γράφει ο Παναγιώτης Αλεβιζάκης.
Οι διακηρύξεις της κυβέρνησης περί αποτελεσματικής στήριξης των πολιτών και των επιχειρήσεων δεν επιβεβαιώνονται, μένουν απλές διακηρύξεις.
Για να μπορέσει η οικονομία να μείνει ζωντανή οφείλει η κυβέρνηση να υιοθετήσει γενναία μέτρα στήριξης της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας.
Οφείλει ως πρώτο και βασικό βήμα να λύσει το πρόβλημα με τις τράπεζες.
Το σύνολο των δανείων και έως την λήξη της πανδημίας να σταματήσουν να εξυπηρετούνται από τις επιχειρήσεις. Οι υποχρεώσεις των δανείων να μεταφερθούν ως υποχρεώσεις μετά την ημερομηνία λήξης των δανείων ως ορίζουν οι συμβάσεις των δανείων. Αυτό αποτελεί μια λύση.
Οι τράπεζες να αναλάβουν και αυτές μέρος του κόστους της κρίσης και να πληρωθούν αργότερα για τις τρέχουσες υποχρεώσεις.
Η μεταφορά των υποχρεώσεων των δανείων να αφορά και όλα τα δάνεια που έχουν μεταφερθεί σε εισπρακτικές εταιρείες, όπου μεγάλο μέρος των δανείων σήμερα, ακόμα και πρασίνων έχει μεταφερθεί σε αυτές.
Αν δεν υπάρξει μέριμνα που να καλύπτει τις υποχρεώσεις από τον πρώτο μήνα του 2021, είναι σίγουρο ότι θα υπάρξει έκρηξη κόκκινων δανείων και η κατάσταση θα είναι ανεξέλεγκτη, τόσο στον τραπεζικό χώρο, όσο και στο χώρο των επιχειρήσεων που αδυνατούν ανταπεξέλθουν.
Δεν έχει αλλάξει τίποτα στην αγορά και μας προκαλεί έκπληξη η αδράνεια της κυβέρνησης. Αν δεν μεταφερθούν οι δανειακές υποχρεώσεις των επιχειρήσεων, που θα βρουν οι επιχειρηματίες χρήματα να πληρώσουν τρέχουσες υποχρεώσεις; Πολλά δάνεια έχουν συναφθεί και ως στεγαστικά και καλύπτουν ανάγκες επιχειρήσεων το οποίο είναι γνωστό σε όλους. Τι σκέπτεται να κάνει η κυβέρνηση;
Τον Μάρτιο του 2019 έλαβε αποφάσεις για επιδότηση των τόκων των δανείων στις τράπεζες και μεταφορά των δόσεων των δανείων στην λήξη για όλες τις υποχρεώσεις μέχρι την 31/12/2019. Αφού η κρίση παραμένει , τι περιμένει η κυβέρνηση και δεν ανανεώσει τις αποφάσεις της είτε επιχορηγώντας είτε μεταθέτοντας τις υποχρεώσεις ώστε να μην μεγαλώσει ο αριθμός των κόκκινων δανείων;
Αν η κυβέρνηση δεν λάβει άμεσα μέτρα για την πραγματική στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, τότε το «τσουνάμι λουκέτων» και των κόκκινων δανείων θα είναι πραγματικότητα και τότε τι θα έχει να πει;