Ο κ. Τσίπρας δεν έχει τίποτα ουσιαστικό να πει και τίποτα αισιόδοξο να ανακοινώσει. υιοθετήσει τις εισηγήσεις για να ανακοινώσει την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ για τους μικροιδιοκτήτες, θα πρέπει να διευκρινίσει ότι η εξαγγελία του θα ισχύσει μετά το 2018, χρόνο στον οποίο, το πιθανότερο, ο ίδιος δεν θα βρίσκεται στην εξουσία. Για το ίδιο χρονικό διάστημα μετατίθεται και οποιαδήποτε άλλη εξαγγελία, αφού τότε λήγει το μνημόνιο που ο ίδιος διαπραγματεύθηκε και υπέγραψε.
Συνεπώς τι θα κάνει για να πείσει ότι παλεύει κι αγωνίζεται για τον ελληνικό λαό;
Όπως όλα δείχνουν ο κ. Τσίπρας θα ακολουθήσει τη τακτική του… «δράκου».
Θα εμφανισθεί ως ο… «Αϊ Γιώργης» της πολιτικής που μάχεται τον «δράκο» του παλιού πολιτικού συστήματος, το «δράκο» των δανειστών» και τον «δράκο» της διαπλοκής.
Ο μύθος που θα πει για όλους εκείνους που τον εμπόδισαν να προχωρήσει στην υλοποίηση όσων είχε υποσχεθεί θα είναι τέτοιος που ακόμα και ο μεγάλος παραμυθάς Χάνς Κρίστιαν Άντερσεν ή ο δικός μας Ευγένιος Τριβυζάς, θα τον ζήλευαν.
Ωστόσο εξέχουσα θέση στο μύθο του θα έχει ο δράκος της «διαπλοκής» τον οποίο θα έχει σκοτώσει, αφού θα έχει δημιουργήσει ένα νέο τηλεοπτικό τοπίο «σκοτώνοντας» τους καναλάρχες.
Το γεγονός ότι με τον τρόπο που πάει να κάνει τον διαγωνισμό, στήνει στην ουσία μια νέα διαπλοκή φυσικά δεν το συζητά. Ούτε τον νοιάζει επίσης ότι με τον διαγωνισμό παρωδία που περισσότερο μοιάζει με reality παρά με δημόσιο διαγωνισμό, γελοιοποιεί για μια ακόμη φορά την Ελλάδα.
Το ότι ενισχύει τη διαπλοκή δεν τίθεται θέμα, καθώς η υπόθεση είναι απλά μαθηματικά.
Οι κ.κ. Τσίπρας και Παππάς υπολογίζουν ότι θα «πουλήσουν» την κάθε τηλεοπτική άδεια γύρω στα 30 εκατομμύρια, σύμφωνα με τις πιο απαισιόδοξες διαρροές του Μαξίμου. Το σύνολο της τηλεοπτικής διαφημιστικής «πίττας» είναι 200 εκατομμύρια και γι’ αυτό, όπως υποστηρίζει η κυβέρνηση δεν μπορεί να δώσει παραπάνω από 4 άδειες ώστε κάθε κανάλι να έχει στόχοι να πάρει από 50 εκατομμύρια.
Προκύπτουν όμως τα εξής προβλήματα.
η κάθε άδεια κοστίσει 30 εκατομμύρια και – τουλάχιστον για τους νέους καναλάρχες- απαιτηθούν άλλα 20 εκατομμύρια –το λιγότερο- για την αγορά εξοπλισμού και πρόσληψη και μισθοδοσία προσωπικού καθώς και για την παραγωγή τηλεοπτικού υλικού, τότε τι θα κερδίσουν οι επιχειρηματίες που θα μπουν σε αυτή τη διαδικασία;
Με δεδομένο δε ότι θα δοθούν και θεματικές άδειες, οι οποίες δεν ξέρουμε ακόμα πόσες θα είναι, το ποσό της διαφημιστικής «πίττας» θα περιοριστεί κατά πολύ για κάθε έναν από τους 4 τηλεοπτικούς σταθμούς γενικού περιεχομένου πανελληνίου εμβέλειας. Γιατί δοθούν άλλες τέσσερις θεματικές τα 200 εκατομμύρια της διαφημιστικής «πίττας» θα διαιρεθούν στα 8 (4 κανάλια γενικού περιεχομένου και 4 θεματικά).
Συνεπώς θα υπάρχει περίπτωση (και είναι κάτι πολύ πιθανόν) ένας επιχειρηματίας να έχει δώσει 30 εκατομμύρια για την άδεια, να έχει επενδύσει άλλα 20 σε ένα χρόνο και τα έσοδά του στην καλύτερη περίπτωση να είναι 25 ή το πολύ 30 εκατομμύρια.
Οπότε προκύπτει ένα εύλογο ερώτημα: Τι σόι επιχειρηματίες είναι αυτοί που πάνε σε ένα δημόσιο διαγωνισμό για να αγοράσουν ένα προϊόν από το οποίο θα έχουν χασούρα αρκετών εκατομμυρίων από τον πρώτο χρόνο λειτουργίας του; Μήπως τελικά τα χρήματα δεν βρίσκονται στη λειτουργία του τηλεοπτικού σταθμού αλλά σε παράπλευρες επιχειρηματικές δράσεις;
Μα καλά, θα ρωτήσετε, όλοι οι συμμετέχοντες στον διαγωνισμό έχουν παράπλευρες επιχειρηματικές δραστηριότητες για να μπορούν να χρηματοδοτούνται από το δημόσιο εφ’ όσον «χαϊδεύουν» την κυβέρνηση; Φυσικά όχι. Αλλά να είστε σίγουροι ότι κι εκείνοι που δεν έχουν θα αποκτήσουν νέες επιχειρηματικές δραστηριότητες για να μπορέσουν να επιβιώσουν και να κερδίσουν. Γιατί το ευαγγέλιο του επιχειρηματία είναι το κέρδος. Και χωρίς την προοπτική του κέρδους τίποτα δεν κάνει και τίποτα δεν επιχειρεί.
Βέβαια, όλοι όσοι σήμερα μετάσχουν στη δημοπρασία ξέρουν ότι υπάρχει μεγάλο ρίσκο σε αυτό που κάνουν για δύο λόγους:
Πρώτον, διότι αυτός που θα πάρει τη θεματική άδεια και θα έχει τη δυνατότητα πανελλαδικής εκπομπής θα την πάρει φθηνότερα και θα έχει ίσως μεγαλύτερη θεαματικότητα ανάλογα τη θεματολογία του επί παραδείγματι δείχνει συνεχώς ταινίες και σήριαλ) άρα θα έχει περισσότερη διαφήμιση. Δηλαδή αυτός που θα πάρει τη γενική άδεια θα πληρώσει τζάμπα λεφτά…
Δεύτερον, γιατί η ΝΔ έχει ξεκαθαρίσει ότι ως κυβέρνηση θα παραχωρήσει κι άλλες άδειες (δεν θα τις αφαιρέσει από εκείνους που θα τις πάρουν μέσω του διαγωνισμού Παππά) έναντι ενός εύλογου τιμήματος αλλά και συγκεκριμένων όρων για μη συμμετοχή καναλαρχών σε πάσης φύσεως δημόσια έργα, προμήθειες και διαγωνισμούς.
Συνεπώς οι μετέχοντες στον σημερινό διαγωνισμό είναι όπως λέει ο λαός «από χέρι χαμένοι» οικονομικά.
Με λίγα λόγια οι μετέχοντες στο διαγωνισμό – Παππά δεν είναι τίποτε άλλο από κομπάρσοι στο έργο που έχει στήσει ο κ. Τσίπρας για να εμφανισθεί τροπαιοφόρος κατά του δράκου της διαπλοκής. Άλλοι αναγκαστικά γιατί πρέπει να πληρώσουν «λύτρα» για τις λειτουργούσες επιχειρήσεις τους και άλλοι γιατί δεν τους πειράζει να παίξουν με την κυβέρνηση το παιχνίδι ενίσχυσης της διαπλοκής.
Πόσο τους ταιριάζει αυτός ο ρόλος; Οι ίδιοι το γνωρίζουν καλύτερα.
Ο κ. Τσίπρας πάντως, όπως όλοι οι καθεστωτικοί ηγέτες, για να διατηρηθούν στην εξουσία χρειάζονται «δράκους» και όταν «τρώνε» τον έναν, εφευρίσκουν άλλον… Και πάει λέγοντας… Γιατί η μάχη κατά της πάσης φύσεως διαπλοκή είναι αέναη…
