Π.χ. Η θηλυκότητα. Γένους θηλυκού. Λέξη που την αντιλαμβανόμαστε, όχι όταν είμαστε ακόμα κορίτσια, αλλά όταν γινόμαστε πλέον γυναίκες. Άλλη. Η μητρότητα. Γένους θηλυκού. Όσα κι αν μας έχει πει η μάνα μας, με όποιον τρόπο κι αν έχει εκδηλώσει στο παρελθόν την ανησυχία της για κάτι, αδυνατούμε να μπούμε βαθιά στο νόημα της λέξης κι αυτό συμβαίνει, μόνο όταν μπούμε με το κεφάλι σ’ αυτήν την ίδια τη διαδικασία. Διαφορετικά, τσου! Και εννοώ τη μητρότητα, όπως εξίσου και την πατρότητα – γένους θηλυκού κι αυτή – μέσα από οποιαδήποτε μορφή και έκφανσή της και βασικά, με την έννοια της ευθύνης του μεγαλώματος ενός παιδιού. Να το πάλι, ευθύνη! Η ευθύνη. Γένους θηλυκού κι αυτή. Άραγε πότε κάποιος συναισθάνεται το μέγεθος μιας ευθύνης; Η ερώτηση είναι ρητορική. Μόνο όταν είναι ο ίδιος έτοιμος. Άλλη λέξη. Η αξιοπρέπεια. Άλλη. Η συνείδηση. Η ταυτότητα. Η αυτοθυσία. Η ωριμότητα. Δύσκολες λέξεις. Δύσκολο να τις ακολουθήσεις. Δύσκολο να τις υπηρετήσεις. Όλες τους γένους θηλυκού…
Άλλη. Η γοητεία. Πότε αντιλαμβανόμαστε το βαθύτερο νόημα της λέξης; Πότε, για παράδειγμα, σταματάμε να ερωτευόμαστε τους “ωραίους” και τις “ωραίες” και στρεφόμαστε στους γοητευτικούς και τις γοητευτικές; Μόλις ωριμάσει μέσα μας η έννοιά της και συνειδητοποιήσουμε τι περιλαμβάνει για τον καθένα μας. Δύσκολη έννοια. Μπορεί να χάσεις και τη μισή σου ζωή, μέχρι να εγκαταλείψεις το γραμμωμένο σώμα με τους πλάκα κοιλιακούς και να συνειδητοποιήσεις τι εμπερικλείει για σένα η λέξη γοητεία. Μπορεί και να μην προλάβεις καν… Άστα!.. Η αγάπη. Η συντροφικότητα. Αυτές κι αν είναι δύσκολα θηλυκά! Βράστα!..
Άλλη λέξη. Η έμπνευση. Γένους θηλυκού. Πώς έρχεται; Πότε έρχεται; Από πού έρχεται; Άλλο δυσκολάκι πάλι αυτό. Ένα ακόμα δύσκολο θηλυκό κι άντε να το ερμηνεύσεις και να το αναλύσεις! Η δύναμη. Πότε τη βρίσκεις; Και πώς; Πού; Μέσα σου. Μόνο μέσα σου. Μόνο όταν συνειδητοποιήσεις πόση έχεις. Η εντιμότητα. Γένους θηλυκού. Πόσο δύσκολο να την υπηρετήσεις! Πόσες φορές θα μπεις στον πειρασμό να την παρακάμψεις, να παραστήσεις πως δεν γνωρίζεστε μεταξύ σας, μπροστά στη δύναμη μιας ανάγκης! Από τα δυσκολότερα θηλυκά!
Η φιλία. Γένους θηλυκού κι αυτή… και μία – μία μου έρχονται οι λέξεις, καθώς τις γράφω. Πόσο σημαντικός ο ρόλος της φιλίας στη ζωή μας! Ποιος μπορεί να υπάρξει χωρίς αληθινούς φίλους; Ποιος δεν αισθάνεται μόνος, αν δεν έχει έστω και έναν έμπιστο φίλο να ακουμπήσει επάνω του τις σκέψεις του, τους φόβους του, τα άγχη του; Και πόσο εύκολα συνειδητοποιείς τη φιλία; Δύσκολα, πολύ δύσκολα και συνήθως, μέσα από δρόμους κακοτράχαλους και κουραστικούς. Η γνωριμία. Γυναίκα κι αυτή κι ας της δώσουμε τη σημασία που της αξίζει. Αυτή πάλι, μαζί με τη συγκυρία, μπορεί να σου χτίσουν και μια ολόκληρη ζωή, καλή ή κακή.
Η τύχη. Η ευτυχία. Πόσο δύσκολο να συναντηθείς μαζί τους! Κι αν συναντηθείς, πόσο δύσκολο να τις κρατήσεις κοντά σου! Η τέχνη. Η μουσική. Η ειρήνη. Η ίδια Η ζωή. Όλες τους, γένους θηλυκού. Όλες τους δύσκολες, δύσβατες, δυσκολονόητες, καμιά φορά μπορεί και δύστροπες. Το βέβαιο πάντως, όλες τους δύσκολο να τις ακολουθήσεις, να τις παρακολουθήσεις, να τις υπηρετήσεις, αν πρώτα δεν τις αποδεχθείς για τα καλά μέσα σου ή δεν γνωριστείς πολύ καλά μαζί τους.
Γένους θηλυκού. Για φαντάσου… τόσες λέξεις και να γιορτάζουν σήμερα, όλες μαζί με τη γυναίκα!..
Η καταπίεση. Η εκμετάλλευση. Η δοκιμασία. Η φυγή. Η ελευθερία. Πόσες πολλές λέξεις! Και όλες τους γένους θηλυκού! Σαν να θέλουν κάτι να μας ψιθυρίσουν… σαν να μας σπρώχνουν στην ανάγκη, στην άμεση ανάγκη να τις κατανοήσουμε βαθιά, για να τις αποδεχθούμε μια ώρα αρχύτερα. Σαν να θέλουν να μας πείσουν, ότι δεν υπάρχει πια η πολυτέλεια του χρόνου, ότι η κατανόηση, η ενσυναίσθηση της τραγικότητας αυτής της κατάστασης που επικρατεί γύρω μας, πρέπει να γίνει άμεσα αντιληπτή.
Η ανάγκη. Η απόγνωση. Η επιβίωση. Η προσφυγιά. Ποιος δεν θα ‘παιρνε το παιδί του μακριά από μια βομβαρδισμένη κι ισοπεδωμένη χώρα; Ποιος δεν θα έφευγε τρέχοντας, εγκαταλείποντας πίσω του οτιδήποτε υλικό, εστιάζοντας αποκλειστικά και μόνο στην ανάγκη για την επιβίωση; Ποιος δεν θα αφηνόταν σε άγνωστα χέρια, ελπίζοντας μόνο σε μια στάλα καλοτυχίας; Και ποιος δεν θα φοβόταν μπροστά στο άγνωστο αυτού που θα συναντήσει μπροστά του;
Κι από την άλλη… Η ανέχεια. Η πείνα. Η φτώχεια. Η μετανάστευση. Ποιος και για πόσο θα άντεχε στην πείνα και την ανέχεια; Για πόσο καιρό θα μπορούσε να ξυπνάει το πρωί και να μην έχει να δώσει ένα γάλα και δυο μπισκότα στο μωρό του; Ποιος δεν θα έφευγε από εκεί που για οποιονδήποτε λόγο δεν θα μπορούσε να εξασφαλίσει την επιβίωση τη δική του και της οικογένειάς του;
Τόσες πολλές λέξεις και όλες τους, γένους θηλυκού. Όλες τους δύσκολες. Μα και όλες αναγκαίες. Σαν να θέλουν να μας προετοιμάσουν να τις αποδεχθούμε το συντομότερο, τώρα!.. αυτήν την στιγμή!.. όσο είναι ακόμα καιρός, προτού ενδεχομένως βρεθούμε εμείς οι ίδιοι μπροστά τους, χωρίς να έχουμε προλάβει να κατανοήσουμε αυτές και τα μηνύματα που μας στέλνουν.
Η αλληλεγγύη. Η σύμπραξη. Η σύμπνοια. Η βοήθεια. Η ανθρωπιά. Γένους θηλυκού, επίσης. Τόσο δύσκολη η κατανόηση των εννοιών τους. Μα και τόσο απαραίτητη! Γι αυτό, ας αφεθούμε σ’ αυτές και μόνο έτσι θα μπορέσουμε να αποκτήσουμε ενεργό ρόλο και να αναζητήσουμε αποτελεσματικές λύσεις. Ας ανοίξουμε τις αγκαλιές μας μπροστά στον πόνο και την ανάγκη της ανθρώπινης ύπαρξης! Τη στιγμή που η ανθρωπότητα υμνεί τη γυναικεία φύση, όλες εμείς οι γυναίκες, μάνες, αδερφές, φίλες κι ερωμένες, ανεξαρτήτου εθνικότητας, θρησκείας ή χρώματος, ας ξεκινήσουμε να πείθουμε τον κόσμο γύρω μας, ότι μόνο με αγάπη και αλληλεγγύη η γη μας θα γίνει καλύτερη και τα παιδιά μας θα ζήσουν με ειρήνη και δικαιοσύνη.
Εμείς, εμείς που κουβαλάμε την ευθύνη τόσων λέξεων γένους θηλυκού, ας γίνουμε οι καλές πρέσβειρες ολόκληρης της γης, εκείνες που θα μεταλαμπαδεύσουν τις έννοιες και τα βαθύτερα νοήματά τους σ’ ολόκληρο τον πλανήτη. Βαρύ το φορτίο μας, το ξέρω. Εκείνο που δεν ξέρω, είναι αν μας απόμεινε άλλη επιλογή…
