Άμεσα, αυτό το οποίο εμείς βάζουμε ως στόχο και ελπίζουμε είναι να κάνει το κίνημα τα επόμενα βήματά του. Την τελευταία διετία μέσα από ένα μεγάλο κίνημα εργατικών απεργιών, καταλήψεων στους εργατικούς χώρους, καταλήψεων σε πλατείες, αντιφασιστικές κινητοποιήσεις και κινητοποιήσεις για εργατικές ελευθερίες, όλο αυτό το κίνημα έστειλε στα αζήτητα την κυβέρνηση του μαύρου μετώπου. Δεν σταματάμε εκεί, με στόχους μας το πώς θα ανατρέψουμε το μνημόνιο, πώς θα επαναφέρουμε κατακτήσεις που ήδη είχε ο κόσμος σε μισθούς, δουλειές, συντάξεις, στην παιδεία και την υγεία. Αυτά δεν πρόκειται να μας τα δώσει σαν δώρο κάποιος που θα κυβερνήσει, κάποιοι Υπουργοί. Θα είναι αποτέλεσμα μόνο της μαχητικής δράσης των εργαζόμενων και της άμεσης κλιμάκωσής της. Πώς θα σταματήσουμε τους εργοδότες από το να ακυρώσουν τις συλλογικές συμβάσεις αν δεν οργανώσουμε ένα κίνημα μαζικών απεργιών; Ο νόμος λέει ότι στις 15 του Μάη λήγει η μετενέργεια και παύουν οι συλλογικές συμβάσεις. Καμιά Κυβέρνηση από τα πάνω δεν μπορεί να σώσει τους εργαζόμενους. Όπως κανένας Υπουργός, καμιά αλλαγή διοικητή, δε μπορεί να αλλάξει πρακτικές στην Αστυνομία. Έτσι έχουμε τις αστυνομικές επιθέσεις, έχουμε τη συνεργασία της αστυνομίας με τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής, έχουμε τα πογκρόμ, αυτά όμως δεν πρόκειται να σταματήσουν αν βγει κάποιος Υπουργός και λέει άλλα πράγματα. Εδώ στις εκλογές υπήρχαν αστυνομικά τμήματα που ψήφισαν 25% Χρυσή Αυγή, για να ξέρουμε με τί έχουμε να κάνουμε και για να μην έχουμε αυταπάτες. Εμείς δεν πιστεύουμε ότι οι αλλαγές περνάνε μέσα από τις αλλαγές στα Υπουργεία γιατί το πρόβλημα μέχρι στιγμής δεν ήταν ότι κάποια κακά πρόσωπα κάνανε τη διαχείριση. Το πρόβλημα ήταν η κρίση του ίδιου του συστήματος, του καπιταλιστικού, στο οποίο η κυρίαρχη τάξη, οι καπιταλιστές, θέλουν περισσότερα κέρδη και λόγω του συστήματος μπορούν να κλείσουν τα εργοστάσιά τους γιατί δεν τους αποδίδουν τα κέρδη που θέλουνε.
Άρα δεν έχουμε να κάνουμε με την ελληνική ιδιαιτερότητα και την κακοδιαχείριση που άσκησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, που ήταν πανάθλιες, αλλά είχαμε να κάνουμε με το ότι αυτές οι κυβερνήσεις διαχειριζόντουσαν τις τύχες του ελληνικού καπιταλισμού που συμμετέχει στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ σε βάρος των συμφερόντων της εργατικής τάξης και της νεολαίας. Αυτό δεν αλλάζει με το ότι έρχεται σήμερα ένα κομμάτι της αριστεράς να υποσχεθεί ότι εμείς θα το κάνουμε καλύτερα. Και το ΠΑΣΟΚ το ’81 είχε υποσχεθεί «στις 18 σοσιαλισμό, έξω από το ΝΑΤΟ, έξω από την ΕΟΚ» και κατέληξε να βγάζει Κοσκωτάδες και Τσοχατζόπουλους. Διότι όταν υπηρετείς το σύστημα, τα όμοια είναι μπροστά σου.
>Δεν πρόκειται να συμμετέχουμε σε κοινά ψηφοδέλτια με τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί εμείς θέλουμε ο κόσμος του αγώνα να εμπιστεύεται αυτούς που είναι δίπλα στους αγώνες του.
-Στην πρόταση του κυρίου Τσίπρα για ευρύτερο συνασπισμό δυνάμεων, την οποία απεύθυνε και σε εσάς, τί έχετε να απαντήσετε;
Εμείς απαντάμε ότι η Αριστερά πρέπει να προχωρήσει σε κοινή δράση ώστε να γίνουν πράξη οι προσδοκίες του κόσμου που μαύρισε την κυβέρνηση του μαύρου μετώπου. Η κοινή δράση απαιτείται μέσα στα συνδικάτα. Πρέπει να υπάρχει κοινή πρόταση για νέες πανεργατικές απεργίες και κοινές διαδηλώσεις, ώστε να ανατρέψουμε αυτές τις επιθέσεις. Δηλαδή στον εκβιασμό που ασκούν αυτή τη στιγμή του «δε θα σας δώσουμε λεφτά», η απάντηση είναι ότι θα τα πάρουμε τα λεφτά. Θα κρατικοποιήσουμε τις τράπεζες και θα εμποδίσουμε όλους τους βιομήχανους και κυρίως την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να κάνουν κουμάντο και να μας ελέγχουν. Και για αυτό πρέπει να βγούμε από το Ευρώ. Αυτός είναι ο στόχος μας, να σταματήσει να φέρει ευθύνη η ΕΚΤ και η Φρανκφούρτη για τις τύχες των εργαζόμενων εδώ και σε όλη την Ευρώπη. Νομίζω ότι προς αυτή την κατεύθυνση χρειάζεται να κάνει τα επόμενα βήματα η Αριστερά. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι μέσα σε αυτή την προσπάθεια και καλεί όλη την υπόλοιπη αριστερά να μπει σε αυτό το κοινό μέτωπο. Να μπουν στο κοινό αυτό μέτωπο για να σταματήσουμε την άνοδο των φασιστών που απειλούν τις ελευθερίες μας, που είναι το σιδερένιο χέρι με το οποίο προσπάθησε ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία να χτυπήσουν την Αριστερά, όπως παλιότερα που είχαν χτυπήσει την ΕΔΑ, για να εμποδίσουν τον κόσμο να ψηφίσει και γίνανε εκλογές βίας και νοθείας.
Αυτή τη στιγμή τα κόμματα που ανοίξανε την πόρτα στους νεοναζί έχουν υποστεί κρίση, αλλά μας αφήσανε κληρονομιά αυτή τη συμμορία εγκληματιών της Χρυσής Αυγής να είναι και μέσα στη Βουλή. Και είναι μέτωπο για μας να μην αφήσουμε τη φασιστική δημαγωγία να πάρει φαλάγγι. Δεν πρόκειται να συμμετέχουμε σε κοινά ψηφοδέλτια με τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί εμείς θέλουμε ο κόσμος του αγώνα να εμπιστεύεται αυτούς που είναι δίπλα στους αγώνες του. Και όχι κάποιους διαχειριστές που του υπόσχονται αλλαγές που θα έρθουν και θα γίνουν εξ ονόματός του, έξω από τη δράση του, για να τον σώσουν.
>Θέλουμε να διαλυθεί η ΕΕ, όχι για να υψώσουμε τη δικιά μας σημαία του εθνικού κράτους, αλλά για να υψωθεί η κοινή σημαία των εργαζόμενων όλης της Ευρώπης και όλου του κόσμου ενάντια στον κοινό εχθρό.
–Πέρα από την έξοδο από το ευρώ θέλετε έξοδο και από την Ευρωπαϊκή Ένωση γενικότερα;
-Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μία ένωση των ισχυρών καπιταλιστικών χωρών. Αυτοί κερδίζουν μόνο τα θετικά, με τις κοινές αγορές και με την ελεύθερη κίνηση του κεφάλαιου. Η εργατική τάξη δεν έχει κερδίσει τίποτα. Στην περίοδο της ανόδου του καπιταλισμού κάποιες παροχές που μπορούσε το σύστημα να δώσει τις κατακτούσαν οι εργάτες, αντίθετα στην κρίση η επίθεση είναι λυσσαλέα και παντού. Οι ενωμένοι καπιταλιστές της Ευρωπαϊκής Ένωσης αμφισβητούν στοιχειώδη κοινωνικά δικαιώματα αυτή τη στιγμή. Εμείς πολεμούσαμε την Ευρωπαϊκή Ένωση παλιά, την πολεμούμε και τώρα. Δεν πιστεύουμε ότι ποτέ χτιζόταν Ευρώπη εργαζόμενων, Ευρώπη της ευημερίας, Ευρώπη της αλληλεγγύης των λαών. Ήταν μια λυκοφιλία ανάμεσα σε αρπακτικά που τα ένωνε το συμφέρον τους απέναντι στην εργατική τάξη και απέναντι στους λαούς των χωρών της Ασίας και της Αφρικής, στους οποίους άσκησαν ένα τεράστιο πλιάτσικο και συμμετείχαν σε όλες τις πολεμικές εκστρατείες του ΝΑΤΟ και γι’ αυτό θέλουμε να διαλυθεί αυτή η Ένωση. Και θέλουμε να διαλυθεί, όχι για να υψώσουμε τη δικιά μας σημαία του εθνικού κράτους, αλλά για να υψωθεί η κοινή σημαία των εργαζόμενων όλης της Ευρώπης και όλου του κόσμου ενάντια στον κοινό εχθρό που είναι οι καπιταλιστές.
>Ταξική εκλογή αντιπροσώπων μέα από τους χώρους εργασίας.
–Να κάνουμε μία τελείως υποθετική ερώτηση: Αν μπορούσατε εσείς, με κάποιο φανταστικό τρόπο, να καθορίσετε το αποτέλεσμα των εκλογών, ποιο θα ήταν αυτό;
-Εάν μπορούσαμε να καθορίσουμε τις δημοκρατικές διαδικασίες, εμείς θα προτείναμε άλλες διαδικασίες. Θα προτείναμε δηλαδή την δυνατότητα των απλών ανθρώπων, των εργαζόμενων να καθορίζουν τις τύχες τους εκλέγοντας τους αντιπροσώπους τους μέσα στους χώρους δουλειάς με ένα ταξικό κριτήριο, δηλαδή εμείς που παράγουμε εμείς θα διοικήσουμε. Εμείς θα συντονίσουμε όλη την προσπάθεια της κοινωνίας, ώστε να μην υπάρχει καμία σπατάλη κανενός πόρου, κανένας απολυμένος, κανένας που να μην έχει δουλειά και να οργανώνεται η παραγωγή με βάση τις ανάγκες. Για μια τέτοια κοινωνία και για τη δυνατότητα να βελτιωθεί η ζωή των ανθρώπων, η δημοκρατία που αντιστοιχεί είναι η δημοκρατία μέσα στους χώρους παραγωγής, που δεν υπάρχει σήμερα. Σήμερα εκεί υπάρχει η ισχύς του δυνατού και του κεφάλαιου. Εμείς θα κάναμε αυτού του τύπου τις εκλογές. Μέσα στην κοινωνία και μάλιστα όχι κάθε τέσσερα χρόνια. Με συνελεύσεις, με άμεσα αιρετούς και ανακλητούς αντιπροσώπους, με πανελλαδικό συνέδριο των αντιπροσώπων και ανθρώπους που έχουν κέφι, μεράκι και θέληση να σχεδιάσουν όλες αυτές τις δραστηριότητες. Σε αυτή τη δημοκρατία χωράνε όλοι . Δεν χωράνε αυτοί που είναι εχθροί της ελευθερίας.
>Να μας δώσουνε όσα μας κλέψανε
– Πρόσφατα ανακοινώθηκε ότι και για το 2012 τα έσοδα της Ελλάδας θα υπολείπονται των εξόδων κατά αρκετά δις ευρώ. Αν υποθέσουμε ότι δεν συμπληρώνουμε τα χρήματα που μας λείπουν από δάνειο, πώς μπορούμε να αναπληρώσουμε τη ζημιά;
-Θα πρέπει να μας δώσουνε όσα μας κλέψανε όλα τα προηγούμενα χρόνια. Τα κλεμμένα είναι απίστευτα. Η Ελλάδα έχει πληρώσει τα τελευταία 15 χρόνια 625 δισεκατομμύρια σε τοκοχρεολύσια από δάνεια που είχαν συνάψει κατά καιρούς κυβερνήσεις υπηρετώντας τα καπιταλιστικά συμφέροντα. Εδώ υπάρχουνε δάνεια από το 1897 διότι κάποιοι αποφασίσανε να κάνουνε πόλεμο με την Τουρκία και ακόμη πληρώνουμε. Να είμαστε καθαροί : Η διαγραφή του χρέους, η παύση πληρωμών εξοικονομεί τεράστια ποσά. Με έναν απλό τρόπο εξοικονομεί 25 δισ. από πόρους του κρατικού προϋπολογισμού που πάνε αυτή τη στιγμή σε τοκοχρεολύσια. Θα τα πάρουμε αυτά τα χρήματα και θα τα δώσουμε εκεί που τα έχουν ανάγκη. Και να ξαναδώσουμε μισθούς όπως πριν από την περίοδο του μνημονίου, να λειτουργεί η παιδεία και οι κρατικές υπηρεσίες.
>Η Marfin χρεώνεται στη βίαιη πρακτική της αστυνομίας
–Ψάχνοντας στο internet ως προετοιμασία για τη συγκεκριμένη συνέντευξη, έπεφτα συνέχεια πάνω στα επεισόδια της Marfin. Κατακρίνετε τη βία στο σύνολό της και καταδικάζετε το συγκεκριμένο γεγονός;
-Κοιτάχτε, υπάρχει μονοπώλιο βίας μέσα στην κοινωνία. Την έχει το αστικό κράτος, ένα πάνοπλο κράτος. Έχει ένοπλα σώματα, τα οποία τα πληρώνει κιόλας, εντελώς ανεξέλεγκτα από την κοινωνία. Είτε μιλάμε για τον στρατό μέσα στην κοινωνία που έχει κάνει δικτατορίες για χρόνια ολόκληρα, έχει συμμετάσχει σε εκστρατείες διεθνώς στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, είτε για αστυνομικούς μηχανισμούς βίας, οι οποίοι έχουν δολοφονήσει και έχουν χτυπήσει τις απεργίες και τις καταλήψεις με έναν απίστευτο τρόπο. Αυτοί είναι το μονοπώλιο της βίας. Αυτοί είναι οι βίαιοι μηχανισμοί, ενάντια στη θέληση ενός λαού που προσπαθεί να δουλέψει επειδή δεν έχει δουλειά, που προσπαθεί να βάλει μπροστά την υγεία με ανοιχτά νοσοκομεία, την παιδεία με ανοιχτά σχολεία και η αντιμετώπιση είναι ότι το μνημόνιο δεν το επιτρέπει, μας απαγορεύει τις απεργίες και τις διαδηλώσεις και μας αντιμετωπίζουν με τόνους χημικών. Ο χημικός πόλεμος που έχει εξαπολύσει η εξουσία τελευταία είναι ένας απίστευτος πόλεμος. Τα χημικά που ρίχνουνε τα έχουν φάει μόνο οι Παλαιστίνιοι στη Γάζα. Και μάλιστα με πολύ επικίνδυνες συνέπειες για την υγεία. Άρα αυτή είναι η βία την οποία ασκούνε. Την ίδια βία ασκήσανε και στις 5 Μαΐου 2010 όταν ψηφίζανε το μνημόνιό τους, όπου εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων πολιορκούσαν το κοινοβούλιο. Στην προσπάθεια να αποτρέψουν αυτόν τον κόσμο να διαδηλώνει έξω από το κοινοβούλιο διαλύσανε κάθε δυνατότητα των ανθρώπων να διαδηλώνουν εκείνη την ημέρα με συνέπεια τη Marfin. Η Marfin χρεώνεται στη βίαιη πρακτική της αστυνομίας, που διέλυσε τους πάντες και τα πάντα, που εμπόδιζε πυροσβεστικά να φτάσουν στο συγκεκριμένο χώρο, πράγματα που τα έχουμε καταγγείλει. Προσπαθούσανε άνθρωποι –και μετανάστες- να σβήσουν τη φωτιά και ο ασύρματος της αστυνομίας έλεγε: «Διαλύστε την ΑΝΑΡΣΥΑ με οποιοδήποτε τρόπο», για μία-μιάμιση ώρα. Και δεν ερχόντουσαν εκεί πέρα αν δεν διαλύανε την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ενώ βλέπανε τη γυναίκα να φωνάζει από το μπαλκόνι.
>Οι δημοσιογράφοι που στηρίζουν το μνημόνιο είναι και αυτοί εγκληματίες
–Την Πέμπτη τα ξημερώματα άγνωστοι ξυλοκόπησαν τον δημοσιογράφο του ΣΚΑΪ Κωνσταντίνο Μπογδάνο επειδή, όπως είπαν, μέσω του σταθμού έχουν εκφρασθεί μνημονιακές θέσεις. Πιστεύετε ότι οδηγούμαστε σε μία νέα διαμάχη μνημονιακών – αντιμνημονιακών, όπως ήτανε παλιότερα δεξιοί – αριστεροί;
-Κοιτάχτε, το μνημόνιο είναι ένα έγκλημα. Έχει οδηγήσει σε ενάμισι εκατομμύριο ανέργους, σε ανθρώπους που τρώνε από τα σκουπίδια, σε ανθρώπους που χάνουνε τα σπίτια τους και σε μία νεολαία που έχει χάσει το μέλλον της. Πρόκειται για ένα έγκλημα. Υποστηρίζοντας το έγκλημα είσαι συνένοχος. Και το να υπάρχουν δημοσιογράφοι οι οποίοι υποστηρίζουν αυτού του είδους τα πράγματα είναι πραγματικά ανατριχιαστικό. Το να μην έχει κάποιος το στοιχειώδες κριτήριο με ποιά μεριά είναι, είναι τρομαχτικό. Τα κανάλια και τα μέσα ενημέρωσης στηρίξανε τις αποφάσεις των κυβερνήσεων, έστω και αν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι εκεί πέρα αντιδρούσαν και είχαν αντίθετες απόψεις. Άρα το να υποστηρίζει κανείς το μνημόνιο είναι σίγουρα λάθος. Το πως θα πείσουμε εμείς τους δημοσιογράφους και τα κανάλια να μην εκπέμπουν αυτές τις αθλιότητες, προφανώς δεν είναι οι προσωπικές επιθέσεις στους δημοσιογράφους. Ο δρόμος είναι αυτό που έγινε στον ALTER. Είναι η απεργία, είναι το άνοιγμα της συχνότητας του καναλιού ώστε να μεταδίδονται οι φωνές της αντίστασης. Η αντίθετη φωνή έφτασε να μεταδίδεται από τον ALTER μόνο και μόνο επειδή οι εργαζόμενοι, κάτω από την απειλή της απόλυσης ελέγξανε τον σταθμό. Είναι επίσης αυτό που κάνανε οι εργαζόμενοι στην Ελευθεροτυπία, όπου οι εργαζόμενοι εκδώσανε δικά τους φύλλα. Νομίζω ότι χρειάζεται να αναζητήσουμε τρόπους να κερδίσουμε τη δυνατότητα να διακινούνται οι απόψεις της αντίστασης μέσα από συλλογικούς και οργανωμένους τρόπους που η ίδια η εργατική τάξη μέσα στα μέσα ενημέρωσης έχει κατακτήσει και έχει γίνει διεθνές παράδειγμα. Είναι παράδειγμα εργατικού ελέγχου, ελέγχου πάνω στα αφεντικά και πάνω στους τόνους ψεμάτων που λένε. Νομίζω ότι μόνο αυτός είναι ο τρόπος.
>Οι μετανάστες είναι μέρος της εργατικής τάξης και όχι του προβλήματος
-Είναι το μεταναστευτικό πρόβλημα; Αν ναι, πως μπορεί να βρεθεί μια λύση;
-Δεν είναι πρόβλημα με το νόημα που η κυρίαρχη προπαγάνδα – τουλάχιστον μετά το 2008 – το έχει ορίσει. Και το ορίζει ως την αθρόα, ανεξέλεγκτη μετανάστευση που έρχεται στην Ευρώπη, το όρισε ο άξονας Σαρκοζί-Μέρκελ, όλοι αυτοί από τις κυβερνήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε περίοδο κρίσης που τοποθετούν το πρόβλημα όχι στους ίδιους, το ότι υπάρχει ανεργία, το ότι υπάρχει η κρίση το ότι γίνονται περικοπές, αντί να αναλάβουν τις ευθύνες τους τις φορτώσανε πάνω στους φτωχούς και πάνω στους μετανάστες. Και το κλείσιμο των συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι μια χυδαία προπαγανδιστική και ρατσιστική εκστρατεία που διευκολύνει τους φασίστες σε όλη την Ευρώπη, απαιτεί στήριξη από τους μηχανισμούς της αστυνόμευσης, στερεί δικαιώματα και πάνω από όλα στοχοποιεί τον μετανάστη ως υπεύθυνο για να απαλλάξει από τους πραγματικούς υπεύθυνους από τις ευθύνες τους. Γιατί οι μετανάστες στις χώρες που πηγαίνουνε δημιουργούνε πλούτο, δημιουργούν ευκαιρίες. Να θυμηθούμε μόνο ότι η αμερικάνικη οικονομία στηρίχθηκε στην μεταναστευτική εργασία. Η κατεστραμμένη Γερμανία από το ναζισμό και από το Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο δεν θα μπορούσε να έχει οικοδομηθεί χωρίς τη εργασία των μεταναστών και το ελληνικό θαύμα της δεκαετίας του ΄90 είναι στηριγμένο στους μετανάστες που έρχονται και προσφέρουν τον ιδρώτα τους απέναντι σε μια άρχουσα τάξη που καταληστεύει τον ιδρώτα τους και φτιάχνει την Ολυμπιάδα με δεκάδες νεκρούς, με μνήματα κυριολεκτικά. Άρα δεν μπορούν να τα έχουν όλα. Φέρνει η εργατική δύναμη τον πλούτο αλλά στην κρίση και επειδή αυτή η τάξη που ελέγχει την κοινωνία δεν μπορεί να τον διατηρήσει, καταστρέφει, διαλύει την εργατική τάξη και φορτώνει στους μετανάστες την κρίση. Και νομίζω ότι πρέπει να απαντήσουμε σε αυτή την άθλια ρατσιστική δημαγωγία υπερασπιζόμενοι την ενότητα της εργατικής τάξης –γιατί οι μετανάστες είναι κομμάτι της εργατικής τάξης , όπως είναι και οι Έλληνες μετανάστες κομμάτι της γερμανικής εργατικής τάξης, της αμερικάνικης εργατικής τάξης, και όπου πάνε θέλουμε να είναι οργανωμένοι μέσα στα συνδικάτα, όχι να είναι μία στοχοποιημένη κοινότητα μέσα σε ένα γκέτο. Νομίζω ότι αυτός είναι ο αγώνας που έχουμε να δώσουμε άμεσα.
>Ο Καμίνης πρόσωσε τις προσδοκίες που δημιουργήθηκαν απέναντι στον Ομέρ Πριόνι Κακλαμάνη
-Πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια υπάρχει αριστερός Δήμαρχος Αθηναίων. Πώς κρίνετε τη δράση του κυρίου Καμίνη έχοντας εξαντλήσει πλέον τη μισή θητεία του;
-Ο Καμίνης εκλέχθηκε με προσδοκίες και ελπίδες σαν μια ενωτική κίνηση, απέναντι στον Ομέρ Πριόνι, τον Κακλαμάνη, που είχε κόψει πάρκα και γενικότερα τα είχε διαλύσει όλα. Και εμφανίστηκε ο Καμίνης, ο πρώην Συνήγορος του Πολίτη, θα ξαναφτιάξει την πόλη, θα κάνει τους κατοίκους της ικανοποιημένους και με μια κουλτούρα συμβίωσης, πολυπολιτισμού. Η κατάντια είναι απίστευτη. Έχει γίνει ένας δήμαρχος πιστός υπηρέτης των εκάστοτε κυβερνήσεων. Με κάθε κυβέρνηση που αλλάζει, πάει από δίπλα. Ήταν ο Παπανδρέου, πήγε με τον Παπανδρέου, ήταν η κυβέρνηση μνημονίου, πήγε με την κυβέρνηση μνημονίου. Ήρθε η κυβέρνηση Παπαδήμου, πήγε και με τον Παπαδήμο. Και νομίζω ότι είναι πρόθυμος να πάει με τον οποιοδήποτε. Βλέπω ότι με ανακοίνωσή του ζήτησε κυβέρνηση εθνικής ενότητας – εθνικής σωτηρίας. Είναι σαφές ότι πολιτικά είναι συνεργαζόμενος με όλο αυτό το κλαμπ της Διαμαντοπούλου, της Μπακογιάννη, του Χρυσοχοΐδη, όλων αυτών που θέλουνε μια εθνοσωτήρια λύση και έχουν γυρίσει οριστικά την πλάτη στην αριστερά κα τον σοσιαλισμό. Ο Καμίνης είναι ο άνθρωπος που επιτέθηκε σε όλα τα κινήματα και πρώτα απ’ όλα στους συμβασιούχους, στο εργατικό κίνημα μέσα στο Δήμο, ποινικοποιώντας τη δράση του, φέρνοντας τα ΜΑΤ για να χτυπήσουν τις καταλήψεις και τις διαδηλώσεις και στέλνοντας συνέχεια στα δικαστήρια τους συνδικαλιστές. Κηρύχθηκαν όλες οι απεργίες παράνομες και καταχρηστικές – έφτασε στο σημείο να κηρυχτεί η απεργία της ΑΔΕΔΥ παράνομη, που ήταν πρωτοφανές, κανένας δεν είχε τολμήσει να το κάνει. Έφτασε να συνηγορήσει για να εκκενώσουν τα ΜΑΤ την πλατεία από τους αγανακτισμένους. Έστειλε τα ΜΑΤ να εκκενώσουν κινητοποίηση αστέγων τις μέρες που είχαμε τα μεγάλα κρύα στην Αθήνα. Τι να πρωτοπεί κανείς; Απειλεί κάθε κινητοποίηση που έχει γίνει για ελεύθερο χώρο, όπως το πάρκο Κήπου και Πατησίων και την αγορά της Κυψέλης. Δηλαδή αγώνες που έδωσε το κίνημα για να απαλλαγεί από τον Κακλαμάνη και να μην αφήσει τους φασίστες να ελέγχουν γειτονιές ολόκληρες. Ο Καμίνης πρωτοστατεί στο να τα χτυπήσει όλα αυτά, είναι ο άνθρωπος που έκανε χειραψία με τον Μιχαλολιάκο, είναι ο άνθρωπος που τον έκανε δεκτό στην επιτροπή ποιότητας ζωής με δικιά του ψήφο, μαζί με κάποιες ψήφους από την παράταξή του – ενώ σε αντίθετη περίπτωση δε θα εκλέγονταν- , είναι ο άνθρωπος που του έδωσε γραφεία μέσα στο Δήμο της Αθήνας και είναι ο άνθρωπος που στηρίζει όλο το σχέδιο για την ανάπλαση του ιστορικού και εμπορικού κέντρου, ένα σχέδιο ρατσιστικό και φιλοκαπιταλιστικό. Ρατσιστικό γιατί στοχοποιεί κάθε φτωχό της πόλης – λες και αυτός είναι το πρόβλημα- από τους εξαρτημένους μέχρι τους μετανάστες. Επιδίωξή του είναι να κλείσουν οι ΟΚΑΝΑ, δηλαδή να κλείσει κάθε δομή που εξυπηρετεί ανθρώπους σε ανάγκη υποτίθεται στο όνομα της αποκέντρωσης. Χτυπάει τους μετανάστες στην προσπάθεια που κάνουν να επιβιώσουν οι μικροπωλητές στο όνομα της υπεράσπισης της επιχειρηματικότητας. Από πότε εκλέγεται ένας Δήμαρχος για να υποστηρίζει τους μεγαλοεπιχειρηματίες; Τα έχει μπλέξει, Δήμαρχος είναι, όχι συνήγορος του επιχειρηματία! Είναι επίσης ο άνθρωπος που συνηγόρησε στο να παραβιαστεί το πανεπιστημιακό άσυλο. Νομίζω ότι είναι ντροπή για τη Δημοκρατική Αριστερά και τους Οικολόγους Πράσινους μετά από ενάμιση χρόνο στήριξης αυτού του είδους της πολιτικής να συμμετέχουν και να συνδιαχειρίζονται αυτού του είδους τις αθλιότητες.
