γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης.
Πριν από 39 χρόνια ήρθε «ο λαός στην εξουσία», σηματοδοτώντας την πραγματική «αλλαγή» σελίδας για τη χώρα. Τέθηκαν οι βάσεις για τον υπερδανεισμό, την υπερχρέωση και την κακοδιαχείριση σε οικονομικό και διοικητικό επίπεδο. Το επόμενο στάδιο ήταν ο εκμαυλισμός της ελληνικής κοινωνίας δια της ταχείας τσογλανοποίησής της. Ήταν τέτοια η εξέλιξη, που κάπου θα έπρεπε να μπει έστω και στιγμιαία ενας φραγμός. Ποιος δεν θυμάται για παράδειγμα, ότι ο ίδιος ο Ανδρέας Παπανδρέου, τα ξημερώματα της 18ης Νοεμβρίου 1995, έχοντας βγει από τα… ρούχα του, έδωσε εντολή στον τότε υπουργό Δημοσίας Τάξεως Σήφη Βαλυράκη να γίνει γενικό «ντου» των ΜΑΤ και να… εκκαθαριστεί ο ιερός χώρος του Πολυτεχνείου από τους καταληψίες. Μιλάμε για τους «αγωνιστές» ή, ακριβέστερα, για τα «φίδια» που εκκολάφθηκαν τη δεκαετία του ΄80.
Το Πολυτεχνείο είναι ο συμβολικός και σημειολογικός χώρος που «παρήγαγε» τη νέα γενιά εκμαυλιστών, οι οποίοι έμελλε ως πολιτικοί, να… εκπαιδεύσουν την ελληνική κονωνία στην ψευτομαγκιά, τον δικαιωματισμό, το θράσος αλλά και τα περισσότερα δικαιώματα με λιγότερες υποχρεώσεις. Για πρώτη φορά στα μεταπολιτευτικά χρονικά ένα κόμμα της κυβερνώσας Αριστεράς έδωσε την εντολή στις δυνάμεις κρατικής καταστολής για να επιτελέσουν το καθήκον τους σε έναν χώρο όπου τα στελέχη της ανδρώθηκαν και ξεκίνησαν τη… λαμπρή πορεία τους προς τον λαό!
Ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε φορέσει το κοστούμι της εξουσίας αφήνοντας το ζιβάγκο! Ήταν αυτός που έδωσε εντολή στον κρατικό μηχανισμό για να πράξει το αυτονόητο και να «σκουπίσει» τον χώρο του Πολυτεχνείου από τους επικίνδυνους μεταπολιτευτικούς «ιούς»! Περίπου 520 «αγωνιστές», τα ξημερώματα της 18ης Νοεμβρίου 1995, σε… άψογους σχηματισμούς πήραν τον δρόμο προς τις κλούβες των ΜΑΤ και στη συνέχεια προς τη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής για τα… περαιτέρω. Ό,τι δεν τόλμησε η Δεξιά του Κωνσταντίνου Καραμανλή, το τόλμησε η Αριστερά του Ανδρέα Παπανδρέου. Από τότε περάσαμε φάσεις ηρεμίας με αρκετά διαλλείμματα… αλητείας. Η Ελλάδα εισήλθε στον σκληρό πυρήνα των χωρών της Ευρωζώνης, και οι… γνωστοί άγνωστοι ή… άγνωστοι γνωστοί της λούμπεν Αριστεράς, υπονόμευαν την εδραιωμένη δυτικόστροφη πορεία της χώρας, για να διασκεδάσουν τη φαντασιακή πραγματικότητα του κομμουνισμού που λίγα χρόνια νωρίτερα είχε καταρρεύσει…
Μέχρι που φτάσαμε στο σημείο μηδέν, δηλαδή την υπαγωγή της χώρας σε καθεστώς οικονομικής κηδεμονίας, κατόπιν της αδυναμίας της να δανειστεί από τις αγορές, πληρώνοντας τα απόνερα της ιστορικής κατάρρευσης του τραπεζικού κολοσσού της Lehman Brothers στις ΗΠΑ. Ήταν τότε που η κρίση δανεισμού μετετράπη σε κρίση χρέους και άλλαζε η πορεία των πραγμάτων. Ήταν η στιγμή που «έσκασε» η μεγάλη «φούσκα» του υπερδανεισμού και της υπερχρέωσης, η οποία ξέραμε που θα μας οδηγούσε από τη δεκαετία του ΄80. Οι φιλότιμες και εν πολλοίς μεταρρυθμιστικές προσπάθειες που κατέβαλαν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και η κυβέρνηση του την περίοδο 1990-93, δεν ήταν δυνατόν να φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα σε μια βαθιά άρρωστη ελληνική κοινωνία, που ήταν εθισμένη σε… άλλα πράγματα. Η χώρα είχε πάρει τον… δρόμο της.
Η υπερδανεισμένη, υπερχρεωμένη και ραγδαίως… τσογλανοποιημένη κοινωνία, νόμιζε ότι τα εύκολα δανεικά, οι υπέρμετρες απαιτήσεις και οι… δεδομένες κατακτήσεις, θα μας οδηγούσαν στον… κομμουνιστικό παράδεισο. Τα πάντα άλλαξαν. Εκτός από τα πολύ κακώς κείμενα στο Δημόσιο και στην ήδη διαβρωμένη ελληνική κοινωνία. Το μεγαλύτερο τμήμα της έψαχνε ένα νέο αφήγημα, αφού αποκαλύφθηκε ότι το κόμμα που την «εκπαίδευσε» στα εύκολα, το ΠΑΣΟΚ, ήταν αυτό που πλήρωσε το μεγαλύτερο τίιμημα σε επίπεδο φθοράς για την αποκάλυψη του… τέρατος πίσω από την κουρτίνα! Το «μνημόνιο» έγινε η τοξική λέξη που «εργαλειοποιήθηκε» από τα πολιτικά λουμπεναριά των άκρων. Έτσι, προέκυψαν τα «τέρατα» του ΣΥΡΙΖΑ, των «Ανεξάρτητων Ελλήνων» και της «Χρυσής Αυγής» που μαζί με το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος, αποτέλεσαν τη «φωνή» του Έλληνα που σιτιζόταν από τα δανεικά, που ξεχνούσε τις υποχρεώσεις του, που έκλεινε δρόμους για τα… δικαιώματα του. Ήταν η φωνή της… άνω και κάτω πλατείας Συντάγματος που καλλιέργησε το μίσος και ζητούσε εκδίκηση. Ήταν η αποθέωση του εκτσογλανισμού της ελληνικής κοινωνίας, όπως πολύ εύστοχα είχε επισημάνει ο Ευάγγελος Βενιζέλος.
Η διακυβερνηση της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ ήρθε ως αποτέλεσμα της σχέσης αλληλεξάρτησης των άκρων. Το ένα τροφοδοτούσε το άλλο. Το ένα τρεφόταν από το δηλητήριο του άλλου. Το μόνο κόμμα που κρατήθηκε όρθιο ήταν η Νέα Δημοκρατία, ενώ η Αριστερά, όπως αποδεικνύεται ιστορικά, μπήκε στη δίνη της διαίρεσης. Από αυτήν την διαίρεση, δεν προέκυψαν ισομερή τμήματα, αλλά μας προέκυψε το «τέρας» του ΣΥΡΙΖΑ που μαζί με τον ετερόκλητο πολιτικό βούρκο των ΑΝΕΛ, ανέλαβαν να… σώσουν τη χώρα. Το αποτέλεσμα ήταν να μας προκαλέσουν ζημία άνω των €200 δισ., η οποία συνοδεύτηκε από ένα τεράστιο σοκ στο τραπεζικό σύστημα. Χάθηκαν €40 δισ. από την αξία των τραπεζών, οι οποίες ανακεφαλαιοποιήθηκαν αφού όμως είχαν υποστεί αιμορραγία άλλων €40 δισ. από τις καταθέσεις, στο πλαίσιο της «περήφανης διαπραγμάτευσης». Μοιραία ήρθε η υπογραφή στο τρίτο μνημόνιο για τους πλειστηριασμούς από τους πολιτικούς τυχοδιώκτες των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να προκαλεί ακόμη, επιδεικνύοντας απύθμενο θράσος και ζητώντας τα ρέστα από τη σημερινή κυβέρνηση για τα δικά του εγκλήματα!
Επιπλέον, αυτοί οι… αντι-καπιταλιστές του ΣΥΡΙΖΑ και οι… υπερπατριώτες των ΑΝΕΛ, υποθήκευσαν τα περιουσιακά στοιχεία του ελληνικού λαού για 99 χρόνια, ενώ η ασφυκτική κηδεμονία έως ότου αποπληρώσουμε το 75% των δανείων του ESM, αναμένεται να τραβήξει μέχρι το 2065-2070!!! Τουλάχιστον, μας έμειναν οι… χοροί της Πλατείας Συνταγματος τη βραδιά του πιο γελοίου και εξευτελιστικού δημοψηφίσματος για τον πολιτικό πολιτισμό μας και το δημοκρατικό μας πολίτευμα. Τότε, που περίπου 3.350.000 συμπολίτες μας πίστεψαν ότι «οι δανειστές θα μας παρακαλάνε για να μας δανείσουν» ή σύμφωνα με έναν ανεκδιήγητο αρχηγό κόμματος και πρωταγωνιστή του πρώτου εξαμήνου του 2015, ήταν η μεγάλη ευκαιρία για να φύγουμε από το ευρώ και να εμπλακούμε σε έναν εμφύλιο πόλεμο (γιατί, αυτό θα συνέβαινε…). Έξοδος από το ευρώ θα σήμαινε ότι ακραία εξαθλιωμένοι πολίτες θα έδιναν μάχη για να φτάσουν σε ένα ΑΤΜ το οποίο αντί για λεφτά θα έβγαζε φωτεινά και ηχητικά μηνύματα του τύπου «No money, no honey» με φωτογραφίες των κωμικών τύπων του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ.
Αυτούς τους απίστευτους τύπους είχαμε επί 4,5 χρόνια στη διακυβέρνηση της χώρας και πρέπει να είμαστε και τυχεροί που εξακολουούμε να έχουμε υπόσταση στο διεθνές στερέωμα. Μάλλον κατά τύχη συνέβη αυτό. Και περιμέναμε να μας δει η διεθνής κοινότητα σοβαρά. Ιδίως μάλιστα στο μείζον ζήτημα που προέκυψε με τις ροές προσφύγων από τη Συρία αλλά και… απρόσκλητων επισκεπτών από κάθε γωνιά του πλανήτη, οι οποίοι ανακάλυψαν την Ελλάδα, ως ιδανικό τόπο για την αύξηση της… βιταμίνης D! Λιάζονταν και εξαφανίζονταν, όπως έλεγε μια… ψυχή της γενιάς του Πολυτεχνείου που σε κανονική χώρα, θα αποτελούσε θεατρικό… παρατράγουδο!
Επί ΣΥΡΙΖΑ, η χώρα γνώρισε τις διαδρομές παρακμιακών «συλλογικοτήτων» που μετά τις… παρεμβάσεις τους, μεταφέρονταν στα σπίτια τους ή σε… οικείους χώρους με ταξί! Και όλα αυτά υπό το άγρυπνο βλέμμα ενός πολιτικού γίγαντα που κυβερνούσε τη χώρα και την εξευτέλιζε καθημερινά σε ολα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη. Του τύπου αυτού που ρωτούσε μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα πότε θα πετάξουν τα Canadair για να σβήσουν μια φωτιά που ήδη είχε σβήσει φτάνοντας μέσα στη θάλασσα και αφού είχε σκορπίσει τον όλεθρο σε 102 ψυχές! Είναι ο ίδιος άνθρωπος που ρωτούσε «τι έχουν οι μολότοφ»! Είναι αυτός που χαζογελούσε σε συνέντευξη, αναφερόμενος στον χαμό δύο επίλεκτων στελεχών της Πολεμικής Αεροπορίας οι οποίοι σκοτώθηκαν στην Ισπανία στο πλαίσιο διατεταγμένης αποστολής. Τι να πεις Θεέ, γι αυτούς τους τύπους! Όλα αυτά που ζήσαμε, ζητούν έναν καλό σκηνοθέτη για να στήσει τη φαρσοκωμωδία και να την προβάλλει σε χιλιάδες επεισόδια! Αφήστε, που θα γράφονται στα σχολικά εγχειρίδια του μέλλοντος. Μόνο που δεν ξέρουμε αν θα διδάσκονται, ώστε να γελούν οι μαθητές…
Σήμερα έχουμε περάσει σε μια νέα φάση. Η υγειονομική κρίση του κορωνοϊού έχει διαμορφώσει νέα δεδομένα για το σύνολο της ανθρωπότητας. Οι απώλειες είναι σημαντικές, αλλά η… Ελλαδίτσα αναγνωρίζεται παγκοσμίως ως μια χώρα που έχει θετικό πρόσημο σε όλα τα επίπεδα διαχείρισης αυτής της πανδημίας. Αυτό όμως δεν αρκεί. Γιατί σήμερα έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα τμήμα της αριστερόστροφης τσογλανοποιημένης κοινωνίας που συνεχίζει να προκαλεί μαζί με διάφορους «ψεκασμένους» που ζουν στον δικό τους επικίνδυνα… δομημένο και κουτοφαντασμένο κόσμο! Όταν υπάρχουν κόμματα που στηρίζουν και υποθάλπουν οτιδήποτε είναι εχθρικό ως προς τη δημόσια υγεία με πορείες, συγκεντρωσεις, μη χρήση μάσκας κλπ, τότε το Κράτος οφείλει να είναι παρών. Βέβαια, δεν μπορούμε να περιμένουμε… θαύματα, σε μια χώρα όπου το 61,28% του εκλογικού της σώματος, πίστεψε προ πενταετίας ότι οι μύγες ζευγαρώνουν με τις ψείρες!
Κάθε υπεύθυνος και λογικός άνθρωπος σε αυτήν τη χώρα δέχεται την ύπαρξη ανθρώπων με… ιδιαιτεερότητες και… κουσούρια! Άνθρωποι είναι και αυτοί. Ωστόσο, δεν μπορούν μέσα από τη δική τους ύπαρξη, να προβάλουν την ανυπαρξία τους, επιδεικνύοντας ανευθυνότητα. Απροσάρμοστοι και ανεγκέφαλοι έχουν κάθε δικαίωμα να απολαύσουν τις ατομικές και δημοκρατικές ελευθερίες, αλλά δεν έχουν κανένα δικαίωμα να θέτουν σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία, τη δημόσια τάξη και την ευρυθμία της κοινωνίας. Η ανοχή στην ασυδοσία κάθε παρασίτου, κάθε απροσάρμοστου, κάθε απείθαρχου, κάθε τρομοκράτη, κάθε εμπρηστή, κάθε ληστή, κάθε κλέφτη, κάθε βάνδαλου, κάθε αλήτη, κάθε… μελαμψού επιδοματούχου πιστολέρο ή κάθε… απρόσκλητου επισκέπτη, συνιστά απειλή για την κοινωνία.
Η δημόσια υγεία βρίσκεται σε μεγάλο κίνδυνο και οι συμπεριφορές των κοινωνικά απροσάρμοστων, μπορούν να οδηγήσουν σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Ο συμβιβασμός με μια κοινωνία περιορισμένης ευθύνης και απεριόριστης αναρχοαριστερής ασυδοσίας, δεν μπορεί να γίνει ανεκτή από τη συντριπτική πλειονότητα των φιλήσυχων και νομοταγών νοικοκύρηδων. Όλοι αυτοί περιμένουν τη… δέουσα απάντηση από τη συντεταγμένη πολιτεία. Δεν είμαστε ζούγκλα και κανείς δεν δικαιούται να πάρει το νόμο στα χέρια του. Ωστόσο, πρέπει να επισημάνουμε ένα πράγμα: οι πραγματικά ευάλωτοι της κοινωνίας είναι όλοι όσοι βιώνουν στο πετσί τους την ελλιπή παρουσία της Πολιτείας εκεί όπου υπάρχει πρόβλημα.
Οι αυστηρότερες ποινές, το σφίξιμο των… λουριών και η… υπενθύμιση ότι είμαστε κράτος δικαίου δυτικού τύπου και όχι… κομμουνιστικός «παραδεισος», πρέπει να αποτελούν δικαίωμα και απαίτηση κάθε πολίτη αυτής της χώρας. Μιλάμε για τους κανονικούς πολίτες κια όχι γι αυτούς που θέλουν να επιβάλλουν ως κανονικότητα τη δική τους ανωμαλία. Αν δεν μπουν σε σειρά κάποια πράγματα και η αναρχοαριστερή ασυδοσία μολύνει ακόμη περισσότερο το σώμα της ελληνικής κοινωνίας, τότε ίσως καταλάβουμε ότι η απειλή του κορωνοϊού, είναι ήσσονος σημασίας μπροστά στον αναρχοαριστερό «κορωνοϊό»! Από τα άκρα δεξιά η κατάσταση συμμαζεύτηκε. Καιρός να γίνει το ίδιο και από την πλευρά των φαντασιόπληκτων! Για να… υλοποιηθεί πλήρως αυτό το… project θέλει αποφασιστικότητα, τόλμη, επιμονή, σιδερένια νεύρα και ασυμβίβαστο πνεύμα.
Η πιστή εφαρμογή των κανόνων της συντεταγμένης Πολιτείας, μπορεί να μας απαλλάξει από τα άκρα και τις ακρότητες των υβριστών της Δημοκρατίας! Αποτελεί ηθική υποχρέωση της σημερινής κυβερνησης και συνιστά απαίτηση της υγιούς ελληνικής κοινωνίας, απέναντι στην αρρώστια των λίγων που έχουν «προσβληθεί» από τον αναρχοαριστερό… κορωνοϊό! Αυτοί που κάνουν το… κομμάτι τους υβρίζοντας τη Δημοκρατία και «τζογάροντας» στα δημόσια αγαθά, πρέπει να βρουν τον… δάσκαλο τους! Και να είναι σίγουροι ότι θα τον βρουν! Ό,τι και να έχουν στο μυαλό τους, ό,τι και αν προσπαθήσουν να κάνουν. Η Δημοκρατία δεν εκδικείται, αλλά έχει τον τρόπο της να πείθει…
