γράφει ο Κωνσταντίνος Μαργαρίτης.
Το προεκλογικό κλίμα αρχίζει να «δυναμώνει» και τα κόμματα ετοιμάζονται για τις εκλογικές αναμετρήσεις-ευρωεκλογές και αυτοδιοικητικές εκλογές.
Οι πολίτες δεν έχουν κάνει ακόμη τις επιλογές τους και δυστυχώς είναι ελάχιστες οι συζητήσεις και οι ζυμώσεις για το «μέλλον της Ευρώπης». Αναζητούνται διέξοδοι από τη κρίση, επενδυτές, νέες θέσεις απασχόλησης και άμεση ενίσχυση του στρατηγικού ρόλου της πατρίδας μας.
Οι νέοι ευρωβουλευτές, από όλες τις πολιτικές ομάδες, θα κληθούν να χαράξουν σύγχρονες και ευέλικτες πολιτικές που θα αναδεικνύουν το ρόλο και το μέλλον της Ευρώπης.
Η Ελλάδα προσπαθεί να παρουσιάσει ένα διαφορετικό προφίλ, με πολλά όμως «παλιά υλικά», που δεν θα τους ενδιαφέρει τόσο η κοινοβουλευτική δράση στις Βρυξέλλες. Οι ψηφοφόροι οφείλουν να προκρίνουν τους αξιότερους και να σκεφθούν καλά πριν αποφασίσουν.
Η σύγχρονη διοίκηση, η εμπειρία στο χώρο εργασίας, η προσφορά στον συνάνθρωπο και κυρίως η γνώση για τα ευρωπαϊκά ζητήματα, θα πρέπει να είναι στη κορυφή της αξιολόγησης.
Η εξωστρέφεια, ο ψηφιακός μετασχηματισμός, η πελατοκεντρική στρατηγική, η γρήγορη προσαρμογή στα εκάστοτε δεδομένα της αγοράς, οι οργανωμένες επενδυτικές στρατηγικές για την ανάπτυξη νέων προϊόντων, για εξαγορές κ.λπ., όπως και η έμφαση σε υψηλού επιπέδου ανθρώπινο δυναμικό, αποτελούν πλέον κοινό τόπο για τους πρωταγωνιστές της ελληνικής επιχειρηματικότητας. Απέχουν ωστόσο πολύ από το να γίνουν συλλογική πεποίθηση. Κατά μία έννοια, το «αλλάζουμε ή βουλιάζουμε» που κυριάρχησε στον δημόσιο λόγο πριν η χώρα μπει στην «εποχή των μνημονίων» παραμένει εξίσου επίκαιρο με τότε.
Ένα από τα θέματα που δεν έχουν ακόμα βρει τη θέση που τους αξίζει στην ελληνική ειδησεογραφία, είναι οι σαρωτικές αλλαγές που φέρνει η τεχνολογία blockchain. Αλλαγές που δεν είναι ακόμα ούτε κατ’ ελάχιστον ορατές, όπως εκτιμούν οι ειδήμονες.
Λείπει ένα εθνικό σχέδιο για την ανάπτυξη, τον χώρο της οικονομίας και της βιομηχανίας -γεγονός που έχει διαπιστωθεί εδώ και χρόνια.
Ο δρόμος για το μέλλον πρέπει να αφήσει πίσω του τον φόβο και την γκρίνια. Οι εποχές έχουν αλλάξει και μόνο όποιος δεν μένει στάσιμος μπορεί να διεκδικήσει θέση στο μέλλον. Αν κάποιος εγκλωβίζεται στα κακώς κείμενα, απλώς αναπαράγει τα δικά του αδιέξοδα.
Η τεχνολογία εξελίσσεται με εκθετικούς ρυθμούς και οι αλλαγές που φέρνει είναι επαναστατικές σε όλους τους κλάδους. Τα όρια μεταξύ κλάδων και αγορών θα γίνονται όλο και πιο δυσδιάκριτα. Η οικονομία θα βασίζεται περισσότερο στις πλατφόρμες παρά στα assets.
Νέα δεδομένα αλλάζουν τους συσχετισμούς και δημιουργούν ανάγκες για εξειδικευμένο προσωπικό. Η απώλεια της «εσωτερικής μετανάστευσης» είναι εμφανής όσο ποτέ άλλοτε.
Οι πολιτικοί αρχηγοί έχουν τεράστια ευθύνη για την ατζέντα του μέλλοντος.
