γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης.
Η χώρα έχει περάσει πάρα πολλά κατά τις τελευταίες δεκαετίες. Σε κρίσιμες εθνικές στιγμές υπήρχαν πολιτικοί που ήξεραν να κάνουν ορθές πολιτικές επιλογές. Το λέμε και με αφορμή τα 40 χρόνια συμμετοχής μας στη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια. Γιατί η Ελλάδα είναι Ευρώπη, αλλά πρέπει να διανύσει ακόμη αρκετό δρόμο ώστε να γίνει Ευρώπη!
Μετά τη συσσωρευμένη εμπειρία των τελευταίων ετών, έχουμε διαμορφώσει πλέον άποψη σχετικά με τον λαϊκισμό και τη σοβαρότητα. Γνωρίζουμε να ξεχωρίζουμε τον τυχοδιώκτη από τον υπεύθυνο οραματιστή πολιτικό και ηγέτη που ξέρει να δείχνει τον δρόμο, όπου πρέπει να πορευτούμε. Μάθαμε τι σημαίνει γραφικότητα και ανοησία και είμαστε πεπεισμένοι γι αυτόν που ξεχωρίζει για τη σοβαρότητα και τον ρεαλισμό. Σε μεγάλο βαθμό, ένα ιδιαιτέρως κρίσιμο τμήμα του εκλογικού σώματος, γνωρίζει ότι η χώρα δεν έχει ανάγκη από αιθεροβάμονες ηγετίσκους της… φακής, αλλά από προσγειωμένους μάνατζερ που ξέρουν να προσαρμόζονται στη σημερινή διεθνή πραγματικότητα.
Τα δίδακτρα που πληρώσαμε για να μάθουμε την πιο χυδαία εκδοχή της κομμουνιστικής Αριστεράς είναι πραγματικά πανάκριβα. Αλλά δεν είναι μόνο η Αριστερά των… αγώνων και του κλεισίματος των δρόμων. Τεράστιες ευθύνες για τη διαχρονική διασωλήνωση της χώρας έχουν και οι δεξιοί κρατιστές. Αυτοί που πίστευαν ότι με περισσότερο άνοιγμα της οικονομικής δραστηριότητας, αλλά χωρίς διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και με φουλ κράτος, μπορείς να χτίσεις κομματικούς στρατούς ή να διατηρήσεις θέσεις εργασίας που θα σιτίζονται από τον κρατικό κορβανά.
Η χώρα δεν θα πάει μπροστά με τις πορείες και τις συγκεντρώσεις των αριστερών. Κάθε μέρα που περνάει χωρίς να αξιοποιούμε το μέγιστο των παραγωγικών μας δυνατοτήτων συνιστά μελλοντική αφαίρεση παροχών και προνομίων. Οι… αγώνες των κρατιστών για διατήρηση της αντιπαραγωγικής νοοτροπίας, της γραφειοκρατικής τρέλας, της πολυνομικής φαυλότητας και της διεφθαρμένης αντίληψης για «τον άρτον τον επιούσιον», καθηλώνουν τη χώρα επί δεκαετίες.
Η ψηφιακή επανάσταση, η οποία έγινε περισσότερο ορατή επί των ημερών του κορωνοΙού, πρέπει να έχει συνέχεια και συνέπεια για να καμφθούν και οι τελευταίοι θύλακες αναχρονισμού. Το Ταμείο Ανάκαμιψης και οι πόροι του νέου ΕΣΠΑ, μπορούν να κινητοποιήσουν τεράστια κεφάλαια για τον εκσυγχρονισμό και την παραγωγική ενδυνάμωση της χώρας. Αν δεν μας προκύψει κάποιο πολιτικό… ατύχημα, η δεκαετία 2020-2030 μπορεί να αποτελέσει μια χρυσή εποχή ανάπτυξης και βελτίωσης των κοινωνικών δεικτών. Στα επόμενα λίγα χρόνια έχουμε μια και μοναδική ιστορική ευκαιρία: να μην αποτύχουμε καθοδηγούμενοι από λαϊκιστές και άχρηστους.
Η χώρα πρέπει να θέσει ως υπ΄ αριθμόν ένα στόχο την απομάκρυνση της απειλής του δημοσίου χρέους. Ένα κράτος με ελλείμματα λόγω της μεγάλης έκτασης του και της ποιοτικής αποσύνθεσης των βασικών πυλώνων ύπαρξης του, είναι καταδικασμένο σε μαρασμό και αργό θάνατο. Η σημερινή κυβέρνηση έχει απογειώσει την αξιοπιστία και τη φήμη της χώρας κατά τα τελευταία δύο χρόνια. Σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε κατά την περίοδο Ιανουαρίου 2015-Ιουλίου 2019 με την αγέλη των ανεπαρκών, ανίκανων, άχρηστων και επικίνδυνων!
Καθημερινά, με το πάτημα ενός κουμπιού μπορούμε να διαβάσουμε ανά τον κόσμο τι γράφουν για την Ελλάδα. Οι διεθνείς επενδυτικοί οίκοι συστήνουν Ελλάδα για επενδύσεις. Το ίδιο και οι τουριστικοί κολοσσοί ανά τον κόσμο. Στο Φόρουμ των Δελφών, ο Ινδός δισεκατομμυριούχος, βασικός μέτοχος της Eurobank, Πρεμ Γουάτσα ανέφερε επί λέξει απευθυνόμενος στους Έλληνες ότι «έχετε μακράν την καλύτερη κυβέρνηση στην Ευρώπη». Βέβαια, τέτοιου είδους λαμπρά νέα για την Ελλάδα, ενοχλούν αυτούς που δεν έχουν τη διανοητική ισορροπία να αντιληφθούν στοιχειώδη πράγματα στον σύγχρονο κόσμο. «Πόσα να έχουν πάρει όλοι αυτοί οι σατανάδες από τη.λίστα Πέτσα;», θα ρωτούσε κάθε… καλόπιστο τρολ που εκπροσωπεί τα κόμματα του περιθωρίου και της αριστερής ανισορροπίας!
Τα μηνύματα που λαμβάνουμε όλοι εμείς που παρακολουθούμε τις οικονομικές εξελίξεις αλλά και από το ρεπορτάζ, είναι κάτι παραπάνω από ελπιδοφόρα. Όλοι οι εταίροι μας στο εξωτερικό και όσοι διαθέτουν λίγα… δράμια μυαλό στο εσωτερικό της χώρας, αντιλαμβάνονται ότι είμαστε σε μια κατεύθυνση εξύψωσης του ονόματος της Ελλάδας. Φαίνεται ότι αυτή τη στιγμή σε επίπεδο διακυβέρνησης υπάρχουν όλα τα απαραίτητα συστατικά για το χτίσιμο της καλής φήμης (good will). Αξιοπιστία, σοβαρότητα, σκληρή δουλειά, αποτελέσματα, γνώση των συσχετισμών και των συνθηκών, αποτελούν τη βάση για να χτίσουμε κάτι εξαιρετικά δυνατό που θα αντέξει στο διηνεκές.
Ο εκσυγχρονισμός του κράτους με τη σφραγίδα Πιερρακάκη, πρέπει να γίνει κτήμα σε όλα τα επίπεδα. Όλοι αυτοί που μιλάνε με α καλύτερα λόγια για την Ελλάδα και ενδιαφέρονται να επενδύσουν, πρέπει να είναι απολύτως πεπεισμένοι ότι με 10… κλικ, θα ξεκινάς μια επένδυση. Το μεγάλο στοίχημα του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι να… εξαφανίσει τους πολίτες από τις δημόσιες υπηρεσίες και όλα να γίνονται ηλεκτρονικά. Η πλήρης και απλή λειτουργία του Κτηματολογίου, η απλούστατη έκδοση οικοδομικών αδειών ή περιβαλλοντικών μελετών, τα ζητήματα με τον ΕΦΚΑ, τους Δήμους και το… κακό συναπάντημα, πρέπει να λύνονται σε δευτερόλεπτα και χωρίς να χάνεται πολύτιμος χρόνος. Ο επενδυτής δεν μπορεί να είναι δέσμιος του κάθε υπαλλήλου, ο οποίος τη μία λείπει, την άλλη έχει πάει για… καφέ, την άλλη βρίσκεται σε άδεια.
Το σημερινό δημόσιο πρέπει να… εξαφανιστεί από προσώπου γης με τον τρόπο λειτουργίας του. Το Κράτος θα πρέπει να υπάρχει για την έκτακτη και δια ζώσης περίσταση. Θέλει Ένοπλες Δυνάμεις και Σώματα Ασφαλείας για να υπηρετούν τις συνταγματικές επιταγές της εθνικής ασφάλειας και της έννομης τάξης. Θέλει αξιολογημένους εκπαιδευτικούς «από την κορυφή έως τα νύχια» για να μεταλαμπαδεύεται η άρτια γνώση και η επιστημονική θεωρία και πράξη στο σχολείο και στο πανεπιστήμιο. Θέλει νοσοκομεία όπου τα τεχνολογικά μέσα και το υψηλού επιπέδου εξειδικευμένο προσωπικό, θα σώζουν ζωές. Το Κράτος δεν έχει καμία άλλη δουλειά να κάνει. Λιμάνια, συγκοινωνίες, καθαριότητα, πράσινο κλπ. πρέπει να περάσουν σε ιδιωτικές εταιρείες και από δίπλα να υπάρχει το κράτος-κέρβερος που θα εποπτεύει τους κανόνες του παιχνιδιού και θα… κόβει κεφάλια, όταν αυτοί δεν τηρούνται. Δεν μπορούμε να ασχολούμαστε εν έτει 2021 για το αν οι αστικές συγκοινωνίες της Αθήνας πρέπει να μένουν εσαεί υπό δημόσιο έλεγχο και να πληρώνουν τα σπασμένα της λαθρεπιβίβασης οι φορολογούμενοι πολίτες, όταν σε όλες τις υπόλοιπες πόλεις της χώρας, το συγκοινωνιακό έργο εκτελείται από ιδιωτικές εταιρείες.
Το Κράτος δεν πρέπει να λειτουργεί ως… μπαμπάκας που θα απαλύνει τον πόνο κάθε πονεμένου… λαμόγιου, αλλά να είναι παρών εκεί όπου υπάρχει μεγάλη ανάγκη, έκτακτη ανάγκη, απώλεια και πόνος. Δεν μπορεί να έχει… εκπαιδευμένους πολίτες-ζήτουλες, αλλά να τους δίνει το κίνητρο να κερδίσουν περισσότερα, μαθαίνοντας τους να πιάνουν ψάρια. Αρκεί φυσικά να συνειδητοποιήσουν και οι ίδιοι ότι πρέπει να εκπαιδευτούν, ώστε να πιάνουν ψάρια. Να βρέξουν δηλαδή το οπίσθιο μέρος του σώματος. Το έτοιμο σερβιρισμένο φαγητό δεν διαρκεί πολύ. Η τεχνογνωσία να ξέρεις να βρεις το φαγητό και να το μαγειρέψεις είναι ο υγιής όρος επιβίωσης.
Το κράτος πρέπει να είναι δίπλα, εκεί που πρέπει, όταν πρέπει και εφόσον πρέπει. Να ενισχύει την επιχείρηση σε μια ορεινή και μειονεκτική περιοχή με ειδικού τύπου ενισχύσεις. Να επουλώνει τις πληγές από φυσικές καταστροφές. Να μειώνει δραστικά τους φόρους για τους πολίτες που επιλέγουν να κάνουν οικογένεια, καθώς το εθνικό πρόβλημα του δημοσίου χρέους, πηγάζει ως επί τω πλείστον από τη μεγάλη πληγή του ασφαλιστικού συστήματος, το οποίο με τη σειρά του δοκιμάζεται από τον εθνικό εφιάλτη της ραγδαίας γήρανσης του πληθυσμού και της μείωσης των γεννήσεων. Το Κράτος πρέπει να είναι δίπλα στον πραγματικά κατατρεγμένο και στον άστεγο, στον δοκιμαζόμενο και στον πληγωμένο. Δεν μπορεί ωστόσο, το Κράτος να θυμίζει σουρωτήρι με τα επιδόματα, τα οποία σε μεγάλο βαθμό επιβραβεύουν την τεμπελιά, και αποτελούν αντικίνητρο απασχόλησης ή ισχυρό κίνητρο για… αόρατη απασχόληση με «μαύρο χρήμα». Επιπλέον, το Κράτος, οφείλει να κάνει… πλύση εγκεφάλου σε όλους αυτούς που δεν θέλουν ένσημα, ότι τα γεράματα τους θα είναι πολύ δύσκολα με δική τους ευθύνη.
Η μείωση της φορολογίας και η πλήρης… εξαφάνιση του πολίτη από τις δημόσιες υπηρεσίες γραφειοκρατικού χαρακτήρα, είναι όροι επιβίωσης για την οικονομία και το Κράτος. Δεν αρκεί η ηλεκτρονικοποίηση και αυτοματοποίηση των διαδικασιών, αλλά η εξαφάνιση της ηλεκτρονικής γραφειοκρατίας, η οποία προϋποθέτει την απλούστευση των νόμων. Δεν μπορεί να έχουμε φορολογικούς νόμους που σε έντυπη μορφή ξεπερνούν τις 10.000 σελίδες και αλλού οι φορολογικοί νόμοι να είνια… 100 σελίδες! Δεν μπορεί οι νόμοι για τη λειτουργία της οικονομίας να έχουν χωρητικότητα μερικών GIGABYTES σε ένα usb και εμείς να προσπαθούμε να φτιάξουμε κράτος με usb πολλών… TERABYTES! Το Κράτος πρέπει να γίνει ΓΙΓΑΣ για την οικονομική μεγέθυνση, τη διοικητική οργάνωση και την παροχή υπηρεσιών και όχι… ΤΕΡΑΣ που να «παράγει» κόστος, ταλαιπωρία και βάρη. Η πάταξη των παρασιτικών κομματικών στρατών που εξουσιάζουν την πολιτεία μας, πρέπει να τελειώσει.
Η Ελλάδα έχει τη χρυσή ευκαιρία με τη σημερινή κυβέρνηση να πορευτεί στον δρόμο του εκσυγχρονισμού. Να γίνει μια χώρα όπου οι επενδυτές θα θέτουν ως στόχο να φέρουν περισσότερα κεφάλαια, για να αυξηθεί η παραγωγικότητα, να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα, να βελτιωθούν οι μισθοί, να υπάρξει συνταξιοδοτική προοπτική στα γεράματα. Για να υπηρετηθούν αυτοί οι στόχοι, πρέπει να εφαρμοστούν σύγχρονες αρχές μάνατζμεντ, σύγχρονο πολιτικό όραμα, πειθαρχία, συνεργασία, αξιοπιστία, εργατικότητα και πίστη. Πάνω απ΄ όλα όμως, πρέπει να αλλάξουμε μυαλά. Με το 60% σε αυτήν τη χώρα να κινείται μεταξύ κομμουνιστικής ουτοπίας, σοσιαλιστικού ονείρου και… ψεκασμού, δεν μπορούμε να επιτύχουμε και πολλά πράγματα.
Η γραφειοκρατία, η πολυνομία, τα εισοδήματα με δανεικά, ο παρασιτισμός, η διαφθορά είναι χαρακτηριστικά των κομμουνιστικών αντιλήψεων. Αναπαράγουν τη φτώχεια και την εξάρτηση, αποτελώντας τους εχθρούς της προκοπής του λαού. Η ανοικτή οικονομία, η μείωση των φόρων, η πλήρης ηλεκτρονικοποίηση των πάντων, η επιλογή των καλύτερων και πολλά ακόμη, είναι η «συνταγή» για βιώσιμη προόοδο και ευημερία στο μέλλον. Οι έχοντας προέλευση από την κομμουνιστική μήτρα προτιμούν το πρώτο μοντέλο και μισούν το δεύτερο. Δουλειά της σημερινής κυβέρνησης είναι να πετάξει οριστικά στον κάλαθο των αχρήστων, ό,τι μας… κονταίνει ως χώρα και λαό και να αναδείξει ό,τι μας εξυψώνει και μας οδηγεί στο αύριο. Είναι ίσως η τελευταία μας ευκαιρία για να αποκτήσουμε τη θέση που μας αξίζει και την ισχύ που ονειρευόμαστε. Πρέπει να πετύχουμε και θέλουμε να πετύχουμε. Αυτό θέλει το πραγματικά υγιές τμήμα της ελληνικής κοινωνίας. Δεν πρέπει να αφήσουμε τους εχθρούς της εθνικής προσπάθειας να μας οδηγήσουν στην αποτυχία, γιατί αυτό θα αποτελέσει εθνικό έγκλημα. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να ξαναζήσουμε στιγμές εθνικής ξεφτίλας, ανάλογες με αυτές της περιόδου 2015-2019…
