γράφει ο Δημήτρης Κοντογιάννης.
Πόσες φορές έχετε ψηφίσει σκεπτόμενοι «έλα μωρέ, ας τον δοκιμάσουμε και αυτόν, αποκλείεται να είναι χεορότερος»; Μπορεί εσείς καμία, αλλά όλοι γνωρίζουμε κάποιον που ψήφισε ανάλαφρα έχοντας στον νου του ότι στη χειρότερη των περιπτώσεων όλα στο μέλλον διορθώνονται. Βέβαια τώρα, με γεμάτα τρία χρόνια απόσταση από τις τελευταίες εκλογές, μπορεί να μας φαίνονται όλα αυτά πολύ μακρινά. Ή ίσως να μη φταίει μόνο ο χρόνος αλλά και η λογική μας που σιγά σιγά αλλά αρκετά βίαια αρχίζει να αλλάζει –ρωτήστε απλά κάποιον κάτοικο του Μαραθώνα για να σας εξηγήσει με πόσο διαφορετικά κριτήρια θα ψηφίσει στις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές.
Η αλήθεια είναι ότι ακόμα και οι υποψήφιοι πολλές φορές δεν συνειδητοποιούν το βάρος της ευθύνης τους μέχρι να είναι πια πολύ αργά –και πάλι, χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Μαραθώνας. Γιατί αν είσαι έξω από την πολιτική βλέπεις μόνο το προφανές μέρος των αποτελεσμάτων: γίνονται έργα στους δρόμους; Αναβαθμίστηκε κάποια πλατεία; Έκανε μουσικοχορευτικές εκδηλώσεις ο Δήμος; Σε πανελλαδικό επίπεδο, κόπηκε η σύνταξή μου; Μειώθηκε ο μισθός μου; Συνεχίζω να παίρνω το επίδομά μου; Όλα αυτά είναι μεγάλης σημασίας ζητήματα με φανερές επιπτώσεις στην καθημερινότητά μας, αλλά δεν είναι μόνο αυτά. Δεν είναι εύκολο να δούμε αν καθαρίστηκαν τα φρεάτια ή οι πευκοβελόνες και συνήθως δεν το συνυπολογίζουμε στο έργο ενός Δήμου, παρά μόνο αν έχει προηγηθεί η πλημμύρα ή η πυρκαγιά που έκανε ορατές τέτοιου είδους παραλείψεις.
Πέρα από όλα αυτά όμως οι πολιτικοί πολλές φορές ξεχνάνε ότι οι πράξεις τους έχουν επιπτώσεις όχι μόνο στο σήμερα, αλλά στο αύριο και το μεθαύριο. Δείτε ως παράδειγμα τον Αντώνη Σαμαρά και την δημόσια τηλεόραση. Όταν έκλεισε την ΕΡΤ στο μυαλό του έλυνε σημερινά προβλήματα: ένα κοστοβόρο κανάλι χαμηλής ποιότητας που έχει γεμίσει από πρώην Πασόκους και νυν Συριζαίους. Το αποτέλεσμα όμως μερικά χρόνια αργότερα είναι οι πράξεις του να αποτελέσουν την δικαιολογία πίσω από την δημιουργία του σημερινού SYRIZA Channel. Δεν ευθύνεται μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ για την κατάσταση στην ΕΡΤ. Φταίει και ο Σαμαράς και όσοι συμφώνησαν μαζί του, αφού έδωσαν την δικαιολογία και την αφορμή για την δημιουργία της σημερινής ΕΡΤ.
Η κατάσταση στην ΕΡΤ όμως είναι κάτι που διορθώνεται. Μπορεί να είναι δύσκολο, αλλά είναι εφικτό να αναβαθμιστεί σε ένα κρατικό κανάλι διεθνούς επιπέδου. Οι νεκροί στο Μάτι και τη Μάνδρα, πώς θα γυρίσουν πίσω;
Δεν είναι μόνο οι νεκροί. Η τωρινή κυβέρνηση με στόχο το προσωρινό κέρδος συνέχεια προκαλεί ζημιές που θα έχουν επιπτώσεις για δεκαετίες ή και αιώνες αργότερα. Σας ακούγομαι υπερβολικός; Εξηγείστε μου λοιπόν γιατί είστε τόσο βέβαιοι για την κατάσταση που θα επικρατεί στα Σκόπια σε 100 χρόνια από τώρα. Η μέση ανάλυση λέει ότι «σιγά μην υπάρχουν τα Σκόπια σε 100 χρόνια». Αν όμως υπάρχουν; Αν οι προβλέψεις επιπέδου συζήτησης στο ταξί πέσουν έξω και τα Σκόπια σε 100 χρόνια διεκδικούν αποζημιώσεις για τους αδικηθέντες από τους Έλληνες Μακεδόνες αδερφούς τους; Αλλά ξέχασα, σιγά μην υπάρχουν τα Σκόπια σε 100 χρόνια.
Αν η Τουρκία σε 30 χρόνια από τώρα αποφασίσει ότι οι κινήσεις της Ελλάδας σε σχέση με την υφαλοκρηπίδα της αποδεικνύουν ότι το Αιγαίο είναι ζώνη ειδικών συνθηκών και αποφασίσει να κάνει έναν “Αττίλα 3” σε κάποια νησιά του για να προστατέψει τα δικαιώματά της; Σας φαίνεται παράλογο; Πιο παράλογο από το να καταλάβει η Τουρκία τη μισή Κύπρο και να μας ζητά και τα ρέστα;
Ακόμα και σε πιο καθημερινά επίπεδα, οι επιπτώσεις της καφρίλας για προσωρινό κέρδος μπορεί να χρειάζονται χρόνια για να εξαφανιστούν. Πόσο εύκολα θα ανακάμψει η δικαστική εξουσία μετά από τις σφαλιάρες της Κυβέρνησης; Συμφωνώ 100% ότι οι Συριζαίοι βρήκαν χώρο και τα έκαναν. Φαίνεται να υπήρχαν και σε προηγούμενες κυβερνήσεις συνεννοήσεις μεταξύ κυβερνητικών και δικαστικών υψηλών αξιωματούχων. Δεν υπήρχε όμως το κολλητιλίκι επιπέδου Τσίπρα-Θάνου. Ούτε υπήρχαν εισαγγελείς που δηλώνουν ανοιχτά ότι παραιτήθηκαν λόγω τραμπουκισμού από Υπουργούς για να αλλοιώσουν κάποιες έρευνες. Πώς διορθώνεται αυτή η κατάσταση; Πόσο χρόνο και πόση προσπάθεια θα χρειαστεί;
Δείτε την περίπτωση του Ρουβίκωνα και του Υπουργού Παιδείας. Ρίχνοντας ο Υπουργός τις ευθύνες στους φοιτητές για την διατήρηση της τάξης στο Πανεπιστήμιο –ουσιαστικά δηλαδή τους λέει «κινδυνεύστε και πλακώστε στο ξύλο τον Ρουβίκωνα αν θέλετε να φύγει»- αναγκαστικά προτάσσει ως εναλλακτική λύση τον ευνουχισμό των φοιτητών και του κάθε φοιτητικού κινήματος. Το αποτέλεσμα θα είναι, όπως με τον Σαμαρά και την ΕΡΤ, ή να έχουμε ακριβώς αντίθετη κατάληξη από την επιθυμητή ή να έχουμε τηνήδη υπάρχουσα σε πολύ χειρότερο βαθμό. Ή δηλαδή θα εξαλειφθεί σε βάθος χρόνου από την πολιτεία κάθε πρωτοβουλία από φοιτητές ή θα ακολουθήσουν και άλλοι το παράδειγμα του Ρουβίκωνα.
Μπορεί να απορείτε «μα όλα αυτά, δεν τα καταλαβαίνουν;» και η απάντηση είναι ναι, ακόμα και αν οι ίδιοι δεν τα καταλαβαίνουν έχουν συμβούλους να τους τα εξηγήσουν. Οπότε η επόμενη ερώτηση είναι «μα δεν τους νοιάζει;» και η απάντηση είναι όχι. Τους νοιάζει μόνο αυτό που σώζει τον κώλο τους και την καρέκλα που βρίσκεται από κάτω του. Και αυτό είναι ακόμα ένα πρόβλημα που, όπως όλα τα προηγούμενα, θα έχει πολλές και μακροχρόνιες επιπτώσεις…
