γράφει ο Νίκος Γκίκας.
Με αραδιασμένα τρακτέρ δεν λύνονται τα προβλήματα. Τουναντίον μάλιστα.
Θαρρεί κανείς πως τους χρωστάνε. Οι επιδοτήσεις, δεκαετίες τώρα, ήταν ποτάμι με πενιχρά αποτελέσματα, τόσο στην αναδιάρθρωση όσο και στη στήριξη του εισοδήματος. Ο αγροτικός κόσμος, όχι άμοιρος ευθυνών βέβαια, αποτέλεσε διαχρονικά πεδίο πολιτικής εκμετάλλευσης. Το “όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά” και η πρόσφατη πιπίλα αλλαγής του παραγωγικού μοντέλου, αποτυπώνουν τη χειραγώγηση και τη διαφθορά στον χώρο.
Σήμερα οι προκλήσεις εστιάζονται στην παραγωγή και στην εμπορία. Στο παγκοσμιοποιημένο χρηματιστηριακό περιβάλλον, η βιωσιμότητα των αγροτικών εκμεταλλεύσεων είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ανταγωνιστικότητα, καθώς ισχύουν οι κανόνες του επιχειρείν, φορολογίας, εργασίας και ποιότητας. Τα βήματα εκσυγχρονισμού είναι συγκεκριμένα. Δέκα ζωντανά, τριάντα πουλιά και δέκα στρέμματα για το λάδι της χρονιάς δεν αφορούν αγροτική εκμετάλλευση, παρά οικιακή οικονομία.
Πρώτιστα λοιπόν απαιτούνται αγροτικές εκμεταλλεύσεις με έκταση και ποιοτική παραγωγή. Αυτό πρέπει να συνειδητοποιήσει τόσο ο αγροτικός κόσμος όσο και το υπουργείο, ορίζοντας πλαφόν βιωσιμότητας εκμεταλλεύσεων, προκειμένου για οικονομίες κλίμακος, ώστε η αγροτική τεχνολογία ακρίβειας να βρίσκει εφαρμογή αλλά και να επιδοτούνται βιώσιμες δράσεις εκσυγχρονισμού. Ο ελάχιστος κλήρος και ο γερασμένος αγροτικός πληθυσμός χρήζουν σύμπτυξης και ανανέωσης, ενώ άλλο οι κατ’ επάγγελμα αγρότες και άλλο οι πολίτες που καλλιεργούν για συμπλήρωμα. Το «δίπλα στην πομόνα», η δυνατότητα δηλαδή αυτοπαραγωγής και διάθεσης του παραγόμενου 75% που θα περιορίσει το ενεργειακό κόστος, μια αξιόλογη προσπάθεια του υπουργού Κ. Σκρέκα, μόνο έτσι θα έχει αποτέλεσμα. Το ίδιο οι υποδομές και η επερχόμενη μείωση του ΦΠΑ στο πετρέλαιο.
Κατά δεύτερο, συνέργειες μέσω ομάδων ή οργανώσεων παραγωγών, καθώς η Ε.Ε. ενθαρρύνει τέτοιες πρακτικές. Αυτές αξιοποιούν καλύτερα τα εργαλεία της τυποποίησης και διάθεσης, εξασφαλίζοντας υψηλότερες τιμές για τους παραγωγούς, ποιοτικότερα και φθηνότερα προϊόντα για τους καταναλωτές. Έμφαση επίσης στη συμβολαιακή γεωργία, που προσφέρει σημαντικά αμοιβαίο όφελος.
Κατά τρίτο θα πρέπει να διασφαλιστεί η ροή της χρηματοδότησης, η συνέπεια στις συνδεδεμένες ενισχύσεις και ή ασφάλιση. Αλληλένδετοι οι πυλώνες ρευστότητας και ασφάλειας της παραγωγής, στους οποίους κάλλιστα θα εφαρμόζονταν εξατομικευμένα χρηματοδοτικά εργαλεία ιδιωτικών εταιρειών πέρα από τα ευρωπαϊκά προγράμματα, τις τράπεζες και τον ΕΛΓΑ. Η κάρτα του αγρότη δεν επαρκεί για όλους.
Τελευταίο και σπουδαιότερο, η σημασία στον καταναλωτή και τους παράγοντες που επηρεάζουν τις αγορές του. Αυτός αξιολογεί και τελικά επιλέγει το προϊόν. Άρα πολιτικές marketing και branding από τους παραγωγούς με τη στήριξη της πολιτείας. Οι καθυστερήσεις έχουν ήδη κοστίσει πολύ.
