Σήμερα, περισσότερο παρά ποτέ, είναι φανερό πως η χώρα διασώθηκε από την άτακτη χρεωκοπία και την ολοκληρωτική καταστροφή με την βοήθεια των χωρών του ευρώ. Όλων αυτών που οι λογής συνιστώσες, αριστερές και δεξιές, κατηγορούσαν με απύθμενο θράσος. Σε λίγο θα πορευόμαστε χωρίς κακούς εταίρους και χωρίς θεσμούς, παρά με αγορές άτεγκτες και κυνικές που δεν δανείζουν για ημετέρους και λοιπές αστειότητες. Η αίσθηση της πλησμονής λοιπόν που καλλιεργούν μικρόνοοι και λαϊκιστές πολιτικίσκοι, βλέποντας ηρωικές εξόδους ανεξαρτησίας και μη τήρησης των συμφωνηθέντων, είναι τραγική. Διότι ενώ ο στόμφος, η αυταρέσκεια και ο φανφαρονισμός κυριαρχούν, η πραγματικότητα μιλάει διαφορετικά. Οι διαψεύσεις είναι μόνιμες.
Σύμφωνα λοιπόν με την πρόσφατη εαρινή εκτίμηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η αύξηση του ΑΕΠ για το ΄18 θα διαμορφωθεί χαμηλότερα, στο 1,9% (σε σχέση με 2,5% που εκτιμούσε νωρίτερα), έναντι 2% εκτίμησης του ΟΟΣΑ και 2,3% της κυβέρνησης. Αντίστοιχα το ΄17 η ανάπτυξη ήταν ελάχιστη, 1,4% έναντι πρόβλεψης των κυβερνώντων στο 2,7%. Το τελευταίο μάλιστα τρίμηνο του ΄17 έκλεισε με κατανάλωση ισχνή μόλις 0,1%. Η αγορά παρά την εορταστική περίοδο δεν δούλεψε και η αναδουλειά συνεχίστηκε και το πρώτο τρίμηνο του ΄18.
Η αποτυχία των κυβερνητικών σχεδιασμών είναι προφανής και επηρεάζει δραματικά τα μεγέθη του ΄18 τα οποία εν πολλοίς στηρίζονται στο ίδιο σενάριο. Στους υπέρογκους φόρους και στην ιδιωτική κατανάλωση. Προέβλεπαν αύξηση της ιδιωτικής κατανάλωσης για το ΄17 κατά 1,8% και ήρθε ανάπτυξη, με όλα τα μεγέθη της οικονομίας 1,4%. Προβλέπουν στον προϋπολογισμό του ΄18 αύξηση της ιδιωτικής κατανάλωσης κατά 1,4% και το πιθανότερο είναι να μη φτάσουμε συνολική ανάπτυξη ούτε το 1,9% της Κομισιόν.
Γι’ αυτό το λόγο και οι προβλέψεις της Κομισιόν είναι δυσοίωνες. Το βουνό των άμεσων και έμμεσων φόρων δεν επιτρέπει καμία αισιοδοξία. Τα υπερπλεονάσματα της καύχησης προέρχονται από την φορολογική απομύζηση της οικονομίας και πηγαίνουν στο χρέος και όχι στην κατανάλωση και τις επενδύσεις. Τα νοικοκυριά πλέον δεν έχουν για να καταναλώσουν. Το λίπος εξανεμίστηκε. Άλλωστε η ιδιωτική κατανάλωση είναι αντιστρόφως ανάλογη των φορών. Εάν δε λάβουμε υπόψη τις περικοπές των συντάξεων έως 18% και τη μείωση του αφορολόγητου που έρχονται από το ΄19, ψηφισμένα και συμπεφωνημένα σε πείσμα των λογής γραφικών Σάκκηδων που προσπαθούνε με πλήθος τεχνασμάτων να τα ξεχάσουμε, τότε η εγχώρια κατανάλωση θα μειωθεί περαιτέρω. Η ελπίδα του τουρισμού για κατανάλωση προϊόντων και υπηρεσιών, επ’ ουδενί τρόπω δεν επαρκεί για να καλύψει το χαμένο έδαφος. Διαπιστώνει κανείς πως ο λαϊκισμός και η πολιτική γραφικότητα προβάλλουν μια ωραιοποιημένη εικονική πραγματικότητα και βλάπτουν εξαιρετικά τον τόπο.
