Πέρασαν μπροστά μου.

Καβαλάρηδες στις μηχανές τους.

Ανθρώπων ζεύγη εποχούμενα.

Καμάρωναν σαν τρόπαια.

Εκτός από έναν.

Ανηφοριστή από συνείδηση.

Κουβαλητή τής έλλειψης,

φορτίου αστέριωτου παλινωδούντος.

Αβόλευτα μάτια, αβόλευτο σώμα

Τίποτα το οριστικό.

Κυνηγός του έρωτα

Ο πιο γνήσιος.

 

Για περισσότερα ποιήματα του Μάνου Μαυρομουστακάκη στο apopseis πατήστε εδώ!