Guest

Η κυβέρνηση Ελικικουβρωμάει απ’ το κεφάλι

kalamidas-koulis-skoil-elikikou

γράφει ο Θάνος Καλαμίδας.

Δεν ξέρω σε τι ανάσταση μπορεί να ευελπιστεί ο Κυριακούλης Μητσοτάκης, αλλά αμέσως μετά το Πάσχα η κυβέρνησή του είδε σταύρωση κι επιτάφιο πακέτο. Επίσης η κυβέρνηση Κυριακούλη είδε το σκάνδαλο Βρούτση να φέρνει και το τέλος του 10μηνού έρωτα της με τους κεντρώους ψηφοφόρους -που αφορμή ψάχνανε, κι αυτό από μόνο του έχει το δικό του βάρος και σημασία. Μ’ αυτά και μ’ αυτά λοιπόν πως είναι δυνατόν να κρατηθεί κι ο Άδωνις και να μην τραβάει κάθε δίωρο και πέντε-έξη τηλεοπτικές υστερίες;

Η μεγάλη όμως ειρωνεία είναι στο γεγονός ότι οι αποκαλύψεις για τα ΚΕΚ και το «Σκοιλ Ελικικού» δεν ήρθαν από κανένα αντιπολιτευτικό έντυπο, από την αντιπολίτευση γενικά ή τον ΣΥΡΙΖΑ ειδικά, αλλά από τα πολύ γνώριμα και αγαπητά στα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας ιντερνετικά κοινωνικά δίκτυα. Συν ότι η ειρωνεία σε αυτή τη περίπτωση είχε και πολλούς παραλήπτες συμπεριλαμβανομένων και των ΜΜΕ, εντύπων και ψηφιακών.

Αυτό γιατί τα περισσότερα ΜΜΕ έμειναν εκτεθειμένα και ξεβράκωτα μπροστά στις συνεχείς αναφορές/αποκαλύψεις από απλούς χρήστες σε τουΐτερ και φατσοβιβλίο. Τα δε αντιπολιτευόμενα ΜΜΕ πήραν μπροστά αφού είχε βουίξει για δυο μέρες το διαδίκτυο. Μετά δε το πρώτο σοκ, τα περισσότερα ΜΜΕ έδειξαν πόσο προκλητικά χυδαία και δουλικά προς το πιόνι των νταβατζήδων ιδιοκτητών τους είναι, όταν η μόνη τους αντίδραση ήταν να προσπαθήσουν να …αποστασιοποιήσουν τον Κυριακούλη Μητσοτάκη από τον ολοκληρωτικά ατιμασμένο και διαδικτυακά πομπευμένο υπουργό του Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Γιάννη Βούρτση.

Και εκεί, στην αποστασιοποίηση, ήταν που ήρθε και το δεύτερο κύμα φαιδρότητας παρουσιάζοντας έναν τα-πάντα-τα-βλέπει, τα-πάντα-τα-παρακολουθεί πρωθυπουργό αντί να παραιτήσει αυτονυχτί τον υπουργό που κρεμάστηκε στα μανταλάκια απλά να …ακυρώνει τις αποφάσεις του στέλνοντας στη συνέχεια τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, τον Στέλιο Πέτσα, να βεβαιώνει τους πάντες και τα πάντα ότι ο κ. Βρούτσης …χαίρει της εμπιστοσύνης του πρωθυπουργού.

Αλλά στην αρχή έγραψα για το τέλος του έρωτα του Μητσοτάκη με τους κεντρώους ψηφοφόρους, συμπληρώνοντας ότι αφορμή ψάχνανε. Από τον δεύτερο μήνα της διακυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας έχει φανεί ότι τον Μητσοτάκη και την συμμορία του, όσο κι αν τους πλένεις, το σαπούνι σου χαλάς, και το κέντρο – ειδικά το από ΠΑΣΟΚ κέντρο – έχει χαλάσει πολύ σαπούνι με τον Κυριακούλη. Ο Κυριακούλης υπήρξε για πολύ μεγάλο διάστημα το άλλοθι και η δικαιολογία των ΠΑΣΟΚοκεντρώων για τη συνεργασία τους με τον ακροδεξιό φασίστα Σαμαρά. Ήταν – υποτίθεται – η κεντρώα πλευρά του Αντωνάκη και το αντίβαρο των Γεωργιάδη, Βορίδη και Πλεύρη. Συν ότι μπροστά στα όσα είχαν καταπιεί μέχρι τότε, από τα πάμπερς και το κωλόσπιτο του Ανδρέα, τις μετοχές του Σημίτη, μέχρι τα πρωινά στην Κηφισιά με την Πειραιώς του Αντωνάκη, ένας εκτυπωτής και ένα κλιματιστικό της Siemens φαινόντουσαν ψιλικά και φραγκοδίφραγκα. Αλλά με το που μπήκε ο Κυριακούλης στο Μαξίμου κατάλαβαν αμέσως τι Μητσοτάκης τους περιμένει.

Ο φιλελεύθερος κεντροδεξιός Κυριάκος αποδείχτηκε βιτρίνα ενός ακραίου δεξιοδεξιού λαϊκιστή Μητσοτάκη. Πιόνι νταβατζήδων, εκφραστής συμφερόντων, και εφαρμοστής των πιο αντιλαϊκών μέτρων που έχουν εφαρμοστεί στην Ελλάδα. Κι όλο αυτό άρχισε να τρομάζει τους ΠΑΣΟΚοκεντρώους. Ήταν σαν να βλέπουν το φάντασμα του αποστάτη και εφιάλτη να ανασταίνεται στην χειρότερη του έκδοση. Αλλά δεν ήταν κι εύκολο να ξεχάσουν ότι αυτοί ήταν που τον είχαν ξεπλύνει, έτσι απλά …περιμένανε. Περιμένανε μέχρι που ήρθε το «Σκοιλ Ελικικού» να λειτουργήσει λυτρωτικά. Τώρα τρέχουν όσο πιο μακριά γίνεται και το πόσο μακριά είναι αυτό το μακριά θα φανεί τις επόμενες μέρες και από την θέση που θα πάρει η ίδια η Γεννηματά.

Από την άλλη, όλοι έχουμε γελάσει με το «Σκοιλ Ελικικού» αλλά κανένας δεν έχει μιλήσει για τη χυδαιότητα, το θράσος και την αλαζονεία αυτών των νεοφιλελέ αρπαχτούληδων του Κυριακούλη, που έφτιαξαν κάτι απευθυνόμενοι σε ανθρώπους μορφωμένους, επιστήμονες με τόσο εξόφθαλμα προκλητικά λάθη και επίσης εξόφθαλμα να κάνουν αρπαχτή. Την αλαζονεία που θέλει τη φιλελέ αρπαχτρούλα να κρυφτεί και η χαρά της αρπαχτής δεν την αφήνει

Αλλά αυτό το «Σκοιλ Ελικικού» ήταν ένα, το πιο φανερό σκάνδαλο. Το πρώτο που βγαίνει. Υπάρχουν τραίνα από άλλα που έρχονται. Ίσως τώρα μάλιστα να ήρθε και η ώρα οι δημοσιογράφοι να βρουν των ΜΜΕ την χαμένη τιμή. Ίσως το «Σκοιλ Ελικικού» να είναι αυτή η μια αρχή που όλοι περιμέναμε.

Μια αρχή, γιατί όπως έχω γράψει και παλαιότερα, όταν έχουν βουίξει δημοσιογραφικά γραφεία εκτός Ελλάδας …πόσα ξέρουν οι δημοσιογράφοι στην Ελλάδα; Κι έχουν ακουστεί τρομακτικά πράγματα για αρπαχτές στην Ελλάδα που θα έκαναν τον …Άκη να νιώσει δικαιωμένος.  Από ασφαλτοστρώσεις σε κτηματολόγια, από επενδυτές σε προμηθευτές κι από μπαξίσια μέχρι ποσοστά, της πουκαμίσας και του Παναμά το κάγκελο. Ίσως λοιπόν στου Κυριακούλη τον επιτάφιο να δουν οι δημοσιογράφοι ανάσταση.

Ο Κυριακούλης Μητσοτάκης από την πλευρά του θεωρεί ότι οι ευθύνες για τις καθημερινές αποκαλύψεις διαφθοράς δεν τον αφορούν. Απεναντίας πιστεύει ότι μπορεί να συνεχίσει να απολαμβάνει τα προνόμια της πρωθυπουργίας και της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας με χαριτομενιές όπως με τα παιδιά του στην ταράτσα, τη Μαρέβα με καινούργια πουκαμίσα ή με καφεδάκι στο Μαξίμου διαβάζοντας του Times. Όλα αυτά πάντα με την κάλυψη δουλικών ΜΜΕ και αφοσιωμένων παπαγάλων στο διαδίκτυο, ετοιμαζόμενος – πάντα με ύφος Λουδοβίκου των ψωραλέων –  για εκλογές θριάμβου …σύντομα. Αυτός και η αυλή του μάλιστα πιστεύουν ότι τίποτα δεν τους αγγίζει όσο τα δουλικά του Αλαφούζου και του Μαρινάκη τον χαϊδεύουν και κατασκευάζουν δημοσκοπήσεις. Η απάντηση σε αυτή τη περίπτωση θα μπορούσε και να είναι … Σκοιλ Ελικικού!

 

 

Προηγουμενο ΑρθροΕπομενο Αρθρο

Θάνος Καλαμίδας, ένας Έλληνας στο Παρίσι και στο Λονδίνο και στο Βερολίνο και στο Τόκιο και τελευταία στο Ελσίνκι. Για εικοσαετία ελεύθερος σκοπευτής και αναλυτής για Βρετανικά μέσα με ανταποκρίσεις από τη Νότια Αφρική μέχρι την Κίνα, από την Νικαράγουα μέχρι το Σουδάν. Τα τελευταία χρόνια αναλυτής για Σκανδιναβικά, Βρετανικά και Γαλλικά έντυπα σε θέματα που κυρίως αφορούν την ευρωπαϊκή κοινότητα.

Η κυβέρνηση Ελικικουβρωμάει απ’ το κεφάλι

γράφει ο Θάνος Καλαμίδας. Δεν ξέρω σε τι ανάσταση μπορεί να ευελπιστεί ο Κυριακούλης Μητσοτάκης, αλλά αμέσως μετά το Πάσχα

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο