γράφει ο Δημήτρης Τζελέπης.
«Κανένας αποχαιρετισμός στον κόσμο δεν είναι τόσο βαρύς, όσο ο αποχαιρετισμός στην δύναμη της εξουσίας» έλεγε ο Ταλλεϋράνδος. Αυτό έπαθε ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ στις 7 Ιουλίου. Το ματσάκι δεν γύρισε και η ΝΔ πέτυχε να έχει αυτοδυναμία, παρά τις κρυφές ελπίδες που είχε ο ΣΥΡΙΖΑ. Το παιγνίδι κρίθηκε στο γεγονός ότι ο Τσίπρας δεν αντιμετώπισε με αποτελεσματικότητα τα θέματα της καθημερινότητας του πολίτη. Παράλληλα είχε να αντιμετωπίσει και την φθορά της εξουσίας τεσσάρων χρόνων, την συγκυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ, τον Πολάκη και την λύση του Μακεδονικού -που τελικά μάλλον δεν τον πλήγωσε και τόσο.
Ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ έκαναν ταμείο στις 7 Ιουλίου. Ναι, μεν έχασαν, αλλά από την άλλη πλευρά είναι ο άλλος πόλος του νέου πολιτικού σκηνικού που διαμορφώθηκε. Αυτό το 31,5% του δίνει την ευκαιρία να μετασχηματιστεί, να αλλάξει, και να δει προς τα που θέλει να πάει.
Όλα αυτά για να πραγματοποιηθούν πρέπει να απαντηθούν κάποια ερωτήματα, όπως με ποιον τρόπο θα γίνει η μετεξέλιξη, σε ποιον χρόνο και σε ποια κατεύθυνση θα είναι. Εδώ αρχίζει το πράγμα να μην είναι σαφές: άλλοι θέλουν στροφή προς της Σοσιαλδημοκρατία που είναι οι προεδρικοί, μερικοί θέλουν να παραμείνει ο ΣΥΡΙΖΑ ο εκφραστής των λαϊκών στρωμάτων και της αριστερής συνείδησης, οι 53+ που έχασαν σημαντικά πρόσωπα και δεν θα βρίσκονται στη νέα Βουλή δεν θέλουν να ακούνε για Πασοκοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ. Όλοι όμως συμφωνούν σε ένα: στο άνοιγμα προς την κοινωνία και τις κοινωνικές ομάδες, κάτι που δεν έκανε όταν ήταν στην κυβέρνηση. Και αυτό το κατάλαβαν στον ΣΥΡΙΖΑ όταν δεν πήγαν καθόλου καλά στις περιφερειακές και στις δημοτικές εκλογές.
Όλοι συμφωνούν σε ένα συνέδριο, το οποίο θα είναι ένα συνέδριο που θα αλλάξει ο ΣΥΡΙΖΑ όχι όνομα, αλλά κατεύθυνση και στίγμα. Η προοδευτική συμμαχία φαίνεται να έχει ενεργό ρόλο στην επόμενη μέρα στον ΣΥΡΙΖΑ.
Ακόμη ένα πράγμα που κατάφερε ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ότι πήρε το 1 προς 4 που ήθελε να έχει το ποσοστό του από το ΚΙΝΑΛ και έβαλε δύσκολα στην Γεννηματά. Φαίνεται ότι μάλλον θα την καλέσει πριν το συνέδριο να πάρει θέση για τα νέα δεδομένα. Στο ΚΙΝΑΛ όμως ψάχνονται και αυτό κάνει καλό στον ΣΥΡΙΖΑ.
Στην πολιτική οι μετεξελίξεις και οι αλλαγές είναι θεμιτές και είναι στον πολιτικό βίο κάθε κόμματος. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα αλλάξει, θα πρέπει όμως να καταλάβει γιατί έχασε, γιατί εάν δεν καταλάβει, θα γίνει μπουκιά στο στομάχι του Κυριάκου.
Άλλο ένα θέμα που ακόμη δεν μπορεί να απαντηθεί είναι τι είδους αντιπολίτευση θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, δομική και προγραμματική ή θα ακολουθήσει τον δρόμο της αντιπολίτευσης 2012-2014 που ήταν μία «αρνητική αντιπολίτευση», αλλά όλα ήταν αυταπάτες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πια μόνο το ραβδί, αλλά δεν ξέρω εάν του είναι αρκετό για να αλλάξει.
Οι μετεκλογικές εξισώσεις είναι δύσκολες και Τσίπρας πρέπει να τις λύσει. Δεν γίνεται να μιλάει με όρους του 1980 όταν σε πέντε μήνες θα αλλάξουμε δεκαετία και οι επόμενες εκλογές είναι προγραμματισμένες για το 2023.
