Οι περισσότεροι τοπικοί άρχοντες που πέρασαν κατά καιρούς δεν κατάφεραν να προσθέσουν στο ρόλο της Τ.Α. την έννοια αναπτυξιακός, αλλά παρέμειναν στα πρωταρχικά συστήματα: κοινωνικό, τεχνικό, διοικητικό. Ακόμα κι αυτά όμως μπορούν να ενταχθούν στην αναπτυξιακή σκοπιά που περιλαμβάνει επίσης έργα και προγράμματα για την ενέργεια (εναλλακτικές μορφές), πληροφορικής, τουρισμού και προώθησης της απασχόλησης από μία δημιουργική οικονομία μέσω της τοπικής παραγωγής. Σ’ αυτά αν προσθέσουμε και τη χρηματοδότηση δημοσίων επενδύσεων μέσω της δυνατότητας που δίνουν διάφορα Ευρωπαϊκά προγράμματα όπως το γνωστό σε όλους ΕΣΠΑ, τότε γίνεται κατανοητή η ώθηση που μπορεί να δώσει η Τ.Α. στην ανάπτυξη.
Εκείνο που χρειάζεται είναι η γνώση αυτών των δυνατοτήτων και η στοχευμένη αξιοποίησή τους, ώστε να ξεπεραστούν ακόμα και οι διάφοροι “σκόπελοι” που εν πολλοίς χρησιμοποιούνται ως αντίλογος και στην ουσία ως δικαιολογία για να αιτιολογήσουν την ανεπάρκειά τους αρκετοί αιρετοί της Τ.Α. Για παράδειγμα μια τέτοια δικαιολογία είναι πως στην περίοδο της οικονομικής ύφεσης που διανύουμε και σε συνδυασμό με το γεγονός πως οι δαπάνες της Τ.Α. συνδέονται με το επίπεδο της δημοσιονομικής αποκέντρωσης που τώρα είναι περιορισμένες, περιορίζονται και οι δυνατότητες προόδου. Με άλλα λόγια λένε πως λόγω της κρίσης το κράτος δε μοιράζει τα λεφτά που μοίραζε, γι’ αυτό και δεν προοδεύουμε. Μα δεν χρειάζεται να είναι κανείς διάνοια για να αναπτύξει ένα τόπο, αν του δώσουν άλλοι τα λεφτά.
Το ζήτημα είναι να βρει λύσεις μόνος του και φυσικά όχι μέσω της φορολογίας. Γιατί δεν ερευνήθηκαν τόσα χρόνια οι δυνατότητες σύμπραξης με τον ιδιωτικό τομέα; Πως αγνοήθηκε αυτό τη στιγμή που παρά την τελευταία προσπάθεια κρατικοποίησης και της Τ.Α. μέσω του ΚΛΕΙΘΕΝΗ, οι ΟΤΑ είναι αναγκασμένοι να λειτουργούν σε ένα περιβάλλον αγοράς. Γιατί λοιπόν απομονώνεται ο ιδιωτικός τομέας από τα όποια προγράμματα αστικής ανάπτυξης, ενώ έχει αποδειχθεί από όσους το τόλμησαν ότι παρά τις δυσκολίες υπάρχει βελτιωμένη αποδοτικότητα, αμοιβαία οφέλη σε επίπεδο τοπικής οικονομικής ανάπτυξης και εν τέλει πολλαπλά οφέλη για τους ίδιους τους δημότες.
Μόνο από ένα παράδειγμα μπορεί να γίνει κατανοητή η μεγάλη σημασία που έχει η προώθηση από την Τ.Α. της οικονομικής ανάπτυξης σε τοπικό επίπεδο και πόσο αλληλένδετη είναι με τις άλλες μορφές ανάπτυξης, πολιτιστική κλπ. Εκείνο που χρειάζεται είναι η στοχευμένες ενέργειες που θα πρέπει να πηγάζουν από συγκεκριμένο αναπτυξιακό σχέδιο για την τοπική κοινωνία. Τέτοιο σχέδιο εγώ προσωπικά στην κοινωνία που ζω δεν είδα ποτέ, αυτό όμως δε σημαίνει πως δεν πρέπει κάποια στιγμή να υπάρξει.