Στις κάλπες της ερχόμενης Κυριακής έχουμε ενώπιόν μας δύο επιλογές: να προχωρήσουμε αποφασιστικά, ως ευρωπαϊκή χώρα, που βλέπει με αυτοπεποίθηση το μέλλον ή να διαλέξουμε τη λύση της «ζαριάς», που προτείνει ο κ. Τσίπρας και τελικά να ανακαλύψουμε ότι υπάρχουν και χειρότερα από αυτά που ζήσαμε στα πρώτα χρόνια της κρίσης. Να διαπιστώσουμε ότι τίποτε δεν είναι δεδομένο και ότι χωρίς σχέδιο και προσπάθεια δεν υπάρχει σωτηρία. Τα παραμύθια είναι ωραία, αλλά είναι για παιδιά. Στους μεγάλους, η εμπιστοσύνη στους παραμυθάδες τιμωρείται από την πραγματικότητα!
Κάποιοι επιμένουν να θεωρούν τις προειδοποιήσεις που απευθύνουμε προς τους πολίτες, για τους κινδύνους που ελλοχεύουν αν κερδίσει η φθηνή δημαγωγία, ως κινδυνολογία στο πλαίσιο του προεκλογικού παιχνιδιού. Αδυνατούν να αντιληφθούν ότι βαδίζουμε πλέον στην κόψη του ξυραφιού.
Κι όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να μας επιβεβαιώσουν. Καθημερινά, αποδεικνύουν ότι είναι ένα κόμμα χωρίς ενιαία γραμμή. Με υποψηφίους που λένε και υποστηρίζουν κυριολεκτικά ό,τι θέλουν, χωρίς να γνωρίζουν, χωρίς να έχουν μελετήσει.
Τα όσα ακούσαμε τις προηγούμενες ημέρες συνιστούν μνημείο δημοκοπίας και πολιτικού τυχοδιωκτισμού. Τα «μαργαριτάρια» γεμίζουν τετράδια. Οι εξαγγελίες τους παραπέμπουν συχνά σε «θέατρο σκιών» και όχι σε κόμμα που διεκδικεί την εξουσία. Τι να πρωτοθυμηθούμε!
Η κ. Βαλαβάνη είπε πως δεν θα πάρουν τα 7,5 δις, γιατί δεν τα έχουμε ανάγκη. Ο κ. Μηλιός, επαυξάνοντας, χάρισε τα χρήματα στην Μέρκελ. Ο κ. Ήσυχος συμφώνησε, λέγοντας επιπλέον ότι θα κεράσουν καφέ τους τροϊκανούς. Ήδη, ο κ. Τσίπρας είχε προαναγγείλει ότι το πρόγραμμα θα περιλαμβάνει και «καλλιτεχνικά», καθώς με νταούλια και ζουρνάδες θα βάλει τις αγορές να χορεύουν.
Την ίδια ώρα, όπως μας ενημέρωσε ο κ. Στρατούλης, θα προσληφθούν χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι, θα δοθεί η 13η σύνταξη και θα χαρισθούν τα δάνεια με σεισάχθεια.
Και για τα χρήματα που χρειάζονται ακούσαμε διάφορα. Ο κ. Τσακαλώτος θα τα πάρει με φορολογία 60% από τους πλούσιους, ο κ. Τόλιος με αναγκαστικό δάνειο από τις καταθέσεις των πολιτών και η κ. Μακρή, αφήνοντας το διεθνές οικονομικό σύστημα σέκος, μας αποκάλυψε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα τυπώσει 100 δις!
Τι αποδεικνύουν όλα αυτά; Ότι στον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν όχι μόνον σχέδιο Β, στη βέβαιη περίπτωση που οι εταίροι επιμείνουν στην εφαρμογή του προγράμματος, αλλά ούτε Α!
Πρόκειται, απλώς, για πολιτική χαραγμένη στο πόδι. Αυτοσχεδιασμοί μαθητευόμενων μάγων που πουλάνε φθηνό λαϊκισμό σε έναν κόσμο που νοιώθει κόπωση από την παρατεταμένη κρίση. Είναι μια επανάληψη του «λεφτά υπάρχουν» με ακόμη πιο χονδροειδή τρόπο. Τότε κάποιοι δεν άκουσαν τον Κώστα Καραμανλή αλλά πίστεψαν στον Γιώργο Παπανδρέου, λέγοντας ότι έπρεπε να του δοθεί και αυτού μια ευκαιρία. Και σε λίγους μήνες η «ελπίδα» έγινε εφιάλτης.
Σήμερα, πάλι, κάποιοι κάνουν λόγο για νέα ελπίδα και νέα ευκαιρία, στο ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη φορά. Λησμονώντας το πάθημα του 2009. Τώρα, όμως, ο εφιάλτης απειλεί να έλθει συντομότερα και με σκληρότερο πρόσωπο.
Γι’ αυτό καλώ τους πολίτες να σκεφθούν την ώρα της κάλπης τους κόπους τους και το αύριο των παιδιών τους. Με ψυχραιμία και νηφαλιότητα να στηρίξουν τη δύναμη ευθύνης και σοβαρότητας, τη ΝΔ, για μια Ελλάδα που θα αφήσει πίσω της την κρίση και θα κερδίσει το στοίχημα της ανάπτυξης μέσα στον πυρήνα της ΕΕ.
Δημοσιεύθηκε και στην εφημερίδα «Ελευθερία»
