Όσο δεν υπάρχει σταθερό και δίκαιο φορολογικό καθεστώς, με χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές (κίνητρο για επενδύσεις), όσο δεν απλοποιείται ριζικά η γραφειοκρατία, όσο δεν προστατεύεται ο επενδυτής, δεν υπάρχει περίπτωση να έλθουν οι τόσο ζωτικές επενδύσεις.
Όσο πολιτικά κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ) υπόσχονται ευημερία στον λαό, με διόγκωση του κρατισμού, επανακρατικοποίηση της Ολυμπιακής (που λόγω λεηλασίας και σπατάλης στοίχισε 10 δις ευρώ στον Έλληνα φορολογούμενο) ή του ΟΣΕ (που στοιχίζει 1,7 δις ευρώ), με εκδίωξη των Κινέζων από τον ΟΛΠ, με επανακρατικοποίηση του ΟΤΕ και άλλα τέτοια γραφικά, τόσο θα οδηγούν τον λαό στην εξαθλίωση και την χώρα στον… αγύριστο (στο βωμό της Δημοκρατίας, της Αριστεράς, της αστικής ολοκλήρωσης και της εθνικής υπερηφάνειας).
Η Ελλάδα για να επιβιώσει, οι θαυμάσιοι νέοι μας για να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους, οι Έλληνες για να απολαύσουν υπηρεσίες πρόνοιας (υγεία, παιδεία, ασφάλεια) υψηλού επιπέδου, πρέπει να φτιάξουμε δημόσια διοίκηση που να λειτουργεί. Σήμερα, πληρώνουμε φόρους Σκανδιναβίας, και λαμβάνουμε υπηρεσίες …Μπανανίας !
Η Ελλάδα έχει πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα, που όσο δεν υπάρχει υποδομή, επικρατεί λαϊκισμός, ανευθυνότητα και οργιάζει το εμπόριο ψεύτικης ελπίδας, δεν μπορεί να τα αξιοποιήσει.
Η Ελλάδα πρέπει να γίνει παγκόσμιο κέντρο για την ναυτιλία. Μπορεί να γίνει το μεγαλύτερο διαμετακομιστικό κέντρο της Μεσογείου. Να αναπτύξει την βιομηχανία τροφίμων, παράλληλα με την προώθηση γεωργικής παραγωγής, υψηλής προστιθέμενης αξίας.
Οφείλουμε να αναπτύξουμε κάθετα τον τουρισμό, με εκχώρηση περιοχών, σε μεγάλους ξένους επενδυτές. Οι οποίοι θα είχαν τη συμβατική υποχρέωση να τις αξιοποιήσουν με κοινωνική και περιβαλλοντική αντίληψη και δημιουργία εκατοντάδων χιλιάδων θέσεων εργασίας, αλλά και συνεχή επιμόρφωση των εργαζομένων, ώστε να προσελκύσουν υψηλού εισοδηματικού επιπέδου τουρίστες.
Τέλος, πρέπει να αξιοποιήσουμε τα μοναδικά πλεονεκτήματα της χώρας για επενδύσεις στην ενέργεια, τους υδάτινους πόρους και τη διαχείριση υδάτινων πόρων και απορριμάτων.
Για να γίνουν όλα αυτά, πρέπει να επιστρατευθούν για να στελεχώσουν τον δημόσιο τομέα, οι καλύτεροι Έλληνες – κυρίως μη πολιτικοί – που έχουν αποδείξει ότι μπορούν να ασκούν με επιτυχία διοίκηση και να φέρνουν αποτελέσματα.
Όλα αυτά τα απλούστατα πράγματα έχουν αποδειχθεί πάρα πολύ δύσκολα, διότι ουδέποτε υπήρξε πολιτική βούληση και η απαραίτητη σοβαρότητα. Ας ελπίσουμε ότι η πιεστική σημερινή πραγματικότητα, θα μας υποχρεώσει να κάνουμε αυτό που επιβάλλει το εθνικό μας πλέον καθήκον.
Δείτε εδώ το άρθρο του Στέλιου Σταυρίδη στο περιοδικό apopseis με θέμα την Ελλάδα του αύριο
