γράφει ο Θάνος Καλαμίδας.
Σε μια Ελλάδα που γιορτάζει το Πάσχα στο μπαλκόνι ή στον καναπέ με νέτφλιξ, που σουβλίζει το αρνί σε τηλεδιάσκεψη ή με ντελίβερι και σε εποχές που όλα έχουν γίνει του κοροναϊού το κάγκελο, η πολιτική και οικονομική κρίση που έρχεται με ταχύτητα μόνο έκπληξη δεν προκαλεί.
Επίσης, έκπληξη δεν πρέπει να προκαλεί το γεγονός ότι για άλλη μια φορά ο Τσίπρας αποδεικνύεται λάθος στους υπολογισμούς και τους λόγους του. Το ‘χει κάνει πια παράδοση ο Αλέξης. Από τότε που υποσχόταν στη Θεσσαλονίκη επαναφορά του 13ου μισθού, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και μείωση του χρέους κι ύστερα μπήκε στο Μαξίμου και δεν βρήκε ούτε χαρτί υγείας για ώρα ανάγκης, όλα κλεμμένα από την συμμορία του Αντωνάκη Σαμαρά κατά την αποχώρηση τους, μέχρι το μαξιλαράκι που είχε αφήσει κι έχει γίνει φτερά και πούπουλα από τους αρπαχτάκηδες της συμμορίας Κυριακούλη Μητσοτάκη κατά την δεκάμηνη παραμονή τους στο Μαξίμου, για όλα φταίει ο Αλέξης.
Γιατί την πρώτη φορά με τον Αντωνάκη Σαμαρά, πες ότι ήταν η αφέλεια του πρωτάρη, αλλά με τον Κυριακούλη Μητσοτάκη και την συμμορία του …τι να πεις; Φταις Αλέξη, φταις!
Φταις Αλέξη, φταις γιατί σχεδόν μας έπεισες ότι λεφτά υπάρχουν …πάλι. Σε μαξιλαράκι. Αλλά αυτή τη φορά έχουμε κι εμείς μερίδιο ενοχής γιατί …τους ξέραμε τι αρπαχτάκηδες είναι.
Από την κόψη της λίστας Λαγκάρντ και Παναμά μέχρι την όψη της Siemens και της Novartis τους ξέραμε, κι από τον ιδρώτα και το αίμα των Ελλήνων βγαλμένοι χωρίς ιερό και όσιο, του Κυριακούλη οι αρπαχτάκηδες με βια μετράν τη γη προς πώληση.
Τους ξέραμε Αλέξη, τους ξέραμε και τους …ψηφίσαμε Αλέξη. Δικό σου το λάθος Αλέξη.
Τώρα από το φταις Αλέξη πως έφτασα στον κυρ-Μέντιο δεν είμαι ακριβώς σίγουρος, αλλά είμαι σίγουρος ότι θα νιώσετε την σχέση και το επίκαιρο διαβάζοντας του στίχους του Βάρναλη…
Δεν λυγάνε τα ξεράδια και πονάνε τα ρημάδια
κούτσα μια και κούτσα δυο στης ζωής το ρημαδιό
Μεροδούλι ξενοδούλι δέρναν ούλοι οι αφέντες δούλοι
ούλοι δούλοι αφεντικό και μ’ αφήναν νηστικό
και μ’ αφήναν νηστικό.
Ανωχώρι κατωχώρι ανηφόρι κατηφόρι
και με κάμα και βροχή ώσπου μου `βγαινε η ψυχή
Είκοσι χρονώ γομάρι σήκωσα όλο το νταμάρι
κι έχτισα στην εμπασιά του χωριού την εκκλησιά
του χωριού την εκκλησιά.
Άιντε θύμα άιντε ψώνιο άιντε σύμβολο αιώνιο
αν ξυπνήσεις μονομιάς θα ‘ρθει ανάποδα ο ντουνιάς
θα `ρθει ανάποδα ο ντουνιάς.
Γιατί αυτές τις μέρες πάλι δεκάδες, εκατοντάδες, χιλιάδες κυρ-Μέντιοι κούτσα-κούτσα σηκώνουν το βάρος ενός κατεστραμμένου κράτους. Το σηκώνουν σε νοσοκομεία, κέντρα υγείας, σουπερμάρκετ και μπακάλικα. Ένα κράτος που το κάνανε ρημάδια ο Αντωνάκης, ο Κυριακούλης, ο Άδωνις και όλοι οι αρπαχτάκηδες …που εμείς ψηφίζουμε για να μας φέρουν την κανονικότητα τους, την αντικανονικότητα μας. Ένα κράτος όμως που κι εσύ Αλέξη για χάρη ευρωεταίρων και γενικά εταίρων δεν το φρόντισες όπως του άρμοζε, αριστερά, αλλά το έριξες κι εσύ στις αγορές για να έρθει μετά Κυριακούλης και Άδωνις για να συνεχίσουν εκεί που είχαν σταματήσει.
Και ζευγάρι με το βόδι άλλο μπόι κι άλλο πόδι
όργωνα στα ρέματα τ αφεντός τα στρέμματα
Και στον πόλεμο όλα για όλα κουβαλούσα πολυβόλα
να σκοτώνονται οι λαοί για τ’ αφέντη το φαΐ
για τ’ αφέντη το φαΐ.
Άιντε θύμα άιντε ψώνιο άιντε σύμβολο αιώνιο
αν ξυπνήσεις μονομιάς θα ‘ρθει ανάποδα ο ντουνιάς
θα `ρθει ανάποδα ο ντουνιάς.
Διαβάστε τους στίχους του Βάρναλη και κοιτάξτε γύρω σας. Δείτε πόσους κυρ-Μέντιους θα δείτε, συγγενείς, φίλους, γνωστούς, περαστικούς, εσάς τους ίδιους. Εκατοντάδες, χιλιάδες θα δείτε. Μετά κοιτάξτε και στον καθρέφτη. Βλέπετε κανέναν Κυριακούλη, Αντωνάκη ή Αδωνάκι να σας αντικοιτάνε; Ή μήπως βλέπετε άλλον έναν στους μυριάδες κυρ- Μέντιο;
Koίτα οι άλλοι έχουν κινήσει έχει η πλάση κοκκινίσει
άλλος ήλιος έχει βγει σ’ άλλη θάλασσα άλλη γη.
Άιντε θύμα άιντε ψώνιο άιντε σύμβολο αιώνιο
αν ξυπνήσεις μονομιάς θα ‘ρθει ανάποδα ο ντουνιάς
θα `ρθει ανάποδα ο ντουνιάς.
Φταίει ο Αλέξης, φταίει. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι κι εμείς πρέπει να γίνουμε συνένοχοι και συνεργάτες στα εγκλήματα του Κυριακούλη και της συμμορίας του.
Κι ας ξυπνήσουμε επιτέλους, ο μόνος ντουνιάς που θα ‘ρθει ανάποδα είναι αυτός των κούληδων και των αρπαχτάκηδων.
Ας ξυπνήσουμε κι ας έρθει ανάποδα ο ντουνιάς μπας και κάνει κι ο κυρ Μέντιος ανάσταση!
ΥΓ. Όσοι θέλετε, μπορείτε να ακούσετε τον ποιητή Κώστα Βάρναλη να απαγγέλει την Μπαλάντα του κυρ Μέντιου, εδώ. Όσοι πάλι την προτιμούν …μελοποιημένη, εδώ με τον Ξυλούρη.
Στη φωτογραφία: ο κυρ Μέντιος και το …μαξιλαράκι!
