Πρώτα απ’όλα, απλά ΟΥΑΟΥ. Ένας άνθρωπος που ζει στην Ελλάδα και δεν έχει άποψη για τα πάντα. Να κάτι σπάνιο! Ειδικά σε άτομα σαν εμένα που είναι εκνευριστικοί ξερόλες επιπέδου Σπιρτούλη από τα Στρουμφάκια, το να μη το παίξει ειδικός επιδεικνύοντας τις γνώσεις του αλλά να συμπεριφερθεί ως ειδικός ήταν τόσο απίστευτο που μου ήρθε σαν σφαλιάρα. Γενικότερα, το «δεν γνωρίζω» είναι δύο λέξεις που δεν ακούς και πολύ συχνά στην Ελλάδα, αλλά αυτό είναι θέμα για άλλο άρθρο.
Συνεχίζοντας τον διάλογο, τον ρώτησα «και αν όντως έπρεπε να αθωωθεί; Δεν είναι αυτό ένα πρόβλημα;». «Τότε όταν εκδικαστεί η έφεση θα δικαιωθεί». «Και μέχρι να εκδικαστεί θα παραμένει για 1-2 χρόνια φυλακισμένη, ακόμα και αν αυτό είναι άδικο;» «Ναι, και αυτή η καθυστέρηση όντως είναι πρόβλημα». Πάρε και άλλη σφαλιάρα Δημήτρη. Μέσα σε δύο φράσεις έκανε καλύτερη ανάλυση από αυτή που είχα κάνει εγώ σκεπτόμενος την υπόθεση όλη την προηγούμενη εβδομάδα. Ήταν τόσο καλή, που μου φάνηκε λες και διατύπωσε το προφανές –και δεν το λέω καθόλου υποτιμιτικά. Το ότι η Γη έλκει όλα τα αντικείμενα προς το μέρος της και το αντίστροφο είναι κάτι το προφανές, αλλά ο άνθρωπος το διαπίστωσε μόλις πριν μερικούς αιώνες. Αντίστοιχα, ο φίλος είπε για την ελληνική δικαιοσύνη κάτι τόσο σημαντικό όσο ο Νόμος της Παγκόσμιας Έλξης για την φυσική: Η ελληνική Δικαιοσύνη είναι αργή. Πολύ αργή.
Για παράδειγμα, θυμάστε πότε δολοφονήθηκε ο Παύλος Φύσσας; Θυμάστε πότε φυλακίστηκαν τα στελέχη της Χρυσής Αυγής; Θυμάστε τότε που πέρασε το 18μηνο και αποφυλακίστηκαν; Έχει περάσει τόσος καιρός, που το να κυκλοφορεί ο Λαγός ελεύθερος μας φαίνεται πλέον κάτι το συνηθισμένο. Βάζω και στοίχημα ότι όταν εκδικαστεί η υπόθεση και βγει η απόφαση, κάποιος από εσάς θα θυμηθεί αυτό το άρθρο και θα σκεφτεί ότι έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που το διάβασε. Τόσο πολύ αργεί λοιπόν η ελληνική Δικαιοσύνη.
Το σημαντικότερο όμως της παρατήρησης του φίλου δικηγόρου ήταν ότι βρήκε ένα πρόβλημα που λύνεται. Ας δούμε αντίστοιχα τις επιθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ στη δικαιοσύνη. Έχετε ακούσει μία πρόταση για το πώς θα βελτιωθεί η ποιότητα της Δικαιοσύνης στη χώρα μας; Προφανώς και όχι. Έχουμε ακούσει μόνο γκρίνια, η οποία είναι απόλυτα αποδεχτή όταν προέρχεται από τους πολίτες, αλλά εντελώς απαράδεκτη όταν προέρχεται από την κυβέρνηση αφού, αν το επιθυμούσε, θα μπορούσε να αλλάξει κάτι στην Δικαιοσύνη. Η μόνη όμως επιθυμία του ΣΥΡΙΖΑ είναι να αποκτήσει ακόμα περισσότερη εξουσία ή, τουλάχιστον, να διατηρήσει αυτή που ήδη έχει. Ακόμα και ο πιο καλοπροέραιτος απέναντι στην κυβέρνηση δεν μπορεί παρά να παραδεχτεί ότι η συντονισμένη επίθεση του ΣΥΡΙΖΑ προς τη Δικαιοσύνη στοχεύει σε μικροκομματικό όφελος.
Για να μιλάμε όμως με παραδείγματα, ας δούμε την υπόθεση της Ηριάννας Β.Λ.. Τι έχει κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ –πέρα από την γκρίνια- για να βελτιωθεί η Δικαιοσύνη με αφορμή αυτή την υπόθεση; Θα μπορούσε για παράδειγμα να βρει έναν τρόπο να διεξάγονται πιο γρήγορα οι δίκες και οι εφέσεις. Αν πατήσετε εδώ, θα διαβάσετε μία πρόταση για το πώς θα μειωθούν οι περιπτώσεις αοριστίας, δηλαδή οι περιπτώσεις στις οποίες για κάποιους τεχνικούς λόγους δεν μπορεί να υπάρξει απόφαση, όπως για παράδειγμα όταν το δικαστήριο γνωρίζει ότι ο εργοδότης χρωστάει χρήματα στον εργαζόμενο, αλλά δεν μπορεί να είναι σίγουρο για το πόσα ακριβώς είναι αυτά τα χρήματα, οπότε ο εργοδότης τη γλιτώνει χωρίς να ξοδέψει δεκάρα.* Αν το νομικίστικο στυλ του άρθρου στο link σας κάνει να βαριέστε να το διαβάσετε, περιληπτικά μιλάει για ένα πρόβλημα και το πώς μπορεί να λυθεί για να υπάρχει τελικά καλύτερη ποιότητα στη Δικαιοσύνη, σε λιγότερο χρόνο και με λιγότερα χρήματα. Αυτό δηλαδή που δεν κάνει η κυβέρνηση. Για σκεφτείτε, τι είναι πιο χρήσιμο: αυτό το άρθρο, ή μία δήλωση από τον Παύλο Πολάκη;
Από ηθικής πλευράς, αν πραγματικά την πείραξε τόσο την κυβέρνηση η απόφαση στην υπόθεση της Ηριάννας Β.Λ., γιατί δεν προσπαθεί να αλλάξει τα κριτήρια με τα οποία βγαίνει μία τέτοια απόφαση; Στις ΗΠΑ για παράδειγμα, θα ήταν δικαίωμα της Ηριάννας Β.Λ. να ζητήσει η τύχη της να αποφασιστεί από ένα σώμα ενόρκων, κάτι το οποίο άλλωστε είναι σαφώς πιο δημοκρατικό και με ρίζες στην αρχαία Ελλάδα (και το οποίο αναλύω εδώ) και που στην Ελλάδα εφαρμόζουμε σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις και με “αστερίσκους”. Πιστεύετε ότι ένα σώμα ενόρκων θα δικαίωνε ή όχι την Ηριάννα Β.Λ.; Ε, δεν θα μάθετε ποτέ και ένας από τους λόγους είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο δημοκρατικός και αν διαφημίζει ότι είναι, ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε να φέρει ως πρόταση τις δίκες όπου το αποτέλεσμα αποφασίζεται από σώματα ενόρκων. Τι θα ήταν λοιπόν πιο χρήσιμο: μία τέτοιου είδους πρόταση ή το να κατέβει ο Νίκος Φίλης σε μία πορεία διαμαρτυρίας για την Δικαιοσύνη;
Οι αμερικάνοι λένε ότι «Where there’s a will, there’s a way», δηλαδή ότι όταν θέλεις να πετύχεις κάτι τότε βρίσκεις τον τρόπο, και αυτό ισχύει απόλυτα στην περίπτωσή μας. Οι κυβερνώντες θέλουν να απαξιώσουν τη δικαιοσύνη και έχουν βρει τον τρόπο. Αν ήθελαν να βελτιώσουν την δικαιοσύνη, τότε και πάλι θα είχαν βρει τον τρόπο. Για να διαπιστώσω λοιπόν και εγώ με τη σειρά μου το προφανές, το πρόβλημα είναι το εξής: στις παραπάνω ερωτήσεις για το τι είναι πιο χρήσιμο, η γκρίνια από τον ΣΥΡΙΖΑ ή η κατάθεση σοβαρών προτάσεων, υπάρχουν δύο διαφορετικές απαντήσεις ανάλογα με το αν μελετάμε τι είναι πιο χρήσιμο για την Ελλάδα, την κοινωνία και τους πολίτες ή τι είναι πιο χρήσιμο για τον ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί είναι προφανές πως άλλο το τι είναι καλό για τον ΣΥΡΙΖΑ και άλλο το τι είναι καλό για τους πολίτες και τη χώρα μας.
*Αν δεν κάνω λάθος είναι τόσες πολλές οι περιπτώσεις αοριστίας που ανάγκασαν στο παρελθόν την Ε.Ε. να επιβάλλει πρόστιμο στην Ελλάδα. Χαρακτηριστικό επίσης είναι ότι η δυσλειτουργία στην απονομή Δικαιοσύνης μπαίνει κατά διαστήματα ακόμα και στα προαπαιτούμενα των δανειστών για να παίρνουμε τη δόση, στο πλαίσιο εφαρμογής του 3ου μνημονίου, γεγονός που σημαίνει ότι όλη αυτή η αργοπορία επηρεάζει σημαντικά και την οικονομία της χώρας.
Για να διαβάσετε δωρεάν το βιβλίο του Δημήτρη Κοντογιάννη «Δεν έχουμε Δημοκρατία: Μια κάπως μποέμ απόδειξη για κάτι που όλοι λίγο-πολύ γνωρίζαμε», πατήστε εδώ!
