Οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου καλούνται να ανορθώσουν το ηθικό των πολιτών αλλάζοντας ριζικά τη λειτουργιά του πολιτικού συστήματος, τονώνοντας τους θεσμούς της διαφάνειας και του κράτους. Επιστρέφοντας παράλληλα τμήμα της αξιοπιστίας του και της αξιοπρέπειας των προσώπων που θα κληθούν να το υπηρετήσουν. Οι υγιείς πνευματικές δυνάμεις του τόπου έχουν τον πρώτο λόγο για μια νέα εθνεγερσία προς ένα ιστορικό μας μετασχηματισμό αποστρέφοντας τον ισοπεδωτικό πολιτικό αμοραλισμό των σύγχρονων Ηρόστρατων.
Απαιτείται τόλμη για θέσεις όπως:
• Άμεση εκλογή Προέδρου από το λαό.
• Κατάργηση του άρθρου 86 του Συντάγματος «περί ευθύνης υπουργών» και της ασυλίας των βουλευτών.
• Συνταγματική κατοχύρωση της αρχής των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών.
• Κατάργηση δυνατότητας πρόωρης διάλυσης της βουλής.
• Κατάργηση του Κώδικα βιβλίων και στοιχείων (Κ.Β.Σ.).
• Άμεση μείωση και σταθεροποίηση του φορολογικού συντελεστή επιχειρήσεων.
• Μείωση Φ.Π.Α. σε βασικά είδη διαβίωσης.
• Κατάργηση του άρθρου 16 του Συντάγματος περί απαγόρευσης της ιδιωτικής πρωτοβουλίας στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
• Χρηματοδότηση της Εκπαίδευσης ανά φοιτητή και όχι ανά ίδρυμα με ελεύθερη επιλογή του φορέα φοίτησης από τον ενδιαφερόμενο.
• Βελτίωση της ταχύτητας και ποιότητας απονομής της δικαιοσύνης.
Απλές προτάσεις που όλοι λίγο πολύ συνομολογούν. Προτάσεις που θα προκύψουν μέσα από βαθιές δημοκρατικές διεργασίες και θα δώσουν το δικό τους στίγμα με ποικίλα μηνύματα και αποδέκτες. Για να μπορέσουμε να βγούμε από το τέλμα που έχουμε περιέλθει πρέπει ό ,τι συντέλεσε ώστε να οδηγηθούμε ως εδώ να το αλλάξουμε. Απαιτούνται θεσμοί που θα κατοχυρώνουν την ισονομία και την ισοπολιτεία με αξιοκρατικά και διαφανή κριτήρια .
Όσοι λοιπόν και όποιοι επιβουλεύονται «να κάνουν στάχτη έναν λαό, που είναι αιώνια φλόγα» (κατά τον Κ. Βάρναλη) πρέπει να λογαριάσουν όσους θα συνεχίσουν τον αγώνα τους ως υπέρμαχοι της Ελευθερίας αυτού του τόπου.
Προσωπικά, κοιτάζω το μέλλον με αισιοδοξία προτρέποντας όλους εσάς να μην σκύβουν το κεφάλι, αλλά να διεκδικήσουν με όλες τους τις δυνάμεις το καλύτερο που προσδοκούν. Τίποτα δεν θα μας χαριστεί και κανείς δεν θα νοιαστεί για μας περισσότερο από εμάς. Απέχοντας από την ενεργή αυτή διαδικασία της πολιτικής το μόνο που καταφέρνουμε είναι κάποιοι να μας επιβουλεύονται με την ανοχή μας αυτή. Ας διατρανώσουμε ο καθένας από το δικό του μετερίζι ένα φτάνει πια και ας αναλογιστούμε την προσωπική ευθύνη που μας αναλογεί.
* «Το εύδαιμον το ελεύθερον, το δ’ ελεύθερον το εύψυχον.» (από τον Επιτάφιο του Περικλή)
