γράφει ο Λάρκος Λάρκου.
Αυτή η συνήθεια είναι πλέον πέρα από επικίνδυνη -είναι κωμική. Μόνο στην Κύπρο θεωρούμε ότι μια Naftex και μια παράνομη Naftex στη διεθνή πολιτική μετρούν περίπου το ίδιο. Γνωρίζουμε ότι στην πολιτική μετρά η δυνατότητα να κάνεις πράγματα, αλλιώς διεκδικείς να υλοποιήσεις την πολιτική σου χρησιμοποιώντας άλλα μέσα-διπλωματικά, συμμαχίες κλπ. Η Κύπρος βρήκε μια νέα πατέντα στις διεθνείς σχέσεις. Επειδή ανακοινώσαμε ότι μια Naftex είναι παράνομη, αυτόματα αυτό δημιουργεί δίκαιο, και έτσι «καθαρίσαμε» το σκηνικό. Ποιος θα ρωτήσει τι γίνεται στην πραγματικότητα; Την εκδίδουμε. Μετά; Πώς μπορούμε να εποπτεύσουμε την εφαρμογή της; Με τις βάρκες στο λιμανάκι της Αγίας Νάπας;
Στη συνέχεια στήνουμε νέα σενάρια για να κοροϊδεύουμε την κοινή γνώμη, μέχρι την επόμενη αστοχία. Λοιπόν, οι ΗΠΑ ανακάλυψαν τη μεγάλη γεωπολιτική αξία της νήσου, και έτσι μπορούμε να αντικαταστήσουμε την από τις 8μμ μέχρι τις 9μμ παραπαίουσα σχέση ΗΠΑ-Τουρκίας. Έτσι ξαφνικά η Κύπρος έγινε η νέα μεγάλη λύση στις ανάγκες των ΗΠΑ στην Α. Μεσόγειο. Δεν μετρά η αμερικάνικη βάση στο Ινσιρλίκ, δεν μετρά η συνεργασία ΗΠΑ-Τουρκίας κατά του ISIS, δεν μετρούν τα κοινά συμφέροντα ανάμεσα στις δύο χώρες για 60 χρόνια, δεν μετρά η κατάσταση στη Συρία, μετρά μόνο η διαφωνία γύρω από την αγορά του ρωσικού πυραυλικού συστήματος S400 από την Άγκυρα.
Τα ΜΜΕ, είτε από άγνοια, είτε από συνήθεια καλύπτουν τις κυβερνητικές φαντασιώσεις, προβάλλοντας μιαν στρεβλή εικόνα στα πράγματα σε βαθμό που ένας μέσος τηλεθεατής μπορεί να νομίζει ότι έχουμε καταστεί υπερδύναμη στην περιοχή, με ικανότητα να είμαστε «φάρος» σταθερότητας στην περιοχή. Αλλά «φάρος» με την μισή Κύπρο υπό στρατιωτική κατοχή, δεν μπορεί να υπάρχει, καθώς το ίδιο μέρος, είναι μέρος ενός μεγαλύτερου προβλήματος.
Δυστυχώς, η τάση να αγνοούμε το γύρω μας περιβάλλον έχει γίνει συνήθεια καθώς τίποτε δεν μαθαίναμε και σε ελάχιστα ζητήματα προοδεύουμε. Δυστυχώς, όλη η προσπάθεια βρίσκεται στο να ελέγχουμε το εσωτερικό ακροατήριο, με «χειραγώγηση» των ειδήσεων, αδιαφορώντας για το μακροπρόθεσμο συμφέρον της Κύπρου.
Ποιο είναι το ζητούμενο για κάθε χώρα;
Πρώτο, να αναζητήσει τα σημεία με τα οποία μπορεί να προκύψει σύμπτωση συμφερόντων με χώρες- κλειδιά στην προσπάθεια για την προώθηση συγκεκριμένων στόχων της.
Δεύτερο, να δημιουργεί συμμαχίες μόνο όταν εργάζεται για την επίλυση του κυπριακού, κερδίζει πόντους αν είναι συνεπής και σοβαρή, αν εννοεί αυτά που λέει, αν έχει επεξεργαστεί τα πιο κατάλληλα επιχειρήματα για να προβάλει τις πολιτικές της -«είναι προς το συμφέρον σας να μας βοηθήσετε», διδάσκει ο Θουκυδίδης
Τρίτο, με συνεπή συμμετοχή στις εξελίξεις στην ΕΕ και το μεγάλο στόχο την ολοένα και περισσότερη ευρωπαϊκή ενοποίηση, με φωνή και ρόλο στις κεντρικές προκλήσεις της ΕΕ (λ.χ. οικονομική ολοκλήρωση, ενίσχυση της αμυντική δυνατότητας, θέσεις εργασίας, ανεργία των νέων, μείωση του χάσματος ανάμεσα στις πιο πλούσιες και τις περιφερειακές χώρες)
Τέταρτο, το κυπριακό μπορεί να αποκτήσει νέο μομέντουμ μόνο αν το θέτει στην ΕΕ (Επιτροπή, Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, Συμβούλιο Υπουργών), όχι ως μια διένεξη του παρελθόντος, αλλά ως ένα άλυτο ευρωπαϊκό πρόβλημα για το οποίο εμείς πρώτοι επιδιώκουμε να το λύσουμε γιατί υπηρετεί τα μείζονα κυπριακά και ευρωπαϊκά συμφέροντα.
Πέμπτο, αν έχει ρεαλιστική πρόταση, κινητοποιεί το τρίγωνο Βρυξέλλες-Βερολίνο-Παρίσι, πείθει πως θέλει να αλλάξεις πράγματα για να συμβάλει στην επίλυση προβλημάτων που επηρεάζουν την περιφερειακή ασφάλεια, αν έχει ρόλο για άλλους παίκτες με ειδικό ενδιαφέρον για το κυπριακό, αν επεξεργάζεται πολιτικές που ενσωματώνουν την ΕΕ στις πολιτικές για την επίλυση (όπως ασφάλεια, ανάπτυξη, σταθερότητα, υποδομές, ευρώ, συμφιλίωση).
Έκτο, τα πιο πάνω ορίζουν ότι η συμμετοχή στην ΕΕ δίνει απαντήσεις στα μείζονα, συνεπώς η προσπάθεια για τη δημιουργία αξόνων στην Α. Μεσόγειο είναι μια αντιπαραγωγική πολιτική, μια προσπάθεια δημιουργίας εντυπώσεων στο εσωτερικό ακροατήριο, μια επιφανειακή πολιτική χωρίς ουσιαστικό μέλλον. Συνιστά μια θεωρία που ανήκει σε μια ξεπερασμένη εποχή, αυτήν του Ψυχρού Πολέμου. Η θεωρία των αξόνων αντίκειται στις επικρατούσες τάσεις στο σύγχρονο κόσμο ειδικότερα στα ζητήματα ενεργειακής ασφάλειας στις οποίες παίζουν τον καταλυτικό ρόλο οι εταιρείες.
Έβδομο, Μια χώρα-μέλος της ΕΕ, χωρίς στρατιωτικές δυνατότητες δουλεύει διαφορετικά, θέτει στην πρώτη της προτεραιότητα τη διπλωματία και την πολιτική των συμμαχιών με στόχο να κινητοποιήσει τους εταίρους της για μια νέα, καλά σχεδιασμένη πολιτική με στόχο την μια και ευρωπαϊκή Κύπρο. Η συνεργασία ΟΗΕ-ΕΕ στο κυπριακό, υπόσχεται πρόοδο μόνο αν το ενδιαφερόμενο μέρος διαθέτει τη θέληση για να αλλάξουν τα πράγματα.
Όγδοο, η αβάστακτη ελαφρότης κτυπά κόκκινο όταν η Κύπρος νομίζει ότι παίζει ρόλους μεγαλύτερους από το μέγεθός της, όταν με φανφάρες βεβαιώνει ότι δεν έχει επίγνωση των ορίων της. Μπορεί στη διάρκεια των τηλεοπτικών δελτίων ειδήσεων να κατασκευάζουμε έναν φανταστικό κόσμο γεμάτο από επιτυχίες, ωστόσο, η επαφή με τον πραγματικό κόσμο αποτελεί την μέγιστη αρετή για κάθε λαό.
