γράφει ο Δημήτρης Τζελέπης.
Η κατάληψη της Καμπούλ από τους Ταλιμπάν ξάφνιασε πολλούς και ειδικά τους αναλυτές του Λευκού Οίκου που διατυμπάνιζαν ότι η Καμπούλ δεν θα πέσει νωρίτερα από τρεις με έξι μήνες. Τα γεγονότα της Κυριακής όμως τους διέψευσαν.
Οι Ταλιμπάν εκμεταλλεύτηκαν την φυγή των αμερικανικών στρατευμάτων και την αδυναμία του Αφγανικού στρατού, με αποτέλεσμα να κερδίζουν αρκετά εύκολα μια σειρά από μάχες και να προελάσουν μέχρι την πρωτεύουσα Καμπούλ.
Η Αμερική είχε ανακοινώσει διά στόματος Μπάιντεν ότι θα αποχωρήσει από το Αφγανιστάν μέχρι και την 11η Σεπτεμβρίου, την εικοστή επέτειο από τους Δίδυμους Πύργους, γιατί μετά από είκοσι χρόνια είχε δαπανήσει πολλά τρις δολάρια για αυτόν τον πόλεμο και είχε χάσει πολλές ζωές.
Τι έκανε όμως την Αμερική το 2001 να επιτεθεί στο Αφγανιστάν; Μετά το χτύπημα στους δίδυμους πύργους από την Αλ Κάιντα, οι ΗΠΑ έθεσαν ως πρότο στόχο τους να εξοντώσουν την τρομοκρατική οργάνωση και τον διαβόητο αρχηγό της Μπιν Λάντεν. Ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας ξεκίνησε το 2001 και, όπως ισχυρίζεται η Αμερική, κερδήθηκε δέκα χρόνια μετά όταν ο Μπιν Λάντεν έπεφτε νεκρός στο Αμποταμπάντ του Πακιστάν. Αλλά το μάθημα που πήρε η Αμερική -και γενικότερα η Δύση- είναι ότι η δημοκρατία δεν είναι εξαγώγιμο προϊόν και αυτή ήταν η παγίδα των ιδεολόγων της επίθεσης, των συντηρητικά φιλελευθέρων Πολ Γούλφοβιτς και Ντόναλτ Ράμσφλεντ που ηγήθηκαν του Πενταγώνου.
Συνολικά το Δόγμα Μπους το 2001 απέτυχε.
Έχουν πλέον δημιουργηθεί στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής failed-states όπως είναι η Συρία, το Ιράκ και το Αφγανιστάν.
Τώρα η Δύση -και ειδικά η ΕΕ- θα πρέπει να αντιμετωπίσει καλύτερα τις ενδεχόμενες προσφυγικές ροές. Το κλειδί είναι η Τουρκία που θα θελήσει να κάνει το δικό της παζάρι με την ΕΕ. Το ανησυχητικό είναι ότι το Αφγανιστάν έπεσε σε χέρια Ισλαμο-τζιχαντιστών φονταμεταλιστών και αυτή η κατάσταση μπορεί να φέρει την εξαγωγή τρομοκρατίας ξανά στην Δύση και ίσως δημιουργηθεί φιλοϊσλαμικό τόξο σε γειτονικές χώρες του Αφγανιστάν, όπως είναι η Κίνα, η Ινδία που έχουν ισχυρές μουσουλμανικές μειονότητες.
Ο κόσμος αλλάζει. Οι σκηνές από την Καμπούλ με ανθρώπους να προσπαθούν να κρεμαστούν από ένα αεροπλάνο και άλλες αδιανόητες εικόνες αλλοφροσύνης μάς θύμισαν Σαϊγκόν το 1975. Τότε υπήρχε ο Ψυχρός Πόλεμος που μετέπειτα κέρδισε η Αμερική. Τώρα υπάρχει ένας πολυπολικός κόσμος, όπου όλοι προσπαθούν να αμφισβητήσουν την δύναμη των ΗΠΑ.
Το διεθνές πολιτικό σκηνικό αλλάζει και αρχίζει ξανά να δημιουργείται παγκοσμίως αβεβαιότητα. Σίγουρα οι εικόνες από την Αφγανική πρωτεύουσα Καμπούλ και την είσοδο των Ταλιμπάν θα στοιχειώνουν για πάντα την προεδρία Μπάιντεν.
