Σκέψεις, από τον Μάνο Μαυρομουστακάκη:
Μετριόφρων έως ότου ερωτηθεί.
Οι πρωτόγονοι ήταν πιο καταδεκτικοί. Δεν είχαν παλιά παπούτσια για να γράφουν.
Φαγώθηκε να πάει στη ζούγκλα. Μετά φαγώθηκε που …πήγε στη ζούγκλα.
Μάλλον θα τραγουδούσε το «πόσο σε θέλω» του Μαχαιρίτσα κοντά στη λίμνη με τους ευκολόπιστους κροκόδειλους.
Κι αν τα προβλήματα είναι βουνό, εσένα ποιος σου είπε να τ’ανέβεις;
Βουνό ή θάλασσα; –Α, για φέτος λόγω κορωνοϊού δεν βλέπω να πηγαίνω πουθενά. (Από συζήτηση φυλακισμένων).
Και ο τίτλος του πιο …φυλλοβόλου δέντρου πάει στο ταψί με την πίτσα.
Κοιτούσε ο χοίρος το κεμπάπ και μονολογούσε απορημένος, «τι μου θυμίζει, τι μου θυμίζει;»
Διαμάντια παντοτινά για σώματα προσωρινά.
Φέτος οι τουρίστες βγαίνουν στα μαγαζιά για ψώνια τις ώρες που είναι κλειστά.
Αποκάλυψη τώρα! Οι ληστές με τις μάσκες είναι ανάμεσά μας. Με εντολή της Πολιτείας!
Όταν μου κάνεις παρατηρήσεις φρόντισε να μην με συμπεριλαμβάνουν
