γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης.
Την τελευταία εβδομάδα παρακολουθούμε με έντονη αγωνία και κομμένη ανάσα, την αλλαγή του κόσμου, έτσι όπως τον ξέραμε έως την… Τσικνοπέμπτη!
Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία αποτελεί θεμελιώδη μεταβολή των γεωπολιτικών συνθηκών. Αν η… όρεξη του Πούτιν περιοριζόταν μέχρι τις «δημοκρατίες» του Ντονέτσκ και του Λογκάνσκ, τότε όλα θα τελείωναν πολύ γρήγορα με κάποιες ήπιες κυρώσεις προς τη Ρωσία, ανάλογες με αυτές που εφαρμόστηκαν το 2014 μετά την προσάρτηση της Κριμαίας. Όμως, τα πράγματα εξελίχθηκαν εντελώς διαφορετικά.
Ο Πούτιν περίμενε να τον… καλωσορίσουν οι Ουκρανοί, αλλά αυτό δεν έγινε. Ο,… τοξικομανής κωμικός Ζελένσκι, αποδείχθηκε ήρωας για την πατρίδα του και οραματιστής για μια διευρυμένη Ευρώπη της δημοκρατίας και των ελευθεριών. Γι αυτό και κατέθεσε αίτημα άμεσης σύνδεσης και ένταξης στους κόλπους της ευρωπαϊκής οικογένειας. Η εισβολή της Ρωσίας του Πούτιν, δηλαδή, μιας ορθόδοξης χώρας σε μια άλλη ορθόδοξη και πάλαι ποτέ αδελφή χώρα, οδηγεί στην αφαίρεση ζωών. Ο Πούτιν ίσως να μην περίμενε την κατακραυγή αυτή. Επιπλέον, πίστεψε ότι τα εγκλήματα του θα αφήσουν αδιάφορη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Κάθε άλλο. Η Γερμανία ανακοίνωσε εξοπλιστικό πρόγραμμα-μαμούθ, ύψους 100 δισ. ευρώ, τα επόμενα χρόνια, η Σουηδία και η Φινλανδία θέλουν να κάνουν αίτηση ένταξης στο ΝΑΤΟ, αισθανόμενες ότι κινδυνεύουν από τον αδίστακτο πρώην πράκτορα, που έως το 2036 και σε ηλικία 84 ετών, πιστεύει ότι θα είναι Πρόεδρος της Ρωσίας. Ποιας Ρωσίας; Αυτής που τα επόμενα χρόνια δεν θα υπάρχει στον χάρτη για τον πολιτισμένο δυτικό κόσμο. Γι αυτήν που θα αποτελεί παρία, η οποία θα έχει ως συνομιλητές τον Κιμ Γιονγκ Ουν, τον Μαντούρο και τον Άσαντ. Πού κατάντησε αυτός ο αδίαστακτος φονιάς έναν τόσο περήφανο λαό…
Ο εγκληματίας Πούτιν προετοίμαζε από χρόνια την εισβολή. Το ίδιο θα κάνει και στη Μολδαβία και δεν θα διστάσει να βάλει σε περιπέτειες ολόκληρο τον κόσμο, ανοίγοντας μέτωπα στην Πολωνία, τη Λιθουανία, τη Λετονία, την Εσθονία, τη Σουηδία και τη Φινλανδία. Ο πρώην πράκτορας Πούτιν (στον οποίο δεν μπορεί να αντισταθεί κανείς, γιατί τον περιμένει… υδροκυάνιο ή η «εξαφάνιση»), θεωρεί… ενοχλητικό να θέλει μια χώρα να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θέλει να σκοτώσει τον Ζελένσκι, να κυριαρχήσει στα στρατηγικά σημεία της Ουκρανίας, να εγκαταστήσει μια κυβέρνηση μαριονέτα, ρισκάροντας έναν εμφύλιο πόλεμο στη χώρα, την οποία θέλει να αποστρατιωτικοποιήσει. Ή, στη… χειρότερη περίπτωση γι αυτόν, η Ευρωπαϊκή Ένωση να βάλει στους κόλπους της μια χώρα, η οποία θα είναι διαλυμένη και με τεράστιο κόστος ανασυγκρότησης. Και αφού κατακτήσει την Ουκρανία, για να τη χρησιμοποιήσει ως ανάχωμα στη Δύση για την ανασύσταση της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, στη συνέχεια θα πάει στη Μολδαβία, την οποία θα χρησιμοποιήσει επίσης ως ανάχωμα. Και δεν θα σταματήσει εκεί.
Για να μην έχει… πρόβλημα η Ρωσία, μετά το ανάχωμα στην Ουκρανία και στη Μολδαβία, θα κάνει τα ίδια στη Ρουμανία, στην Ουγγαρία, στην Πολωνία, στην Εσθονία, στη Λιθουανία, στη Φινλανδία και πάει λέγοντας. Αποκλείεται να μην είναι όλα αυτά στο μυαλό του. Και φυσικά αν υπήρχε τρόπος να κατακτήσει όλες τις πρώην «δημοκρατίες» του ανατολικού μπλοκ που σήμερα βρίσκονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θα το έκανε. Ο πειρασμός του να κινηθεί δυτικά είναι προφανής. Ο 70χρονος Πούτιν, ρισκάρει το κεφάλι του επικίνδυνα. Τα άκρως αυστηρά μέτρα που επιβλήθηκαν από τη Δύση, θα τον οδηγήσουν σε οικονομική πίεση, που στη συνέχεια μπορεί να μεταβληθεί σε ασφυξία. Ταυτόχρονα, αυτή τη στιγμή, η Ρωσία μαζί με τη Βόρεια Κορέα, είναι οι δύο χειρότερες χώρες του πλανήτη. Η Ρωσία αποκλείεται από παντού. Χάνει την υπόσταση της στο διεθνές στερέωμα. Οτιδήποτε το ρωσικό θα βρίσκεται υπό διωγμό, στο σύνολο του δυτικού κόσμου. Δέκα θα χάνει η Ευρώπη, πενήντα θα χάνει ο Πούτιν. Και όποιος αντέξει.
Η Δύση είναι πλέον αποφασισμένη να εξοπλιστεί με διαδικασίες εξπρές (μεγάλη… επιτυχία του Πούτιν!), είναι πλήρως συνειδητοποιημένη ότι πρέπει να απαλλαγεί από την ενεργειακή εξάρτηση και τις πρώτες ύλες της Ρωσίας και εν τέλει είναι πλήρως πεπεισμένη, ότι για τις επόμενες πολλές δεκαετίες, ο εχθρός θα βρίσκεται προς Ανατολάς, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Κανείς δεν θέλει τον πόλεμο, αλλά για να έχεις ειρήνη, πρέπει να έχεις έτοιμο το οπλοστάσιο, για να απαντήσεις όταν προκληθείς. Ο πόλεμος φέρνει μόνο αίμα, πόνο, ανθρώπινες και οικονομικές απώλειες. Αν κάποιοι τον επιθυμούν, ο αμυνόμενος πρέπει να οργανωθεί. Τόσο σε στρατιωτικό όσο και οικονομικό επίπεδο. Το χειρότερο απ΄ όλα είναι ότι ανοίγει και πάλι η συζήτηση για εξοπλισμούς έτσι ώστε όταν προκληθεί κάποιος, να απαντήσει. Πρέπει να είναι προετοιμασμένος για να σκοτώσει, ώστε να μην τον σκοτώσουν. Πιστεύαμε ότι αυτό είχε εκλείψει μέχρι πρότινος μετά την οδυνηρή εμπειρία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Αντί για σφαίρες, θα έπρεπε να κάνουμε μπίζνες. Αλλά και για να κάνεις μπίζνες, φαίνεται ότι πρέπει να είσαι έτοιμος να ρίξεις… σφαίρες, αν κάνουμε αναγωγή σε γεωπολιτικό επίπεδο.
Στον… καινούριο κόσμο και ιδίως για εμάς εδώ στην Ελλάδα, η ενίσχυση της άμυνας είναι μονόδρομος. Η διαμόρφωση ισχυρών συμμαχιών είναι ένα σημαντικό μέσο, αλλά μόνοι μας θα υπερασπιστούμε το σπίτι μας, αν απειληθούμε, από τον… παλαβό γείτονα, που μέχρι πρότινος βάδιζε στα χνάρια του Πούτιν. Όπως κάνουν τώρα οι Ουκρανοί. Αυτό μας διδάσκει η εισβολή του Πούτιν. Πρέπει πάντοτε να είμαστε ψυλλιασμένοι και να προετοιμαζόμαστε. Να τελειώσει η χαλαρότητα σε σχέση με τη στρατιωτική θητεία, να μάθουμε στοιχειώδεις κανόνες οργάνωσης της παλλαϊκής άμυνας, να αφομοιώσουμε το εγχειρίδιο του… Survivor σε ακραίες συνθήκες, να οργανωθούμε πανευρωπαϊκά για να έχουμε αυτάρκεια ενέργειας και τροφίμων..
Δεν απειλούμε κανέναν ως λαός, αλλά όταν απειλούμαστε, οφείλουμε να είμαστε έτοιμοι να απαντήσουμε με κάθε μέσο και κάθε τρόπο. Στα διάφορα… σκύβαλα που μιλάνε για ίσες αποστάσεις, κάνουν θολοκουλτουριάρικες αναλύσεις ή κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν, πρέπει κάποια στιγμή να τους μάθει κάποιος, ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο… αστεία, για να εξαντλούνται σε πορείες προς την Αμερικανική Πρεσβεία και στη συνέχεια για καφέ στην Πλατεία Κολωνακίου…
