γράφει ο Κωνσταντίνος Μαργαρίτης.
Η νόσος Covid-19 μας έμαθε να ζούμε διαφορετικά. Να φοβόμαστε περισσότερο, να ανησυχούμε για τις δουλειές μας και να νοιαζόμαστε για τον συνάνθρωπο μας.
Το σπίτι μας, η Ευρώπη, δέχτηκε ισχυρό πλήγμα από την νόσο και θρηνούμε χιλιάδες αθώες ψυχές. Η οικονομία των κρατών-μελών είναι σε τραγική κατάσταση και η Γερμανία με πολλές χώρες του Βορρά εξακολουθούν να συμπεριφέρονται αλαζονικά.
Τα μέλη της επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τόνισαν, κατά τη συζήτηση με τον Επίτροπο Εσωτερικής Αγοράς Thierry Breton, ότι ο τομέας του τουρισμού χρειάζεται περισσότερη στήριξη εν μέσω της πανδημίας του COVID-19. Με συγκεκριμένα μέτρα χρηματοδότησης, ενισχυμένο συντονισμό σε ευρωπαϊκό επίπεδο και ένα στοχευόμενο σχέδιο εξόδου από την κρίση.
Ο Επίτροπος κ. Breton αναγνώρισε ότι ο τουρισμός ήταν ο πρώτος τομέας της οικονομίας που έπληξε ο κορονοϊός και είναι πιθανό να αποτελέσει και τον τελευταίο που θα ανακάμψει από την κρίση. «Πρέπει να δώσουμε σθεναρή απάντηση», εξήγησε ο Επίτροπος. «Ο τουρισμός είναι προτεραιότητά μας και προσπαθούμε να κάνουμε ότι μπορούμε με τους υπάρχοντες πόρους».
Πέραν της παροχής ασφάλειας μέσω της βραχυπρόθεσμης χρηματοδότησης, ο Επίτροπος είπε ότι θα πρέπει να γίνει εκτεταμένη χρήση των κονδυλίων από τα μακροπρόθεσμα πακέτα για την ανάκαμψη στον τομέα του τουρισμού, τα οποία θα χρηματοδοτηθούν από το επόμενο μακροπρόθεσμο προϋπολογισμό της ΕΕ (2021-2027). Στηρίζει την ιδέα της θέσπισης ειδικής κατηγορίας στον προϋπολογισμό «με το απαραίτητο βάθος και ισχύ που χρειαζόμαστε για να βγει ο τομέας από την κρίση».
Ο κ. Breton πρόσθεσε επίσης ότι ο απώτατος στόχος είναι να μεταρρυθμιστεί και να αναπροσαρμοστεί ριζικά ο τουρισμός, προτείνοντας να πραγματοποιηθεί μια Ευρωπαϊκή Διάσκεψη για τον Τουρισμό με θέμα τον βιώσιμο τουρισμό το προσεχές φθινόπωρο.
Ο εκτελεστικός Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Frans Timmermans τόνισε ότι η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία δεν αποτελεί πολυτέλεια, αλλά σωσίβιο για την έξοδο από την κρίση του κορονοϊού. Χρειάζονται πανευρωπαϊκές απαντήσεις και η «πράσινη» ανάκαμψη δεν είναι μόνο εφικτή αλλά αναγκαία, καθώς η Ευρώπη θα χάσει διπλά αν κινητοποιηθούν επενδύσεις για την ανοικοδόμηση της προ κρίσης οικονομίας χωρίς το μετασχηματισμό της σε «πράσινη» και βιώσιμη.
Ο εθελοντισμός είναι μια άλλη διάσταση που πρέπει να στηριχθεί.
Ο εθελοντισµός δημιουργεί ανθρώπινο και κοινωνικό κεφάλαιο. Συνιστά µια δίοδο προς την ενσωμάτωση και την απασχόληση και έναν καίριο παράγοντα για τη βελτίωση της κοινωνικής συνοχής.
Ο εθελοντισµός έχει σηµαντικό αντίκτυπο και πέρα από τα εθνικά σύνορα. Οι διασυνοριακές εθελοντικές δραστηριότητες παρέχουν αξιόλογες δυνατότητες στον τοµέα της εκπαίδευσης, της απασχόλησης και της ιδιότητας του πολίτη. Μπορούν επίσης να βελτιώσουν την αλληλοκατανόηση και να συμβάλουν στην ανάπτυξη µιας πιο αρραγούς ευρωπαϊκής ταυτότητας.
Στην Ελλάδα, όσοι εθελοντές στηρίζουν την προσπάθεια για την αντιμετώπιση της νόσου Covid-19 να μοριοδοτηθούν για την πρόσληψή τους σε επιτελικές δομές του κράτους(Σώματα Ασφαλείας, Στρατό, ΕΚΑΒ, Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, Νοσοκομεία, κλπ).
Είναι μια ευκαιρία-πρόκληση να πριμοδοτήσει η κυβέρνηση το «εθελοντικό κράτος». Να έχει θεσμική υπόσταση. Οι πολίτες ξέρουν να αναγνωρίζουν και μια τέτοια πρωτοβουλία, θα αποτελέσει οδηγό για τη νέα γενιά.
