του Μάνου Μαυρομουστακάκη.
Στο «μπαρ»
Κάθησε στο αντικρινό τραπέζι.
Κοίταζε με μάτια άδεια
Ως τη συνάντηση των βλεμμάτων μας.
Τα μάτια της γέμισαν.
Με αναίδεια γέμισαν τον χώρο
που μας χώριζε.
Μια νάρκισση διαδρομή από το μηδέν
… στο κάτι.
Στο βλέμμα της,
κατακλυσμιαίο το απωθητικό,
το χτιστό με «άδειο».
Δεν είχαμε την ίδια μοναξιά.
Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.
Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.
