γράφει ο Λάρκος Λάρκου.
Η πρώτη δημόσια διαφωνία:
Τ. Ερντογάν: «Μήπως ο κ. Ακκιντζί νομίζει ότι αυτή τη διαμάχη μπορεί να την κάνει από μόνος του; Υπάρχει τέτοιο πράγμα;»
Μ. Ακιντζί: «Εμείς δηλαδή να μείνουμε πάντοτε μικρή πατρίδα; Να μην μεγαλώσουμε; Να μην σταθούμε στα πόδια μας;», 27/4/ 2015
Η τελευταία:
Μ. Ακιντζί: «Η Τουρκία δεν έχει στην ατζέντα της την αναγνώριση της τδβκ. Μπορώ να το πω πολύ ξεκάθαρα αυτό. Κατά τη διάρκεια συνάντησής μας με τον Πρόεδρο της Τουρκίας κ. Έρντογαν, μου είπε: «Πέραν των 100 χωρών αναγνώρισαν το Κόσσοβο, ε, και τι έγινε;. Ακόμα και το Αζερμπαϊτζάν δεν μπορεί να αναγνωρίσει την τδβκ και οι τουρκικές ομάδες δεν μπορούν να διεξάγουν αγώνα με Τ/Κ». Για να καταλήξει: «Τον Νοέμβριο του 2019 στο Βερολίνο το εκτροχιασμένο τρένο τοποθετήθηκε ξανά στις ράγες του». Το καρφί: «Στο Βερολίνο ικανοποιήθηκαν απ’ αυτήν όσοι είχαν πρόθεση την λύση στην Κύπρο» (ΚΥΠΕ, 17/8)
Η Τουρκία παρά τις διαφορετικές προσεγγίσεις θα μπορούσε να συνυπάρχει με τον Μ. Ακιντζί στην αντιμετώπιση του κυπριακού- από το 2017 και μετά. Ο τ/κ ηγέτης διέθετε διπλό πλεονέκτημα: πολύ καλή εικόνα στο εξωτερικό και με ιδιαίτερα υψηλή δημοφιλία στο εσωτερικό. Τι άλλαξε και όλα μπήκαν στη φάση μιας μετωπικής ρήξης;
Πρώτον:
Μ. Τσαβούσογλου : «Οι ε/κ δεν αποδέχονται την ομοσπονδία. Υπό αυτές τις συνθήκες θα ήταν προτιμητέο ένα μοντέλο σαν την ομοσπονδία ή την λύση δύο κρατών».
Μ. Ακιντζί : «Εγώ δεν μεταβιβάζω μια πρόταση τέτοιου είδους στο τραπέζι (των συνομιλιών). Δεν τίθεται τέτοιου είδους ζήτημα». Gaktv, 20/4/2018
Δεύτερο:
Η μεταφορά του κέντρου βάρους του κυπριακού από τον ΟΗΕ στις θαλάσσιες ζώνες. Η προσθήκη Νετανιάχου και Σίσι και η ανάλυση που έκανε η Τουρκία ότι με τις «τριμερείς» κλπ αποκλείεται από τις διεργασίες για τα ενεργειακά και ότι «περιορίζεται στον κόλπο της Αττάλειας»-το τελευταίο σημείο για την τουρκική εξωτερική πολιτική μετρά ως το σημαντικότερο.
Ο Μ. Ακιντζί πλέον δεν μπορούσε να χειριστεί τη μάχη γοήτρου και ισχύος στην Α. Μεσόγειο ανάμεσα σε Τουρκία-Ισραήλ-Αίγυπτο. «Προήχθη» ο Τατάρ σε ηγέτη.
Η συνέχεια αποκτά διαρκώς και άλλες διαστάσεις. Το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού της Τουρκίας, το Ανώτερο Ινστιτούτο Πολιτισμού «Ατατούρκ» και η Τουρκική Ιστορική Εταιρεία Συνέδριο οργάνωσαν συνέδριο με τον τίτλο «Τ/Κ ιστορία και εκπαίδευση». Ο «πρέσβης» της Τουρκίας Αλί Μουράτ Μπαστζερί έδωσε τον τόνο: «Δυστυχώς βλέπουμε ότι το χάσμα που δημιουργήθηκε στη διδασκαλία της ιστορίας στην τδβκ, μειώνει τις ηθικές και εθνικές αξίες». Πηγή Sigmalive, 12/8.
Ο Ε. Τατάρ πήρε τη σκυτάλη: «Η ιστορία διαγράφτηκε με τις αλλαγές στα βιβλία ιστορίας που έγιναν στο παρελθόν και ειδικά κατά την περίοδο που βρισκόταν στην εξουσία ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ». Το Ρεπουπλικανικό Τουρκικό Κόμμα (ΡΤΚ) σήκωσε το γάντι και απάντησε και στους δύο: «Δεν είναι κατανοητό εκπρόσωποι άλλων χωρών να δίνουν κατεύθυνση και να επικρίνουν με τρόπο πολιτικά προκατειλημμένο θέματα παιδείας, ειδικά για το θέμα της διδασκαλίας της ιστορίας, που καθορίζεται από το Υπουργείο Παιδείας μιας χώρας, ακαδημαϊκούς, ανεξάρτητους ερευνητές και δασκάλους. Είναι προφανές ότι εμείς, ως CTP, υιοθετήσαμε μια εκπαιδευτική προσέγγιση, που είναι αφοσιωμένη στις καθολικές αξίες, με έμφαση στη δημοκρατία, στην ισότητα, στα ανθρώπινα δικαιώματα και στην ειρήνη». Η KTOEÖS, (συνδικαλιστική οργάνωση των Τ/Κ καθηγητών μέσης εκπαίδευσης) πάει βήματα μπροστά: «Ο εθνικισμός έχει κάνει αρκετή ζημιά σε αυτή την γεωγραφική περιοχή. Οι ανώτεροι αξιωματούχοι και οι υπάλληλοι του υπουργείου παιδείας που ήταν στο πάνελ, φάνηκαν να μην ενοχλούνται από τα λόγια του Τούρκου πρέσβη. Συμφωνούν μαζί του; Είναι απαράδεκτο να προσπαθούμε να επιβάλλουμε μια αλλοιωμένη διδασκαλία της ιστορίας, φυτεύοντας σπόρους εχθρότητας και μίσους. Οι δάσκαλοί μας δεν ήταν ποτέ μια ζύμη που κάποιος μπορεί να πλάσει όπως θέλει. Η ιστορία σίγουρα θα καταγράψει τους διορισμένους πολιτικούς της Τ/Κ κοινότητας που χειροκροτούν και παρακολουθούν την κοινωνική μηχανική που εδώ και χρόνια προσπαθεί να μας επιβάλει πώς πρέπει να σκεφτόμαστε, να ενεργούμε, να ζούμε και τι να πιστεύουμε», (Πηγή: ΓΤΠ, 13/8)
Οι σχολές σκέψεις που συγκρούονται γύρω από το συνέδριο, δεν αφορούν μόνο την Τ/Κ κοινότητα. Η απόλυτη σιωπή στην Ε/Κ κοινότητα για την πιο πάνω αντιπαράθεση, εξηγεί γιατί μένουμε καθηλωμένοι στην τυπολατρεία με κυρίαρχο το φόβο απέναντι στην κριτική σκέψη του μαθητή.
Η εξωτερική διάσταση του κυπριακού (ΟΗΕ, ΕΕ, διεθνείς παίκτες) επηρεάζεται ουσιωδώς από τις ταχύτατες εξελίξεις στο Αφγανιστάν. Εξελίξεις που αποδεικνύουν ακόμα μια φορά πως η διεθνής κατάσταση διαρκώς μεταβάλλεται, το ένα θέμα διαδέχεται το άλλο.
Το Αφγανιστάν θα πάρει πολύ χρόνο στις εξωτερικές υποθέσεις των κρατών, με το νέο μεταναστευτικό, ή τις νέες συμμαχίες που δημιουργούνται. Μια ατζέντα για το κυπριακό δεν είναι μόνιμα στο τραπέζι και σε περιμένει πότε εσύ θα έχεις κέφι να κάνεις συνομιλίες. Οι συγκυρίες, το timing, καθορίζουν εν πολλοίς τις εξελίξεις. Οι εξελίξεις δεν μπαίνουν στο ψυγείο και τις ξαναβγάζεις όποτε εσύ θέλεις. Η αντίληψη ότι είμαστε ο ομφαλός της γης είναι ψευδής, ένα κατασκευασμένο προϊόν πολιτευτών που, όταν δεν μπορούν να επηρεάσουν έξω, κοροϊδεύουν μέσα.
Για να συγχρονίσεις τις προτεραιότητες των μεγάλων παικτών στο κυπριακό, απαιτείται χρόνος, κόπος και πειστικότητα. Για να να το βγάλεις από τη διεθνή ατζέντα, γίνεται σε μια νύχτα όπως βεβαιώνει η τελευταία νύχτα στο Κραν Μοντάνα. Τώρα «τρέχει» ο Τατάρ και το Αφγανιστάν…
