γράφει ο Νίκος Παπαδόπουλος.
Σας παρακαλώ πολύ μην πλησιάζετε την υφαλοκρηπίδα μου, θα υπάρξει μεγάλο πρόβλημα. Στην ηλικία μου δεν θέλω κανείς να παραβιάζει τη υφαλοκρηπίδα μου χωρίς να με ρωτήσει. Ούτε καν για τσεκ απ.
Αδελφέ ξέρεις για τι μιλάω. Για σένα και για μένα των άνω των 50. Για εκείνη τη δακτυλική εξέταση και για εκείνη τη ριμάδα την κολονοσκόπηση. Και φυσικά μιλάω για εμάς που μας προσφέρει πόνο και φόβο και φυσικά καμία ευχαρίστηση.
Σου αναλύει ο Βελόπουλος πρωί, μεσημέρι, βράδυ τι είναι η υφαλοκρηπίδα και πως πρέπει να την ορίσεις για να την προστατέψεις. Ευτυχώς που υπάρχει και ο Βελόπουλος και μαθαίνουμε πολλά πράγματα για την υφαλοκρηπίδα και όχι μόνο.
Βέβαια εσύ μπορείς να ορίσεις την υφαλοκρηπίδα σου και να νομίζεις όλα καλά και όλα ωραία, όμως δεν είσαι σίγουρος ότι θα αποτρέψει τον άλλον να μην –μετά συγχωρήσεως- στον / στην ακουμπήσει έτσι λίγο στο φτερό. Μπορεί να γλιτώσεις τελικά τον βιαστή αλλά δεν είναι σίγουρο τελικά ότι θα γλυτώσεις τον εφαψία.
Εκτός και να είσαι τυχερός, μόνο τότε είσαι ασφαλής, αν ο κοντινός σου και ο γείτονάς σου είναι ηδονοβλεψίας. Βλέπει , βλέπει μπορεί να επιθυμεί αλλά να μην ακουμπά…
Δηλαδή είναι φάτε μάτια ψάρια…
Γιατί πιστεύετε αγαπητοί μου συμπολίτες και εσείς πατριώτες ότι το πρόβλημα είναι ο σουλτάνος ο Ερντογάν;
Ναι, ο άνθρωπος είναι ο μάγος του Οζ. Σχέσεις με το Κατάρ, σχέσεις με το Ιράν, deal με την Ρωσία και την Αμερική, μέχρι σχέσεις και με τον Μαδούρο είχε. Χωμένος στη Λιβύη, χωμένος στη Συρία και όλοι και καλά τον μαλώνουν συνέχεια και ειδικά οι Ευρωπαίοι θα τον κάνουν ντα. Και αν δεν είναι καλό παιδί θα του κόψουν τα γλυκά και τα παγωτά.
Δυστυχώς για εμάς όλοι θέλουν να κάνουν business με την Τουρκία, όλοι την γλύφουν και όλοι την θέλουν. Και Ρώσοι και Αμερικάνοι και Ευρωπαίοι. Είναι γωνιακό το μαγαζί, δεν το καταλαβαίνεις; Γεωστρατηγικά η θέση της είναι σημαντική και πολύτιμη.
Διάβασε, μελέτησε, μάθε…
Ο θυμόσοφος λαός λέει «ο Τούρκος φίλος δεν πιάνεται». Φυσικά δεν μιλάω για τους απλούς ανθρώπους, τους φτωχούς και αδύναμους. Μιλάω φυσικά διαχρονικά για το στρατιωτικό και πολιτικό κατεστημένο.
Από πού να ξεκινήσω και που να σταματήσω; Από την σφαγή των Αρμενίων, των Ποντίων, τα στριμώγματα στα παράλια της Μικράς Ασίας, τον διωγμό των Ελλήνων από τη Πόλη, τη στάση της Τουρκίας στους δύο παγκόσμιους πολέμους, τους Αττίλες 1, 2 ,3 … Θες και άλλα; Ίμια, Καστελόριζο, βραχονησίδες, γκρίζες ζώνες.
Δεν είμαι σοφός και φυσικά ούτε παντογνώστης. Βαριέμαι κάθε μέρα να ακούω αναλύσεις από διεθνολόγους, τουρκολόγους.
Δυστυχώς παιδιά έχουμε έναν κακό γείτονα που συνέχεια μας ενοχλεί και θα συνεχίσει να μας ενοχλεί, γιατί έχει συμφέρον να μας ενοχλεί και θέλει να μπει στον κήπο μας και να βάλει χέρι στο σπίτι μας και να πάρει ότι μπορεί.
Φυσικά όλοι οι πόλεμοι εξαπανέκαθεν γίνονται για γεωστρατηγικά συμφέροντα, έλεγχο του φυσικού πλούτου για κυριαρχία, για δύναμη.
Τώρα να μου πεις να πάω να πολεμήσω για τις εταιρίες πετρελαίου και φυσικού αερίου χέστηκα για την ΒΡ, για την SHELL και για όλες τους. Για αυτό πρέπει να μπει ένα πατριωτικό αμπαλάζ ή ένα ωραίο θρησκευτικού συναισθήματος αμπαλάζ.
Γιατί σε οποιοδήποτε πόλεμο σας υπενθυμίζω θα πάνε τα παιδιά των απλών και φτωχών ανθρώπων να πολεμήσουν και να πεθάνουν.
Όλα τα ψάρια βρωμάνε από το κεφάλι. Αλλά όταν ξετρυπωθεί το φίδι πρέπει να είσαι έτοιμος, αποφασισμένος ότι μόνος σου πρέπει να το αντιμετωπίσεις. Γιατί έλεγε και η μάνα μου «εάν δεν έχεις τα δικά σου νύχια να ξυστείς, μην περιμένεις οι άλλοι να σε ξύσουν». Το φίδι ούτε το χαϊδεύεις, ούτε το εμπιστεύεσαι. Του δίνεις μία στο κεφάλι και το τελειώνεις.
Ξεκινάμε και ανακηρύσσουμε ΑΟΖ παντού και με όλους τους καλούς γείτονες. Αλβανία, Ιταλία, Αίγυπτο, Ισραήλ, Κύπρο. Θα έλεγα προχωρήστε και ανακηρύξτε και ΑΟΖ προληπτικά ενόψει των γιορτών στο σπίτι σας, στη δουλειά σας, στο χωριό σας, στο πατρικό σας, στο κήπο σας, στο πεζοδρόμιο σας παντού.
Γιατί ο σοφός λαός λέει και ξέρει καλά «αργία μήτηρ πάσης κακίας» και «δουλειά δεν είχε ο διάβολος χαμούρευε τα παιδιά του».
Οι μεγάλοι ψυχολόγοι λένε ότι στις μεγάλες γιορτές υπάρχουν τα εξής προβλήματα. Οι «καυγάδες των εορτών», και η «κατάθλιψη των εορτών».
Λοιπόν στο θέμα μας. Εγώ ήδη έχω τρεις μέρες να μιλήσω με την γυναίκα μου. Με έπιασε στον ύπνο, πριν μπούμε καλά καλά στο ψαχνό των εορτών. Εάν δεν ανακηρύξετε ΑΟΖ από τη πεθερά άλλαξε σπίτι, νοίκιασε άλλο σπίτι, φύγε μακριά, αγόρασε άλλο σπίτι αν μπορείς – αλλά καλύτερα να νοικιάζεις για να μπορείς να φύγεις πιο εύκολα. Ο κανόνας ασφαλείας είναι δύο, τρεις συγκοινωνίες για να έρθει, σίγουρα να είναι το σπίτι μακριά από το μετρό και ακόμα καλύτερα να χρειάζεται ΚΤΕΛ για να έρθει.
Σίγουρα κάθε σόι έχει έναν ηλίθιο ξάδελφο και έναν ιδιότροπο βλαμμένο θείο. Φυσικά και από το σόι της μαμάς και από το σόι του μπαμπά. Τώρα αν πρέπει να συνυπολογίσεις και τα σόγια της γυναίκας σου κάνε τους πολλαπλασιασμούς και θα καταλάβεις.
Παιδιά η βλακεία είναι ανίκητη και είναι παντού, είναι σαν την σκοτεινή ύλη. Οι βλάκες είναι σαν τις κατσαρίδες, υπάρχουν και θα υπάρχουν.
Πάντα η θεία όταν σε δει θα σε ρωτήσει «πότε θα παντρευτείτε;» ή «πότε θα σκαρώσετε κανένα παιδάκι;». και φυσικά ο θείος ότι τα δικά του παιδιά έχουν κάνει τις καλύτερες σπουδές, έχουν φυσικά τις καλύτερες δουλειές και τις τύχες τις τρελές.
Αμ η άλλη ομάδα συγγενών όποτε σε βλέπουν μονίμως κάθε χρόνο σε ζυγίζουν με τα μάτια πήρες, έχασες, κουρεύτηκες, ξυρίστηκες. Πεθερά στο σπίτι, διάβολος στο σπίτι. Συμπεθεριά στο σπίτι κόλαση το σπίτι.
Όσο μεγαλώνει το καθισιό τόσο αυξάνεται το φαγητό και το ποτό. Όσο αυξάνεται το φαγητό και το ποτό τόσο φουντώνει και το μπλα μπλα.
Να λυθούν σήμερα, εδώ και τώρα ΟΛΑ. Τα οικονομικά, τα κληρονομικά, τα οικογενειακά θέματα. Βάλε και λίγο εσάνς από πολιτικά, θρησκευτικά, φιλοσοφικά μέχρι και αθλητικά και είναι έτοιμος ο σεισμός των 8 ρίχτερ. Και είναι έτοιμο να εκραγεί το ηφαίστειο από λεπτό σε λεπτό.
Βέβαια υπάρχουν και άλλοι που μπορεί να μαλώσουν γιατί κάθε γιορτές θυμούνται τις πικρίες τους, τις παλιές μνήμες, τα απωθημένα τους και τις κακές στιγμές και θέλουν να τα λύσουν τώρα όλα πάνω στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι.
Βέβαια υπάρχει και μία άλλη μερίδα που δεν χρειάζεται να το κουράσουν και πολύ και ούτε να το εμβαθύνουν τόσο. Ξεκινούν έτσι απλά «φέτος το χριστουγεννιάτικό σας δέντρο δεν είναι πολύ ωραία στολισμένο, τα λαμπάκια είναι μικρά, τα στολίδια δεν έχουν ωραία χρώματα. Δεν σας πέτυχαν τα μελομακάρονα, είναι λίγο σκληρά. Οι κουραμπιέδες έχουν πολύ άχνη και φυσικά η γαλοπούλα σας είναι στυφή και δεν έχει ωραία γέμιση»
Οι ψυχολόγοι – άκουσα χθες στη τηλεόραση – δίνουν συμβουλές για μεθόδους διαχείρισης θυμού. Μετρήστε μέχρι το δέκα πριν μιλήσετε, προς θεού προσπαθήστε να μην δαγκώσετε τη γλώσσα σας γιατί θα κοπεί. Να εστιάσετε σε ένα αντικείμενο στον χώρο – προς θεού όμως μην το πετάξετε – και να πάτε στο μπάνιο να πλύνετε το πρόσωπό σας. Εν ανάγκη κάντε και ένα κρύο ντουζ αλλά βγάλτε πρώτα τα ρούχα σας.
Λοιπόν αδέλφια μην κάνετε ότι ζεν καταλαβαίνετε γιατί εγώ μετά από πάρα πολλά ζεν, κατάλαβα. Και το πήρα όλο αλλιώς. Και χάραξα νέα ΑΟΖ στη ζωή μου. Αποφεύγω τους αρνητικούς ανθρώπους και τα αρνητικά πράγματα, δεν ασχολούμαι με το παρελθόν – έτσι και αλλιώς δεν μπορώ να το αλλάξω – υπενθυμίζω στον εαυτό μου γιατί γεννήθηκε ο Χριστός και ποιος είναι ο σκοπός το να βρεθούμε όλοι μαζί . Είναι να δώσουμε αγάπη, να αγκαλιαστούμε, να φιληθούμε, να μιλήσουμε, να ευχηθούμε, και φυσικά να συγχωρήσουμε και να μας συγχωρήσουν.
Οπότε ας ζήσουμε αυτές τις στιγμές όσο καλύτερα μπορούμε και να μην γεμίσουμε μόνο την κοιλιά μας, αλλά να γεμίσουμε τη ψυχή μας και να ανοίξουμε τη καρδιά μας.
Χρόνια πολλά σε όλους σας με υγεία και αγάπη για εσάς και τις οικογένειές σας. Τα λέμε πρώτα ο Θεός με τον καινούργιο χρόνο.
Καλή φώτιση να έχουμε.
