίντεο και η δυνατότητα του να δουν πώς σκοτώθηκαν άτομα που αγαπούσαν τι βασανιστήριο είναι;
Τα κανάλια όμως είπαν να βγάλουν από το δίλημμα όσους βασανίζονταν και έδειξαν χωρίς καμία άδεια από μόνα τους το συγκεκριμένο βίντεο. Εκεί λοιπόν, χωρίς να είναι η επιλογή μου και χωρίς προειδοποίηση, το είδα και εγώ. Και είδα και τον πατέρα στην κάτω δεξιά μεριά του βίντεο που βγήκε από την τουαλέτα για να συνειδητοποιήσει σιγά σιγά ότι η ζωή του τελείωσε για πάντα. Και άφησαν το βίντεο να παίζει ώρα, να δούμε όλα του τα συναισθήματα και τις αντιδράσεις. Να το δουν και οι φίλοι του και οι συγγενείς του και αυτός στο μέλλον να μπορεί να βασανίζεται σε ένα προσωπικό του βασανιστήριο για πάντα, γνωρίζοντας ότι υπάρχει αυτό το βίντεο με την οικογένειά του να πεθαίνει και τον εαυτό του να βασανίζεται και από κάτω τα views να μετράνε πόσοι το είδαν στο ίντερνετ. Για όσους το είδαν χωρίς την θέλησή τους στην τηλεόραση δεν υπάρχουν views, υπάρχουν μόνο ποσοστά και τηλεθεάσεις.
Δεν ήταν όμως όλα αυτά που με έκαναν να γράψω αυτό το άρθρο. Μπαίνω λοιπόν στο τουίτερ και βλέπω το εξής: «Μουδιασμένα τα ΜΜΕ προσπαθούν να αποκρύψουν την είδηση ότι υπεύθυνος για το πολύνεκρο τροχαίο στην Αθηνών-Λαμίας είναι ο γιος του Mr. Jumbo».
Εδώ λοιπόν δεν βλέπουμε αυτό που ο λαός μας ονομάζει «μαλακία», χειροτέχνημα βλέπουμε. Βγήκαν όλοι να πουν την άποψή τους, υπήρξε και εκείνος που βρήκε ευκαιρία να κάνει μικροκομματική πολιτική. Υπήρξε δηλαδή άτομο που είπε «να μία καλή ευκαιρία να προβάλλω τις απόψεις του κόμματός μου» και στο μυαλό του αυτό του ακούστηκε ως μία καλή ιδέα. Μπορεί να είναι βλαμμένος ο τρόπος που προσπαθεί να επιτύχει τον στόχο του, αλλά τουλάχιστον δείχνει μία προσήλωση, πρέπει να του το αναγνωρίσουμε αυτό. Κατά τα άλλα μου θυμίζει στην αρχή της δεκαετίας του ’90 όπου έμπαιναν κάμερες από δελτία ειδήσεων μέσα σε σπίτια οικογενειών που μόλις είχαν χάσει κάποιον δικό τους για να τραβήξουν την «ανθρώπινη αντίδραση» των συγγενών, δηλαδή τις κραυγές και το κλάμα. Και τα δύο είναι μία προσπάθεια να κερδίσεις από τον πόνο του διπλανού σου. Κάτι απλά αηδιαστικό.
Μπορεί λοιπόν ο συγκεκριμένος “χειροτεχνίτης” να μη καταλαβαίνει ότι πρέπει να ταυτοποιηθούν πτώματα και να επαληθευτούν πληροφορίες και μπορεί να μη πήρε χαμπάρι ότι έχει βουήξει ο κόσμος, αλλά το σημαντικότερο είναι ότι δεν πήρε χαμπάρι το ότι είναι ένας παλαιάς κοπής φασίστας.
Βλέπετε, για τον φασίστα δεν είναι το 24χρονο με την Πόρσε, αλλά «ο γιος του Mr. Jumbo», και ο Mr. Jumbo βλέπετε είναι πλούσιος και οι πλούσιοι είναι κακοί και οι κακοί έχουν κληρονομική ευθύνη. Αν είσαι πλούσιος φταις –μπορεί να μην έχει σημασία για ποιο πράγμα- αλλά φταίς και εσύ και τα παιδιά σου και οι γονείς σου και όλοι. Κάτι σαν τους Εβραίους στην Γερμανία του Χίτλερ, οι οποίοι έφταιγαν επειδή οι γονείς τους ήταν Εβραίοι. Δεν έχει σημασία, όλοι οι Εβραίοι φταίνε, όπως επίσης και όλοι οι πλούσιοι φταίνε. Άλλο να είναι ο γιος του κυρ Μπάμπη με την Πόρσε και άλλο ο γιος του Mr. Jumbo.
Δεν υπάρχει λοιπόν φασιστάκο κληρονομική ευθύνη. Όχι ότι δεν υπάρχουν ξεχωριστές ευθύνες για τον οδηγό και για τον γονιό του, αλλά δεν υπάρχει κληρονομική ευθύνη. Το ότι αυτός που έκανε μικροκομματική πολιτική είναι –όπως σωστά μπορεί να μαντέψατε- ένα από τα κομματικά τρολ κάποιου κόμματος δεν λέει και πολλά για τον κρυμμένο φασισμό του. Το ίδιο σκέφτηκαν άλλωστε οι περισσότεροι από εμάς. Στο μυαλό του μέσου Έλληνα δεν πονάει ο πατέρας του πλουσιόπαιδου για τον νεκρό γιό του. Είναι δολοφόνος και του άξιζε να πεθάνει με μαρτυρικό τρόπο και στον πατέρα του αξίζει να βλέπει το βίντεο με αυτό που κατάφερε ο γιόκας του.
Αν θέλετε να δείτε ποιος πραγματικά φταίει, στο τέλος έχω το καλύτερο άρθρο που διάβασα. Ήταν από τον Γιώργο Καραγιάννη στο topspeed.gr και σας παρακαλώ πάρα πολύ να το διαβάσετε. Λέει μεγάλες αλήθειες για τους πέντε νεκρούς που πέθαναν σήμερα. Καλά διαβάσατε, όχι για τους τέσσερις που πέθαναν την Κυριακή, αλλά για τους πέντε που πέθαναν σήμερα στους ελληνικούς δρόμους και τους άλλους πέντε που θα πεθάνουν αύριο και τους άλλους πέντε μεθαύριο. Μέσος όρος 1600 άτομα τον χρόνο.
Υπάρχει μια καταπληκτική σειρά, λέγεται Black Mirror και δείχνει σε αυτοτελή επεισόδια πως μετατρέπει η τεχνολογία τον άνθρωπο σε κάτι σαν κανίβαλο. Αντί για τίτλους έναρξης έχει μία μαύρη οθόνη, ένα πολύ έξυπνο τρικ αφού εκείνη την ώρα η οθόνη λειτουργεί ως καθρέφτης και δείχνει τον ίδιο τον τηλεθεατή, εξ ου και το όνομα της σειράς. Αλήθεια, πόσο δίκιο έχει; Με τις προβολές του βίντεο, με το πώς αισθάνθηκε ο πατέρας της νεκρής οικογένειας, με την επίθεση στον πατέρα του οδηγού-δολοφόνου, με την προσπάθεια εκμετάλλευσης του τροχαίου για ιδιοτελείς σκοπούς, πόσο κανίβαλοι γίναμε σήμερα μέσα από τις οθόνες μας;
Υ.Γ. Μπορεί να συμφωνείς με όσα γράφω, αλλά θυμάσαι αναγνώστη πριν από μερικά χρόνια όταν βγήκε το βίντεο με την επίθεση στα γραφεία της Χρυσής Αυγής με τους δύο νεκρούς; Τότε γιατί ήταν εντάξει να το βλέπουμε, να το δημοσιεύουμε και να το μοιράζουμε; Επειδή ήταν χρυσαυγίτες και επειδή είχαμε πρόσφατη την δολοφονία του Φύσσα; Συγγενείς και φίλους δεν είχαν, ή μήπως και εκεί υπάρχει ο φασισμός της κληρονομικής ευθύνης; Επειδή ήταν χρυσαυγίτες δεν ήταν άνθρωποι; Προτού απαντήσεις έτσι εύκολα ναι, σκέψου ότι το ίδιο σκέφτονται οι περισσότεροι χρυσαυγίτες για τους πρόσφυγες: ότι είναι κάτι ανάμεσα σε ζώα και ανθρώπους χωρίς τα ίδια δικαιώματα με τους ίδιους. Για πες λοιπόν, επειδή ήταν χρυσαυγίτες, δεν ήταν άνθρωποι; Ας προσέχουμε πολύ λοιπον για να μη γίνουμε και εμείς αυτά που κατηγορούμε.
Υ.Γ.2 Συγγνώμη αν το κείμενο έχει λιγότερη συνοχή από ό,τι συνήθως. Ειλικρινά πρώτη φορά έγραψα με τόσα νεύρα.
Το λινκ για το άρθρο του Γιώργου Καραγιάννη: http://www.topspeed.gr/2017/02/porsche.html
Για να διαβάσετε δωρεάν το βιβλίο του Δημήτρη Κοντογιάννη «Δεν έχουμε Δημοκρατία: Μια κάπως μποέμ απόδειξη για κάτι που όλοι λίγο-πολύ γνωρίζαμε», πατήστε εδώ!
