Το προεκλογικό κλίμα έχει ήδη αρχίσει με τον πρωταγωνιστή ΣΥΡΙΖΑ να ετοιμάζει τα ψηφοδέλτια. Κια φυσικά για μια ακόμη φορά θα ξαναζήσουμε όλα αυτά τα όμορφα και ωραία που συμβαίνουν σε κάθε προεκλογική περίοδο στην Ελλάδα.
Παρακολουθώντας λοιπόν προσεχτικά τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις έμαθα πολλά.
Γιά παράδειγμα τις μπίζνες που μπορεί να γεννήσει μιά περίοδος εκλογών. Και μιλάμε γιά μπίζνες από ένα μεροκάματο μέχρι πάρα πολλά λεφτά Θέλετε ένα παράγειγμα; Απολάυστε το.
Στην Ελλάδα, όπως σε όλο τον κόσμο, υπάρχουν πάρα πολλές επειχηρήσεις κοινωνικών εξυπηρετήσεων. Είναι οι επιχειρήσεις αυτές που προσφέρουν ενοικιάσεις καταστημάτων, ενοικιάσεις οικιών, αυτοκινήτων, σκαφών αναψυχής, αεροπλάνων, αίθουσες γιά εκδηλώσεις και πολλά άλλα παρόμοια, γιά να μην πολυλογούμε. Τελευταία όμως, το ελληνικό δαιμόνιο ανακάλυψε και επέβαλε στην αγορά μιά ακόμη επιχείρηση κοινωνικών εξυπηρετήσεων. Μάλλον το πιό σωστό θα είναι να λέμε…επιχειχήρηση πολιτικών εξυπηρετήσεων. Πρόκειται γι΄αυτούς τους αερητζίδες, που σαν σκοπό τους έχουν να κατεβάζουν ιδέες και οι οποίοι αεριτζήδες, προσκολημένοι στα όργανα του πολιτικού σχεδιασμού των κομμάτων αναλαμβάνουν έναντι σχετικά υψηλής αμοιβής να στήσουν το σκηνικό στις προεκλογικές συγκεντρώσεις με τους απαραίτητους χειροκροτητές, σημαιοφόρους και φωνακλάδες. Τους απαραίτητους κομπάρσους, δηλαδή, αυτούς που έναντι μιά κάποιας αμοιβής διαμορφώνουν το τοπίο της συγκέντρωσης. Όλοι αυτοί είναι συνήθως νεαροί αλλά και ηλικιωμένοι, άνεργοι, άνδρες και γυναίκες, που χωρίς καμμιά πολιτική ιδεολογία και με σκοπό την εξασφάληση ενός μεροκάματου, συνήθως πάρα πολύ καλού, αναλαμβάνουν να παίξουν τον ρόλο, που κατά προτίμηση κατέχουν πάρα πολύ καλά.
Είναι ευνόητο ότι οι επιχειρήσεις αυτές δεν διαθέτουν γραφεία με ταμπέλες, φωτεινές επιγραφές, Ούτε βέβαια διαφημίζονται στα Μέσα Ενημέρωσης Τα γνωστά ΜΜΕ. Προς Θεού. Μπορεί να πρόκειται γιά παράνομες ενέργειες, μάλλον κομπίνες θάλεγα καλύτερα, αλλά πάνω από όλα λίγος σεβασμός στους νόμους δεν βλάπτει. Τα πάντα γίνονται με δικτυώσεις, καταμερισμό υπηρεσιών και οργανώνονται από τα κινητά τηλέφωνα Έτσι μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα όλοι τους είναι έτοιμοι γιά να στήσουν το σκηνικό που επιθυμεί και πληρώνει το κόμμα ή ο κάθε πολιτικός. Χειροκροτητές, σημαιοφόροι και φωνακλάδες πολύ πριν από την συγκέντρωση είναι έτοιμοι, δασκαλεμένοι, διαβασμένοι και ξεκινούν γιά το μεροκάματο. Μεροκάματο καλό, εύκολο και προ πάντων διασκεδαστικό.
Από νωρίς λοιπόν όλοι αυτοί καταλαμβάνουν τα πλέον επίκαιρα σημεία στο χώρο που θα μιλήσει ο αρχηγός ή και ο οποιοσδήποτε πολιτικός του οποίου αντέχει η τσέπη να πληρώσει όλους αυτούς. Στις πρώτες γραμμές τοποθετούνται οι φωνακλάδες. Είναι αυτοί, που ώρες πριν να φτάσει ο πολιτικός, ξεσηκώνουν τον κόσμο με τις φωνές τους και τα συνθήματά τους. Τα συνθήματα βέβαια ετοιμάζονται από τα όργανα του πολιτικού σχεδιασμού του κόμματος. Οι φωνακλάδες, αλλά και όλοι οι άλλοι, τα μαθαίνουν και με κάποιους, ανάμεσά τους οι οποίοι τους καθοδηγούν, ξεσηκώνουν τον κόσμο με τις ασταμάτητες φωνές τους. Ακόμη και όταν ο αρχηγός ή ο πολιτικός μιλάει αυτοί δεν σταματάνε να φωνάζουν σε σημείο που πολλές φορές κάποιος δεν μπορεί να ακούσει τι λέει ο ομιλητής. Και αυτό είναι κάτι που χρειάζεται και μετράει. Διότι όσο πιό λίγα ακούς τόσο πιό πολύ πιστεύεις τον αρχηγό ή τον οποιονδήποτε από αυτούς που έχουν αναλάβει να σώσουν την Ελλάδα.
Πίσω από τους φωνακλάδες αναπτύσονται οι σημαιοφόροι. Συνήθως αυτοί σχηματίζουν ένα μεγάλο τετράγωνο γιά να δείχνουν πολλοί. Ανεμίζουν τις σημαίες ασταμάτητα αλλά και συγχρόνως φωνάζουν και αυτοί ακατάπαυστα. τα διάφορα συνθήματα. Συνήθως οι σημαίες είναι του κόμματος. Έτσι δείχνουν πόσο πολύ ο λαός θέλει το κόμμα αφού δεν αποχωρίζεται τη σημαία του. Ενίοτε κάποιο κόμμα στην προσπάθειά του να συγκινήσει τον λαό χρησιμοποιεί μόνο ελληνικές σημαίες και πάρα πολύ λίγες σημαίες του κόμματος. Είναι αυτοί που προσπαθούν να εκμεταλευτούν τον πατριωτισμό του λαού. Και οι δύο σημαίες έχει αποδειχτεί ότι συγκινούν πάρα πολύ αφού στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές πάνω από εξακόσιες χιλιάδες ψηφοφόροι δεν έδωσαν την ψήφο τους στα δυό μεγάλα κόμματα και στις σημαίες τους.
Οι σημαιοφόροι δεν πρέπει με κανένα τρόπο να σταματούν να ανεμίζουν τις σημαίες ακόμη και αν πλάϊ τους είναι κόσμος που μπορεί να κινδυνεύει από αυτό το ανέμισμα. Κι΄ακόμη θα πρέπει να τις ανεμίζουν πιό ζωηρά σε κάθε κορώνα που εκστομεί ο αρχηγός ή ο πολιτικός. Σε όλες τις συγκεντώσεις οι σημαίες είναι αμέτρητες σε σημείο που κάθε λογικός σκέφτεται πόσα λεφτά σπαταλώνται προεκλογικά από ένα κράτος που υποφέρει οικονομικά. Πιθανόν να μην γνωρίζουν ότι αυτοί οι ίδιοι, ο λαός, πληρώνει όλα τα προεκλογικά έξοδα.
Οι χειροκροτοτητές είναι αυτοί που έχουν επιφορτιστεί με τον πλέον σπουδαίο ρόλο της όλης παράστασης. Είναι αυτοί που με το χειροκρότημά τους θα ξεσηκώσουν και τους άλλους να χειροκροτούν τον αρχηγό ή τον πολιτικό έστω και αν δεν καταλαβαίνουν τι λέει. Αυτοί διαμοιράζονται στα πλέον στρατηγικά και επίκαιρα σημεία της συγκέντρωσης. Κυρίως καταλαμβάνουν τις θέσεις εκεί που θα κινηθούν τα τηλεοπτικά συνεργεία και φροντίζουν όταν δουλέυει η κάμερα να είναι μπροστά στο φακό. Έτσι το βράδυ ο τηλεθεατής θα δει ότι ο λαός χειροκρότησε ασταμάτητα τον αρχηγό ή τον πολιτικό και το αφεντικό θα δει ότι έκαμαν καλά τη δουλιά του και τους αξίζει το μεροκάματο. Βέβαια και οι χειροκροτητές συμμετέχουν στις φωνές και στα συνθήματα και γιά ώρες και αυτοί ξελαρυγγιάζονται γιά ένα μεροκάματο.
Δεν έχει σημασία αν όλοι αυτοί ήταν απόψε στην συγκέντρωση του ΠΑΣΟΚ. Αύριο οι ίδιοι θα είναι στη συγκέντρωση της Νέας Δημοκρατίας. Μεθαύριο στον ΣΥΡΙΖΑ και στη συνέχεια στο ΚΚΕ και όπου αλλού τους καλέσουν. Μεροκάματο είναι αυτό και το μεροκάματο δεν έχει κομματική τοποθέτηση, δεν έχει πολιτική ιδεολογία.
Στα μικρότερα κόμματα η κατάσταση είναι διαφορετική. Εδώ δεν υπάρχει πολύ χρήμα. Έτσι τόσο οι σημαιοφόροι αλλά και οι χειροκροτητές και φωνακλάδες μετριούνται στα δάχτυλα. Καμμιά φορά μπορεί να είναι και καθαροί ιδεολόγοι που προσφέρονται να βοηθήσουν το κόμμα και κρατούν μιά σημαία. Όμως εδώ το ανέμισμα της σημαίας, το χειροκρότημα και οι φωνές είνα πολύ αδύνατα. Δεν υπάρχει μεροκάματο βλέπετε. Ούτε ελπίδα να γίνει το κόμμα κυβέρνηση και να πάρουν κάποια θέση. Γιατί να φωνάξουν λοιπόν; Αυτή είναι η μοίρα των μικρών κομμάτων. Ας προσπαθήσουν κι΄αυτά να γίνουν μεγάλα.
Φωτογραφία από flickr.com/photos/piazzadelpopolo/3549085451/
