γράφει ο Δημήτρης Τζελέπης
Στην προεκλογική περίοδο που έχει ξεκινήσει, μέχρι στιγμής δεν έχουμε ακούσει για τα σοβαρά ζητήματα που θα πρέπει να μας απασχολούν ως χώρα, όπως είναι αυτά της οικονομίας, της παιδείας, της υγείας.
Η κυβέρνηση έχει επενδύσει την στρατηγική της προσπαθώντας να προσελκύσει τους δεξιούς ψηφοφόρους δηλώνοντας ο ίδιος ο Πρωθυπουργός από τον Έβρο ότι ο φράχτης θα τελειώσει με εθνικούς πόρους, εάν δεν τον χρηματοδοτήσει η ΕΕ.
Η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να αναδείξει διλήμματα, έχει δώσει μεγάλη έμφαση στην πρώτη κάλπη που θα κρίνει εν πολλοίς, εάν θα μπορέσει να διεκδικήσει την αυτοδυναμία στις δεύτερες εκλογές.
Τα ψηφοδέλτια που ανακοίνωσε η Νέα Δημοκρατία έδειξαν μία ανανέωση ενώ στον ΣΥΡΙΖΑ, με τις ανακοινώσεις του κ. Γεροζτιάφα και της κ. Βουτυράκου θέλουν να δείξουν ότι προσπαθούν να αλλάξουν εικόνα.
Ένα μεγάλο κομμάτι και ένα μεγάλο ερωτηματικό αυτών των εκλογών είναι τι θα κάνουν οι νέοι, που μετά τα Τέμπη έχουν εξοργιστεί εν γένει με το πολιτικό σύστημα.
Καμία πολιτική δύναμη δεν ενδιαφέρθηκε ή έδωσε μεγάλη σημασία για τις αγωνίες των νέων. Σε λίγα χρόνια όμως το πολιτικό σύστημα θα βρεθεί μπροστά σε ένα εκλογικό σώμα που δεν θα ξέρει πως να του συμπεριφερθεί.
Σε αυτές τις τριάντα ημέρες, εάν βγάλουμε την περίοδο του Πάσχα, όλα τα κόμματα που θα διεκδικήσουν την ψήφο του ελληνικού λαού θα πρέπει να καταθέσουν προτάσεις για όλα τα μείζονα θέματα της χώρας και να μην ακούμε μόνο για σκάνδαλα και για το πως κυβέρνησαν οι προηγούμενοι.
Ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης προειδοποίησε πριν από καιρό ότι αυτό που γίνεται είναι «οικονομικός οπορτουνισμός» και δεν έχει καμία σχέση με την ανάπτυξη.
Η πρόταξη αυτοδυναμίας από την Νέα Δημοκρατία θα κριθεί στις 21 Μαΐου και τότε θα φανεί εάν ήταν σωστή ή όχι αυτή η ρητορική.
Στα Ελληνοτουρκικά υπάρχουν ήρεμα νερά και σε αυτό βοήθησε ο σεισμός της 6ης Φεβρουαρίου. Θα πρέπει να περιμένουμε τις εκλογές στην Τουρκία που θα δείξουν τι κατεύθυνση θα θελήσει να ακολουθήσει η Τουρκία, αλλά και οι δικές μας εκλογές τι κυβέρνηση θα βγάλουν.
Ας ελπίσουμε να ακούσουμε και προγράμματα από τα κόμματα και όχι μόνο τοξικότητα. Γιατί η γκρίζα ζώνη έχει ενισχυθεί μετά από τα Τέμπη και μπορεί να διαχυθεί στα μικρότερα και αντισυστημικά κόμματα.
