Πρώτα απ’ όλα ας ξεκαθαρίσουμε κάτι που θα έπρεπε να είναι προφανές: ο μέσος ψηφοφόρος δεν ενδιαφέρεται για την εθνική οικονομία. Αν ήταν έτσι, δεν θα έβγαιναν ποτέ Πρωθυπουργοί ο Γιώργος Παπανδρέου ή ο Αλέξης Τσίπρας, ειδικά την δεύτερη φορά του. Ειδικά τώρα που έχουμε συνηθίσει ότι κάθε δεύτερο μήνα η κυβέρνηση θα βρει έναν νέο ευφάνταστο τρόπο για να μας πάρει χρήματα, ο κόσμος έχει πλέον πέσει σε μία απαθή, κατατονική κατάσταση. Παλιότερα κάθε ημέρα η πλατεία Συντάγματος θα ήταν γεμάτη από χιλιάδες άτομα. Τώρα, ό,τι και να γίνει απλά χαμηλώνουμε το κεφάλι και το αποδεχόμαστε και εμείς και η κοινοβουλευτική ομάδα των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Η μόνη περίπτωση να πέσει ο Αλέξης Τσίπρας για θέμα οικονομίας είναι να αποχωρήσει ο ίδιος αν δει ότι μία τέτοια κίνηση τον συμφέρει και αυτό δεν προβλέπεται, τουλάχιστον για το κοντινό μέλλον.
Η μόνη λοιπόν λύση για την Νέα Δημοκρατία –αν πραγματικά θέλει να οδηγήσει τώρα την χώρα σε εκλογές- είναι να εστιάσει σε κάποιο άλλο θέμα που προβληματίζει περισσότερο τους Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ από ό,τι η οικονομία, όπως για παράδειγμα η αστυνόμευσηκαι η προστασία του πολίτη.
Χαρακτηριστικό της αμηχανίας που βρίσκεται ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι πριν από δύο εβδομάδες, στην συζήτηση που έγινε για «το άβατο των εξαρχείων» ο Πρωθυπουργός παρουσίασε στατιστικά με τα καμμένα αμάξια στα Εξάρχεια ανά έτος της περιόδου ΣΥΡΙΖΑ και των προηγούμενων περιόδων. Έδειξε έτσι ότι στην περίοδο που κυβερνάει ο ΣΥΡΙΖΑ η παραβατικότητα έμεινε ίδια με τα τέλη της περιόδου της ΝΔ. Αυτό που δεν είπε είναι ότι άφησε έξω από τις στατιστικές όσα αυτοκίνητα δεν κάηκαν στα Εξάρχεια, όπως για παράδειγμα όλα τα καμμένα τρόλεϊ. Ήταν η πρώτη φορά που ήταν ευδιάκριτη η αμηχανία και ο προβληματισμός του Πρωθυπουργού, κάτι που δεν είχε γίνει ακόμα και όταν έφερνε στη Βουλή το τρίτο μνημόνιο. Εκεί υπήρχε ξεκάθαρο αφήγημα, ενώ στη δημόσια τάξη τα πράγματα για τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν πάντα λίγο… θολά. Όσο ανεβάζει την ένταση στο συγκεκριμένο θέμα η Νέα Δημοκρατία, τόσο θα αρχίσουν να δημιουργούνται μικροτριβές στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ.
Το άλλο θέμα που πρέπει να εστιάσει η Νέα Δημοκρατία είναι το σκάνδαλο της Αττικής Τράπεζας. Εκεί τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά: Ο Καλογρίτσας προφανώς έχει σκανδαλοδώς επωφεληθεί από την Τράπεζα Αττικής για να μπορεί να συνεχίσει να κερδίζει μειοδοτικά διαγωνισμούς για δημόσια έργα. Άρα την επόμενη φορά που το αρμόδιο Υπουργείο θα παραχωρήσει κάποιο έργο στην εταιρία του Καλογρίτσα πρέπει να γίνει πρόταση μομφής για τον αρμόδιο Υπουργό. Προσέξτε ποια είναι η παγίδα: Όλοι πλέον έχουμε μάθει το κόλπο που έκανε ο Κώστας Καραμανλής όταν ο Γιώργος Παπανδρέου είχε καταθέσει πρόταση μομφής ενάντια στον τότε Υπουργό Οικονομικών Γιώργο Αλογοσκούφη, που γύρισε την πρόταση μομφής εναντίον ενός ατόμου σε ψήφο εμπιστοσύνης για όλη την κυβέρνηση. Οποιαδήποτε λοιπόν πρόταση μομφής θεωρείται καταδικασμένη από την αρχή και είναι πιθανότερο να φέρει το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα, με την κοινοβουλευτική ομάδα της κυβέρνησης να συσπειρώνεται ακόμα περισσότερο. Στην προκειμένη όμως περίπτωση, η αλλαγή από τον Αλέξη Τσίπρα της πρότασης μομφής σε ψήφο εμπιστοσύνης θα σημαίνει ταύτιση όχι με τον αρμόδιο Υπουργό, αλλά με τον ίδιο τον Καλογρίτσα, άρα και κουκούλωμα του σκανδάλου της Αττικής Τράπεζας. Αν λοιπόν ο Αλέξης Τσίπρας μετατρέψει την πρόταση μομφής σε ψήφο εμπιστοσύνης ταυτίζεται με το σκάνδαλο Καλογρίτσα. Αν όχι, αφήνει τον Υπουργό του ξεκρέμαστο στην πιο δύσκολη στιγμή του. Εκεί είναι που οι ήδη υπάρχουσες μικροτριβές μπορούν να γίνουν ακόμα μεγαλύτερες.
Το μόνο που λείπει για να αρχίσουν οι δυσαρεστημένοι Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να εγκαταλείπουν το καράβι είναι η προοπτική της επόμενης ημέρας. Αυτό δεν φτιάχνεται όμως με συνεργασίες με το ΠΑΣΟΚ και την ΔΗΜΑΡ όπως ήδη σε έναν βαθμό κάποιοι από τον ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούν, αφού και οι ίδιοι οι κυβερνητικοί Βουλευτές καταλαβαίνουν ότι η Δημοκρατική Συμπαράταξη βγαίνει κερδισμένη από το να απορρίπτει δημόσια κάθε συνεργασία με πρώην Συριζαίους. Προοπτική για την επόμενη ημέρα φτιάχνεται αν υπάρχει κάποιος να διαδεχτεί τον Αλέξη Τσίπρα. Για να γίνει όμως αυτό, θα πρέπει σε μεγάλο βαθμό να βοηθήσουν τα μέσα τα οποία είναι φιλικά προς τη ΝΔ. Μπορούν, για παράδειγμα, να αρχίσουν να φτιάχνουν το ηγετικό προφίλ της Ρένας Δούρου, η οποία τόσο καιρό έχει ελάχιστη πολιτική φθορά και που λόγω της θέσης της στην τοπική αυτοδιοίκηση είναι αδύνατον να είναι υποψήφια Βουλευτής στις επόμενες εκλογές. Το ότι κάποιοι από τον ΣΥΡΙΖΑ θα επιτεθούν στη Ρένα Δούρου επειδή την υποστηρίζουν τα φιλικά προς τη ΝΔ ΜΜΕ είναι ένα επιπλέον όφελος για την αξιωματική αντιπολίτευση. Μόνο αν κάποιοι μέσα από την κυβέρνηση δουν ότι με μία πιθανή αλλαγή ηγεσίας θα υπάρχει η ευκαιρία για πολύ μεγαλύτερο μετεκλογικό όφελος θα σπρώξουν τον Αλέξη Τσίπρα σε μία εκλογική αποτυχία. Αλλιώς δεν είναι κάποια εξαίρεση σε σχέση με τους πολιτικούς του υπόλοιπου πλανήτη για να παρατήσουν τις καρέκλες τους επειδή πεινάει ο κόσμος.
Όπως βλέπετε, σε όλες αυτές τις κινήσεις δεν έχει υπάρξει θέμα οικονομίας. Η οικονομία είναι ο λόγος που θα χάσει ο ΣΥΡΙΖΑ τις εκλογές, αλλά όχι ο λόγος που θα πάει ο ΣΥΡΙΖΑ σε εκλογές και όσο γρηγορότερα το καταλάβει αυτό η αντιπολίτευση, τόσο το καλύτερο για εκείνη και την στρατηγική της. Αλλιώς, ας το πάρει από τώρα απόφαση ότι εκλογές θα έχουμε σε δυόμισι χρόνια που θα τελειώνει η τετραετία με την χώρα και την οικονομία της στην όποια κατάσταση θα την έχει αφήσει ο Αλέξης Τσίπρας.
Υ.Γ. Ένα πρόβλημα που δεν έχουμε ακόμα συνειδητοποιήσει είναι ότι, όσο καθυστερούν να γίνουν εκλογές υπάρχει σοβαρή περίπτωση να έχει τελειώσει η δίκη της Χρυσής Αυγής. Από ό,τι καταλαβαίνω από τις συζητήσεις μου με δικηγόρους, το πιθανότερο σενάριο έτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα (και με τις συνεχόμενες αποτυχίες από την μεριά του κράτους) είναι να αθωωθεί το μεγαλύτερο μέρος, αν όχι όλη η ηγετική ομάδα της Χρυσής Αυγής. Όπως έχουμε δει και στο παρελθόν, η προπαγάνδα της Χ.Α. είναι από τις αποτελεσματικότερες στην χώρα μας. Φανταστείτε τι θα γίνει αν προεκλογικά αθωωθούν και αναπτύξουν ένα αφήγημα «άδικης στοχοποίησης των πραγματικών Ελλήνων από το παγκοσμιοποιημένο πολιτικό σύστημα». Όχι, η πιθανή άνοδος της Χρυσής Αυγής δεν είναι λόγος για να επισπευστούν οι εκλογές. Είναι όμως ένας ακόμα σοβαρός λόγος για να ξανασχοληθούμε μαζί της.
Για να διαβάσετε δωρεάν το βιβλίο του Δημήτρη Κοντογιάννη «Δεν έχουμε Δημοκρατία: Μια κάπως μποέμ απόδειξη για κάτι που όλοι λίγο-πολύ γνωρίζαμε», πατήστε εδώ!
