γράφει ο Νικόλαος Χρ. Γκίκας
Παρότι η αποχή δεν φέρνει την κάθαρση εντούτοις το μήνυμα ήταν ισχυρό. Προήλθε από τη μεσαία τάξη την οποία ο Κυριάκος όμνυε. Ακόμη και παραδοσιακά φίλιες περιφέρειες, όπως η Λακωνία, η Φλώρινα και η Καστοριά, έστρεψαν την πλάτη στην κυβέρνηση. Τρέχοντας τις εκλογές προσωπικά και μάλιστα χωρίς αντίπαλο, με το θέατρο των μεταρρυθμίσεων και τις εμμονές περί ακροδεξιάς τις οποίες κανείς δεν πιστεύει, η ηγεσία είναι πλέον στον τοίχο.
Είναι προφανές πως όσοι απείχαν, είτε καταψήφισαν, ούτε φασίστες ήταν, ούτε ακροδεξιοί που τα φερέφωνα διαλαλούσαν. Είναι πολίτες με ανησυχίες και προβλήματα που επιδιώκουν να ακουστούν. Δεν είναι παράλογοι, δεν ζητούν κάστρα, δεν τους ενδιέφερε η επίσκεψη στην Οδησσό, οι συνεντεύξεις στο Bloomberg και οι δεξιώσεις με την Φον. Αυτά αφορούν προσωπικές προβολές στις διεθνείς επιδιώξεις και όχι στην ελληνική κοινωνία.
Η μεταμνημονιακή Ελλάδα, ωριμότερη πλέον, δείχνει να αντιλαμβάνεται διαφορετικά την πρόοδο από τους κυβερνώντες. Οι παγκοσμιοποιητικές θέσεις, η woke κουλτούρα του άκρατου δικαιωματισμού, η χρηματιστηριοποίηση των πάντων, ο κοινωνικός αποχρωματισμός, η έλλειψη ασφάλειας με τη συχνή αποτυχία των δημοσίων υπηρεσιών και οι πολεμικές ιαχές, δείχνουν να μην έχουν θέση στην κοινωνία. Σε ολόκληρη την Ευρώπη επίσης. Μια τάση που δεν εμφανίστηκε από παρθενογένεση αλλά υποβόσκει χρόνια τώρα, εξαιτίας των πολιτικών των διεθνιστικών ελίτ της Ε.Ε.
Οι πολίτες όμως αναζητούν αξίες, ταυτότητα, ειρήνη, το δικαίωμα στη στέγαση, τη λειτουργία του φυσικού νόμου και κύρια ένα σταθερό κοινωνικό συμβόλαιο. Για τους κυβερνώντες όμως οι αναγκαίες αλλαγές λαμβάνονται με όρους ανθρωποφαγίας και επικοινωνίας. Με όρους βιτρίνας δηλαδή. Το πρόβλημα δεν είναι ο Μανωλιός και η επικοινωνιακή καραμέλα της αποτελεσματικότητας. Η κάπα πρέπει να αλλάξει, η νεοφιλελεύθερη δηλαδή πολιτική που ο Κυριάκος και το περιβάλλον του ασκεί, δημιουργώντας τεράστιες ανισότητες και προβλήματα στην κοινωνία.
Ο Μανωλιός απλά εκτελεί εντολές προϊσταμένου, βάση του περισπούδαστου μπλε φακέλου. Το φορολογικό των επαγγελματιών δεν αφορά αποτελεσματικότητα, ο γάμος των ομοφυλοφίλων το ίδιο, ενώ η ακρίβεια αποτελεί συνειδητή επιλογή διατήρησης των υπερβολικών φόρων, προκειμένου να εξυπηρετούνται τα λογής ψηφοθηρικά pass. Επιλογές ενός ερμαφρόδιτου μείγματος λαϊκισμού και φιλελευθερισμού, που κυοφορεί έναν άκαμπτο δογματισμό, καθώς εκείνο που ερίζουν ως μεταρρύθμιση δεν είναι παρά απορρύθμιση, κοινωνική, οικονομική και πολιτική. Ωστόσο, ένας έκθετος στο κόμμα και τους ψηφοφόρους πρωθυπουργός, με την φρούδα ελπίδα πως η αντιπολίτευση στα αριστερά και δεξιά του θα παραμένει διχασμένη, είναι ένας αδύναμος πρωθυπουργός. Ένας πρωθυπουργός που θα οδηγηθεί σε πολιτική ομηρεία και κυβερνητική συγκατοίκηση.
