γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης.
Βρισκόμαστε στο δεύτερο κύμα της πανδημίας του κορωνοϊού και έτσι όπως εξελίσσεται η κατάσταση, ας κάνουμε τον σταυρό μας. Με εορταστικά τραπεζώματα, πάρτι, εκκλησιασμούς χωρίς… αύριο και μπόλικη ανευθυνότητα, βγάζουμε μόνοι τα μάτια μας!
Ο καθένας έχει το προνόμιο της απόλυτης γνώσης, για το τις πταίει. Οι μεν και οι δε. Του ενός του… φταίνε τα λεωφορεία αλλά πάει στην εκκλησία. Του άλλου του φταίει η εκκλησία, αλλά πάει σε πορείες και συγκεντρώσεις. Του παραπέρα του φταίνε οι πορείες και οι συγκεντρώσεις και πάει σε τραπέζια. Του… πιο πέρα, του φταίνε τα τραπέζια και συνωστίζεται με άλλους σε μαγαζιά. Του… ακόμη πιο πέρα του φταίνε τα μαγαζιά, αλλά πάει σε κηδείες και μνημόσυνα. Υπάρχει υπερ-πληθώρα ανθρωπίνων εγκεφάλων που «ανακαλύπτουν» με ευκολία τους… υπαίτιους, αλλά το ρημάδι το μυαλό πάρα πολλών, δεν μπορεί να συλλάβει ότι αυτός ο ιός δεν συγχωρεί κανένα λάθος και δεν εξαιρεί κανέναν. Δεν αντιλαμβάνονται ότι μιλάμε επί της ουσίας για ένα βιολογικό «όπλο», το οποίο είναι αόρατο, άχρωμο και άγευστο. Ξέρουμε ότι προσβάλλει τον ανθρώπινο οργανισμό, ταλαιπωρεί και… σκοτώνει.
Πραγματικά είναι άχαρο να συζητούμε για στατιστικές σχετικά με τους θανάτους, τους διασωληνωμένους και τα κρούσματα. Είναι δεδομένο ότι και το 2021 θα έχουμε εκατοντάδες χιλιάδες θανάτους παγκοσμίως και μερικές χιλιάδες ακόμη στη χώρα. Τα μέτρα προστασίας και η διαρκής επαγρύπνηση, είναι τα μόνα «όπλα» που διαθέτουμε αυτή τη στιγμή έναντι του αόρατου «εισβολέα». Όλα τα υπόλοιπα, είναι για να βρίσκονται σε συζήτηση οι διάφορες «φυλές» που έχουν αναπτυχθεί κατά τη διάρκεια της πανδημίας, σύμφωνα με τα καλά και συμφέροντα ή τον βαθμό υπευθυνότητας και ανευθυνότητας.
Η πανδημία έχει φέρει τα πάνω κάτω στην οικονομική και κοινωνική ζωή σε ολόκληρη την υφήλιο, ενώ η επόμενη μέρα της ανασύνταξης των δυνάμεων για την επανεκκίνηση της παγκόσμιας οικονομίας κρύβει πάρα πολλούς κινδύνους. Οι δαπάνες που κατέβαλαν τα κράτη θα καλυφθούν από φόρους και νέα δανεικά, ενώ η ζωή πολλών θα αλλάξει προς το χειρότερο. Το ζητούμενο για όλους είναι να φτάσουν… ζωντανοί έως την 21η ημέρα μετά την πρώτη δόση του εμβολίου. Για όσους το κάνουν θα είναι ένα πραγματικό δώρο ζωής, ενώ για τους υπολοίπους η ίδια η ζωή θα δώσει απαντήσεις για τους φόβους, τις ανασφάλειες, την υπερεκτιμημένη σιγουριά αλλά και την… ανοησία. Η ασφάλεια τους εμβολίου έγκειται σε δύο εξαιρετικά σημαντικούς παράγοντες.
Ο πρώτος παράγοντας αφορά στην άμεση κινητοποίηση της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας και κυρίως στην αποφασιστικότητα των κυβερνήσεων να δαπανήσουν δισεκατομμύρια δολάρια ή ευρώ, προκειμένου να βρεθεί γρήγορα ένα εμβόλιο, που θα δώσει το δικαίωμα στους πολλούς να θωρακιστούν και να «αγοράσουν» χρόνο μέχρι να επιτευχθεί η λεγόμενη «ανοσία της αγέλης». Προς την κατεύθυνση της διοχέτευσης πακτωλού χρημάτων λειτούργησε από την πρώτη στιγμή, το αμερικανικό κράτος.. Έτσι, ο… παλαβός Τραμπ, ο οποίος απέτυχε παταγωδώς στη διαχείριση της πανδημίας, συσσωρεύοντας και τεράστια ζημία στην οικονομία του, ήταν αυτός που κινητοποίησε την αμερικανική επιστημονική κοινότητα και τις φαρμακοβιομηχανίες, προκειμένου να γίνονται έρευνες μέρα-νύχτα, χωρίς να λαμβάνεται υπόψιν το ύψος των διατιθέμενων ποσών. Πάλι καλά που έκανε και αυτό το καλό. Η αλαζονεία του και οι ανοησίες του περί… γρίπης, γκρέμισαν μέσα σε λίγους μήνες, όσα θετικά είχε δημιουργήσει στο αμερικανικό οικονομικό οικοδόμημα κατά τη διάρκεια της τετραετίας. Και αυτός ήταν ένας λόγος που ώθησε μερικά εκατομμύρια Αμερικανούς να τον τιμωρήσουν. Πήρε μέτρα στήριξης για την οικονομία της χώρας του, αλλά στην πιο κρίσιμη στιγμή «κλώτσησε την καρδάρα με το γάλα» και το… έχυσε όλο. Τουλάχιστον άφησε την πολύτιμη παρακαταθήκη του εμβολίου. Το ίδιο συνέβη και στη Μεγάλη Βρετανία, αλλά και σε άλλες χώρες.
Ο δεύτερος παράγοντας αφορά στο γεγονός ότι μετά από ένα μεγάλο πλήγμα που προσιδιάζει σε κατάσταση παγκοσμίου πολέμου, κανείς δεν θα κάνει το λάθος να υιοθετήσει ένα… πρόχειρο εμβόλιο, το οποίο θα επιφέρει τεράστια κόστη στα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης των κρατών. Εν ολίγοις, κανείς δεν θέλει να… δηλητηριάσει τους πολίτες του, γιατί αυτό θα το πληρώσει πολύ ακριβά σε βάθος πολλών ετών. Είναι η πρώτη και πιο απλή συλλογιστική ενός μέσου κοινού νου. Αν κάποιοι σκέφτονται ότι οι κυβερνήσεις ενέκριναν ένα εμβόλιο το οποίο θα… σκοτώνει, τότε είναι μακριά νυχτωμένοι σχετικά με το πώς δουλεύει το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Κανείς δεν βγάζει εμβόλια για να… σκοτώσει, γιατί πολύ απλά το καπιταλιστικό σύστημα, δεν μπορεί να υπάρχει, αν δεν υπάρχουν υγιείς καταναλωτές. Και φυσικά, δεν μπορεί να υπάρχει όρθιο το καπιταλιστικό σύστημα σε περιόδους πανδημιών ή πολέμων. Αρκεί και μόνο ο απλός αυτός συλλογισμός, για να καταλάβουν οι… ανήσυχοι, ότι το εμβόλιο δεν θα είναι «όπλο μαζικής καταστροφής», αλλά το «φάρμακο» για την προστασία της ανθρώπινης ζωής. Ο προβληματισμός είναι λογικός και επιβεβλημένος, αλλά η ανόητη απόρριψη για λόγους ιδεοληψίας, ή άποψης, ή… επαναστατικής κουταμάρας, μάλλον δεν ωφελούν. Όσο για τις παρενέργειες, γι αυτό υπάρχουν οι γιατροί για να εξετάσουν κάθε πιθανή περίπτωση, όπου θα μπορούσε να μετατρέψει το εμβόλιο σε… θανατηφόρο όπλο.
Έχουμε μπροστά μας 5-7 μήνες για να κάνουμε τη μεγάλη υπέρβαση. Τηρώντας κάθε στιγμή όλα τα μέτρα και φτάνοντας στους εμβολιασμούς και στην «ανοσία της αγέλης», είναι μαθηματικώς βέβαιο ότι θα υπάρξουν εκατομμύρια κρούσματα παγκοσμίως και ακόμη εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι που θα νοσηλευτούν, εκ των οποίων ένα ποσοστό θα χάσει τη ζωή του. Εξετάζοντας τα βασικά στατιστικά στοιχεία που έχουμε μέχρι στιγμής, μπορούμε να είμαστε συγκρατημένα… απαισιόδοξοι για τις επόμενες αρκετές εβδομάδες. Το εμβόλιο αργεί ακόμη και μετά το καλοκαίρι, θα υπάρξει θεαματική βελτίωση. Κάποιοι δεν θα προλάβουν να εμβολιαστούν, καθώς η ανθρώπινη βλακεία αποτελεί τον καλύτερο «φίλο» του κορωνοϊού.
Η Ελλάδα ήδη μετράει πάνω από 5.000 θανάτους και είμαστε πολύ καλύτερα από δεκάδες άλλες χώρες. Αλλά αυτό δεν λέει και πολλά, από τη στιγμή που μιλάμε για ανθρώπινες ζωές. Δεν έχει νόημα να βάζουμε σε αυτό το… ζύγι την ανθρώπινη ζωή. Έχει όμως νόημα να αντιλαμβανόμαστε πόσο χειρότερα θα μπορούσαν να είναι τα πράγματα και πόσο τραγικά μπορεί να εξελιχθούν, αν λειτουργούμε ανοήτως και βλακωδώς! Και ευτυχώς που δεν είναι μέχρι στιγμής έτσι, όσο και αν υπάρχουν φόβοι ότι μέσα στις επόμενες εβδομάδες θα… βράζει το πελεκούδι! Και λέμε μέχρι στιγμής, γιατί ο ιός κυκλοφορεί και… οπλοφοεί. Και δυστυχώς, βρίσκει γόνιμο έδαφος στη βλακεία όσων συμμετέχουν σε τραπέζια, σε συγκεντρώσεις εκκλησιαστικού χαρακτήρα ή κινητοποιήσεις.
Τα ανθρώπινα λάθη πληρώνονται και είναι κρίμα να τίθενται σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές. Ήδη, έχουν πληρώσει με τη ζωή τους πάρα πολλοί άνθρωποι με υποκείμενα νοσήματα, πολλοί νέοι που δεν πίστευαν στον κορωνοϊό και στη μάσκα. Και επιπλέον, είναι πασίδηλο ότι ούτε το αφήγημα της… ανωτέρας δύναμης, δεν μπορεί να σώσει. Απέναντι στον ιό και τον θάνατο όλοι είναι ίδιοι. Δεν μετράει τι κόμμα ψηφίζεις, σε ποια επαγγελματική ομάδα ανήκεις, ποια ποδοσφαιρική ομάδα υποστηρίζεις, τι γραμματικές γνώσεις έχεις ή ποιο θρήσκευμα ασπάζεσαι. Τα πάντα υποτάσσονται στη σκληρή πραγματικότητα ενός φονικού ιού και λόγοι στοιχειώδους λογικής, επιβάλλουν ακραία υπευθυνότητα και πειθαρχία. Δυστυχώς, με το να δείχνει ο ένας τον άλλον για το ποιος φταίει περισσότερο για την εξάπλωση του ιού, δεν βγαίνει νόημα. Δεν υπάρχει αρχή και τέλος. Είμαστε η χώρα όπου πριν πεντέμισι χρόνια, το 61% σ΄ ένα δημοψήφισμα-παρωδία, πίστεψε ότι ο… γάιδαρος έχει φτερά! Με βάση αυτήν την… αφάγωτη «προίκα», το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι η βλακεία είναι «ζευγάρι» με τον κορωνοϊό, ενώ η λογική έχει μπει στη… διασωλήνωση! Όπως θα στρώσουν οι λίγοι ανεύθυνοι, έτσι θα κοιμηθούμε… όλοι!
