γράφει ο Νίκος Γκίκας.
Στη Θεσσαλία περίπου 2,5 εκ. στρ. είναι αρδευόμενα κάνοντας την περιοχή να διαθέτει τη μεγαλύτερη έκταση υψηλής παραγωγικότητας στη χώρα. Σήμερα το υδάτινο ισοζύγιο είναι ελλειμματικό. Το μοντέλο διαχείρισης της γεωργίας τις τελευταίες δεκαετίες οδήγησε σε περαιτέρω επιδείνωση της κατάστασης…
Αφενός η υπεράντληση και αφετέρου η κλιματική αλλαγή καθιστούν την ανάγκη έργων επιτακτική. Λιμνοδεξαμενές, ταμιευτήρες και μικρά φράγματα για τη συλλογή και συγκράτηση των υδάτων και την μεταφορά κατόπιν στις καλλιεργούμενες εκτάσεις με κλειστά αρδευτικά δίκτυα, είναι αναγκαία. Επιπλέον η μερική μεταφορά νερών από τον Αχελώο στον Θεσσαλικό κάμπο θα έλυνε για δεκαετίες το πρόβλημα και συνάμα θα προσέφερε καθαρή ηλεκτρική ενέργεια.
Αλλά αυτό το green deal της βιώσιμης ανάπτυξης που ορισμένοι υπόσχονται, περνά πρώτιστα μέσα από την προστασία και ασφάλεια των πολιτών και όχι από ανοησίες βιολογικής αφύπνισης. Υπολειπόμαστε σημαντικά στην προστασία από πλημμυρικά φαινόμενα και από έργα που θα έπρεπε να είχαν σχεδιαστεί και ολοκληρωθεί στις επίμαχες πλημμυρικές ζώνες της Δ. Θεσσαλίας. Τα γεγονότα του΄12, ’18 και ’20 το δείχνουν ξεκάθαρα. Ούτε ο κακός καιρός μας φταίει λοιπόν, ούτε ο στρατηγός άνεμος του Βύρωνα, ούτε τα χαοτικά δήθεν φαινόμενα της αυτάρεσκης ελαφρότητας.
Φαίνεται όμως πως για την Περιφέρεια Θεσσαλίας ο διακαής πόθος και η αγωνία δεν εδράζεται τόσο στους παραγωγούς που πληρώνουν ακριβά ενεργοβόρες καλλιέργειες, παρά στους ψήφους του ευρύτερου κάμπου για την πολιτική συνέχεια. Στην εποχή των social media τα “ταπεινά” αντιπλημμυρικά έργα δεν προσφέρονται για ρεκλάμα και επομένως αναζητούνται φαραωνικά με κορδέλες, πόζες και δημοσιότητα.
Στο παρελθόν, πέραν της ανικανότητας και αδιαφορίας, συχνές ήταν οι ζημιογόνες παρεμβάσεις από ανεύθυνους νομάρχες με ψηφοθηρικά κριτήρια. Χαρακτηρίζονταν άλλωστε πρωταθλητές της κακοδιοίκησης. Η πολυαρχία στη λήψη αποφάσεων, οι ατελείωτες συσκέψεις και η συνήθης μετάθεση των ευθυνών οδηγούσε συχνά σε αστοχίες και προβλήματα.
Ο πρωθυπουργός διαβλέποντας έγκαιρα τις διαχειριστικές ακροβασίες και το απεταξάμην των ευθυνών, σύστησε ομάδα εργασίας για την εκπόνηση του Εθνικού Σχεδίου Ανασυγκρότησης Αγροτικών και Περιβαλλοντικών Υποδομών (ΕΣΑΑΥ), με στόχο τόσο την ορθολογική διαχείριση και αποταμίευση των υδάτινων πόρων όσο και την ομαλή απορροή αυτών ώστε να αποφεύγονται οι καταστροφές. Η εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του Υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Κ. Σκρέκα αντανακλά τη συνέπεια και το ήθος, αλλά κύρια εγγυάται την υλοποίηση των έργων, τόσο του φράγματος της Μεσοχώρας όσο και εκείνων των απαραίτητων έργων που θα διασφαλίσουν την προστασία από τα καιρικά φαινόμενα αλλά και θα εξασφαλίσουν το αύριο των παραγωγών.
