γράφει ο Λάρκος Λάρκου.
Ουδείς γνωρίζει αν η θάλασσα στην Ανατολική Μεσόγειο διαθέτει ικανές ποσότητες φυσικού αερίου, ώστε αυτές να ικανοποιούν ενεργειακές ανάγκες στο εσωτερικό μιας χώρας ή αν επαρκούν για να γίνονται εξαγωγές. Τα προγράμματα των ερευνών που άρχισαν οι εταιρείες πριν οκτών χρόνια, έχουν τερματιστεί, πρακτικά δεν υφίστανται, με εξαίρεση τη ζώνη προς την Αίγυπτο. Οι εταιρείες ζύγισαν τα συμφέροντά τους και παίζουν με διαρκείς αναβολές. Εδώ και τρία χρόνια έχουν παγώσει τα ερευνητικά τους προγράμματα. Ως καλοί επενδυτές, περίμεναν να δουν πώς θα εξελιχθεί ο διακοινοτικός διάλογος για την επίλυση του κυπριακού, δίνοντας διαρκώς παρατάσεις στα προγράμματά τους. Οι συνομιλίες για επίλυση δεν υφίστανται. Κλειδί για τις εξελίξεις υπήρξε η 9 Φεβρουαρίου 2018: τουρκικά πολεμικά πλοία παρεμπόδισαν τις έρευνες στην ΑΟΖ της Κύπρου σκάφους της Ιταλικής εταιρείας ΕΝΙ.
Με διάφορους τρόπους αξιολογήθηκαν οι δυνατότητες όλων (Κύπρος, τριμερείς, αμυντικές δυνατότητες) και απεδείχθη ακόμα μια φορά ποιο είναι το πραγματικό εύρος της κυριαρχίας της Κύπρου στις πραγματικές συνθήκες άσκησής της. Οι διακηρύξεις Αναστασιάδη περί ««επιβεβαίωσης της ενάσκησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων στην Αποκλειστική Οικονομική τους Ζώνης», αφορούν αυτιά που συνήθισαν στον ήχο της παραπλάνησης. Σε μια κρίσιμη στιγμή, η Κύπρος ήταν και θα είναι μόνη: η γεωγραφία, η αδυναμία και η ακρισία, κατά κανόνα, οριοθετούν την τύχη της. Οι εταιρείες που έλαβαν αδειοδοτήσεις, έχουν ήδη αποχωρήσει από τα ύδατα της νήσου, αλλά ο Ν. Αναστασιάδης θεωρεί ότι αν καταγγείλεις τις NAFTEX ως παράνομες, είναι «εντάξει».
Ο EastMed είναι ένα πολιτικό project, που έχει τη στήριξη χαμηλόβαθμων αξιωματούχων στο αμερικάνικο Υπεξ. Οι ποικίλες ισορροπίες ανάμεσα στον Λευκό Οίκο και τις τάσεις που υπάρχουν στο υπεξ, δείχνουν τη ρηχότητα των όσων ανέλαβαν να το πουλήσουν σε ακριβή, πολιτική τιμή. Οι «τριμερείς σχεδιασμοί» προσφέρουν μιαν fake agenda, η οποία έχει ήδη αντικαταστήσει την προσπάθεια για επίλυση του κυπριακού. Είναι, γι’ αυτό που οι δυνάμεις, οι οποίες, χωρίς να το ομολογούν, προτιμούν τη συντήρηση του status quo με την εκχώρηση στην Τουρκία του 37% του εδάφους του νησιού, στηρίζουν με φανατισμό αυτή την «ψευδή ατζέντα».
Η ολοένα και πιο έντονη μετατροπή της Κύπρου στην «πίσω αυλή» του Ισραήλ, εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους-ακόμα και αυτή η δικαστική απόφαση για την 19χρονη βρετανή και η αθώωση των 12 ισραηλινών, είναι χαρακτηριστική. Η Λευκωσία τρέφει την αυταπάτη ότι θα συμβάλει σε μιαν πολιτική αποκλεισμού της Τουρκίας από τους ενεργειακούς σχεδιασμούς και ότι αυτή θα παρακολουθεί εκ του μακρόθεν. Αυτό δεν θα συμβεί γιατί διακυβεύονται σημαντικά γεωπολιτικά συμφέροντα, και, κυρίως το γόητρο της Τουρκίας, γύρω από το οποίο συσπειρώνονται, σχεδόν, όλα τα τουρκικά κόμματα. Οι πιθανότητες για πρόκληση ενός θερμού επεισοδίου αυξάνονται. Η διελκυστίνδα Ισραήλ-Τουρκίας στην Α. Μεσόγειο, έχει μόνο έναν χαμένο, την Κύπρο. Το Ισραήλ αναγνωρίζει την υπεροχή της Τουρκίας στη θάλασσα, ενώ η Τουρκία την ισχύ της πολεμικής αεροπορίας του Ισραήλ.
Η Άγκυρα την 1η Ιανουαρίου, παραμονή της συνάντησης στην Αθήνα, εξέδωσε NAFTEX «νοτιοδυτικά της Πάφου, κοντά στα οικόπεδα 6 και 7, με σκοπό τις ναυτικές ασκήσεις, ενώ ανακοίνωσε «τη διεξαγωγή ασκήσεων και Ν/Α της Λάρνακας στα 14 νμ από τις ακτές της Κύπρου. Οι ασκήσεις θα πραγματοποιηθούν κοντά στο «Μπάρμπαρος», το οποίο συνεχίζει τις έρευνες. Το «Γιαβούζ», συνοδευόμενο από τουρκική φρεγάτα, παραμένει κοντά στο οικόπεδο 7, ενώ το «Φατίχ» βρίσκεται νότια του Αποστόλου Ανδρέα και θα παραμείνει εκεί, σύμφωνα με την NAFTEX, έως τις 17 Μαρτίου», (εφ/δα, Πολιτης 1-1).
Πρακτικά οι θαλάσσιες ζώνες γύρω από την Κύπρο είναι αποκλεισμένες, («Μπάρμπαρος», Γιαβούζ», «Φατίχ»), ενώ επιτηρείται από πολεμικά πλοία, πρωτίστως, η ζώνη ανατολικά της Κύπρου, όπως απέδειξε η εκδίωξη ισραηλινού ερευνητικού σκάφους με συμμετοχή ε/κ ερευνητή, από τουρκικά πολεμικά με το πρόσχημα ότι ενεργούν για προστασία της υφαλοκρηπίδας της «τδβκ».
Ο αντιπρόεδρος της Τουρκίας Φ. Οκτάυ, θεωρεί ότι «υπάρχουν παιχνίδια εναντίον μας που στόχο έχουν να μην μπορούμε να βάλουμε τα πόδια μας στο νερό», ενώ ο εκπρόσωπος της τουρκικής προεδρίας Ι. Καλίν πως «τo Ισραήλ, η Ελλάδα, οι Ελληνοκύπριοι και η Αίγυπτος συγκεντρώθηκαν και άρχισαν να μιλούν για τον EastMed. Όταν συμβαίνουν αυτά, εμείς δεν μπορούμε να καθόμαστε με σταυρωμένα τα χέρια».
Οι σχεδιασμοί της Λευκωσίας στην πράξη, πιέζουν τον Μ. Ακιντζί, τον πολιτικό ηγέτη που κατέβαλε τις πιο συνεπείς προσπάθειες για την επίλυση του κυπριακού. Όλες οι ενέργειες Αναστασιάδη στοχεύουν στην αποδυνάμωση της υποψηφιότητας Ακιντζί ενόψει των εκλογών του Απριλίου: πρώτο, με τη μυστική συνάντηση με τον Όζερσάυ, δεύτερο, με μέτρα που παρεμποδίζουν την επικοινωνία ε/κ και τ/κ, και, τρίτο, με την απόρριψη της πρότασης του ΓΓ του ΟΗΕ στο Βερολίνο στις 25 Νοεμβρίου για «συμφωνία στους όρους αναφοράς» πάνω στα γνωστά τρία σημεία-Συμφωνία Έρογλου-Αναστασιάδη, οι έως τότε συγκλίσεις, και το Πλαίσιο Γκουτέρες. Η απόρριψη έχει ως στόχο την δημιουργία προβλημάτων στη δυναμική που έχει η υποψηφιότητα Ακιντζί, καθώς, χωρίς προοπτική επίλυσης, το κεντρικό του επιχείρημα τίθεται εν αμφιβόλω σε μια μερίδα ψηφοφόρων. Έτσι ο Ν. Αναστασιάδης με άνεση που δεν δικαιολογείται από τους κινδύνους που βρίσκονται εν εξελίξει, δηλώνει ότι «στο άμεσο μέλλον δεν μπορούμε να περιμένουμε κάτι στο κυπριακό»…
