γράφει ο Θάνος Καλαμίδας.
Ο τέως πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπάρακ Ομπάμα, στο πρώτο τόμο του αυτοβιογραφικού “Γη Επαγγελίας” που μόλις εκδόθηκε, και σε αναφορά στην άνοδο του ρατσισμού στις ΗΠΑ γράφει: “Ήταν σαν η παρουσία μου στον Λευκό Οίκο να πυροδότησε έναν από πάντα υποβόσκοντα πανικό, μια αίσθηση ότι η φυσική τάξη είχε διαταραχθεί.” Ο Τσίπρας δεν είναι ούτε Ομπάμα, ούτε …αφροαμερικάνος αλλά η πορεία και η είσοδος του στο Μαξίμου πυροδότησε έναν εξ ίσου ισχυρό πανικό στην Ελληνική δεξιά, στους εγχώριους νταβατζήδες και κάθε λογής ακραία κοινωνικά παράσιτα.
Αδιάφορα – και είναι πολύ σημαντικό – με το πόσο πραγματικά αριστερό θεωρεί η αριστερά τον Αλέξη η δεξιά είδε στον Τσίπρα τον Άρη Βελουχιώτη πρωθυπουργό της Ελλάδας και η πολιτική αντιπαράθεση – βολική όσο όλη η αριστερά πακέτο δεν ξεπερνούσε το 10% – έγινε ωμό και προσωπικό μίσος, τις περισσότερες φορές χωρίς καν λογικά επιχειρήματα αλλά με βασικά όπλα τα γνώριμα στην Ελληνική δεξιά: ψέμα, παραπλάνηση, παραπληροφόρηση και φυσικά την βια, αδιαφορώντας για το πόσο μακριά (ή πόσο δίκοπο μαχαίρι) μπορεί να εξελιχτεί για όλους μας ο διχαστικός τους λόγος.
Κατ’ αρχή για να ξεκαθαρίσουμε κάτι, τόσο η αριστερά όσο και γενικότερα η δημοκρατική Ελλάδα υποστήριξαν και εν μέρη στήριξαν τον Αλέξη Τσίπρα, όχι γιατί έγιναν ξαφνικά μαρξιστές αλλά γιατί έπρεπε να δοθεί τέλος στο κράτος διαφθοράς, αυθαιρεσίας, ξεπουλήματος και ακροδεξιού αυταρχισμού που είχε στήσει ο Αντωνάκης Σαμαράς εκμεταλλευόμενος την οικονομική κρίση. Το ζήσαμε και το ‘81 όταν πάλι η αριστερά και η δημοκρατική Ελλάδα υποστήριξε και στήριξε τον αριστερό(;) Ανδρέα για τους ίδιους ακριβώς λόγους.
Ο Αντωνάκης Σαμαράς στη πορεία είχε ξεκινήσει και κάτι πολύ χειρότερο που φάνηκε όταν ήταν πολύ αργά και το έκανε για καθαρά Σαμαρικούς λόγους: καιροσκοπισμό, ιδεοληψίες και ναπολεόντεια προσωπική φιλοδοξία -όπως αποδείχτηκε αργότερα. Έβγαλε από τους υπονόμους της δεξιάς, που τόσα χρόνια κρυβόντουσαν και νομιμοποίησε σε σημείο εδράνων στην Ελληνική Βουλή ναζιστές, ρατσιστές, χουντικούς, χαφιέδες και δωσίλογους. Ο Αντωνάκης Σαμαράς απόλυτα καιροσκοπικά έδωσε εξέδρα, μικρόφωνο και πρόσβαση στο αυτί του μέσου Έλληνα στο πιο εγκληματικά σκοτεινό παράσιτο του οργανισμού που αποκαλείται Ελληνική δεξιά ώστε να ποτίσει με μίσος και εμφυλιοπολεμικό διχασμό την Ελληνική κοινωνία με βατήρα τον φόβο των επαλλασσόντων …αριστερών και με μόνο κίνητρο το γεγονός ότι έχανε την καρέκλα.
Διευκρινιστικά και με τη σημασία του για την συνέχεια, όταν γράφω για ναζιστές, ρατσιστές, χουντικούς, χαφιέδες και δωσίλογους που μπήκαν και στην Ελληνική Βουλή, ο λόγος μου δεν περιορίζεται στους και επίσημα εγκληματίες Χρυσαυγήτες, αλλά συμπεριλαμβάνει από τα νόθα παιδιά του Καρατζαφέρη, χουντικούς τσεκουράτους, λαϊκιστές με νανογιλέκα και γόνους δωσίλογων γερμανοτσολιάδων μέχρι επαγγελματίες ρατσιστές και ρουφιάνους που στόλισαν και στολίζουν τα έδρανα της Νέας Δημοκρατίας συν τον στρατό από πλαστικές σημαίες και παπαγαλάκια που τους ακολουθούν κυρίως στο διαδίκτυο και τα ΜΜΕ. Έτσι όταν η Χρυσή Αυγή αυτοδιαλύθηκε υπό την πίεση των εγκληματικών πράξεων της και την καταδίκη των ηγετών της, ναζιστές, ρατσιστές, χουντικοί, χαφιέδες και δωσίλογοι, οπαδοί, ομοϊδεάτες στο μίσος και ψηφοφόροι, βρήκαν έτοιμους προστάτες να τους περιμένουν και μάλιστα υπό τη σκέπη κόμματος εξουσίας. Συν ότι άλλο να είσαι σύντροφος με έναν λαγό κι άλλο σύντροφος με τον …Κωστάκη Καραμανλή. Για κάποιον που ζει παρασιτικά και πριν έρθει η Χρυσή Αυγή δεν ανήκε πουθενά γιατί κανένας δεν τον ήθελε, αυτή είναι μια λεπτομέρεια με μεγάλη σημασία.
Από την πλευρά της η παραδοσιακή Καραμανλική Νέα Δημοκρατία και πάντα χάρις στον Αντωνάκη Σαμαρά, απέτυχε εκεί που πετυχαίνουν ακόμα και τα μπουρδέλα της Αγίου Κωνσταντίνου: στον έλεγχο του ποιος μπαίνει και ποιος βγαίνει, με αποτέλεσμα μέσα στη Νέα Δημοκρατία να δημιουργηθεί μια πανίσχυρη συνιστώσα ακροδεξιάς (έως χουντοναζιστικής ακροδεξιάς) που φτάνει μέχρι την καρέκλα του αντιπροέδρου, εν μέρει ελέγχει το κόμμα και κατ’ επέκταση την σημερινή κυβέρνηση δημιουργώντας σοβαρές αμφιβολίες δημοκρατίας στα λόγια αλλά κυρίως στις πράξεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Διαχρονικά το μήνυμα φασιστικών και ναζιστικών κομμάτων, αυτό που τους έδινε πρόσβαση στον απλό κόσμο και μερικές φορές στην εξουσία, ήταν και είναι το μίσος και ο φόβος. Αξιοσημείωτο εδώ ότι ο φόβος και το μίσος που εκπέμπουν, σχεδόν πάντα συναντάται σε πολύ συγκεκριμένους στόχους με επίστρωση προσωπικού χαρακτήρα. Για τους ναζιστές της Γερμανίας ήταν οι Εβραίοι που πέρα της μη …ανθρωπινής υπόστασης τους, σατανάδες, υποτίθεσαι ότι έλεγχαν το χρήμα. Βλέπετε, φόβος και μίσος με λίγο προσωπικό συμφέρον. Στην Ελλάδα για την δεξιά με ή χωρίς ναζιστές, οι αριστεροί είναι άθεοι που θέλουν να μας πάρουν τα σπίτια και ο Τσίπρας είπε ψέματα. Πάλι φόβος, μίσος με λίγο προσωπικό ενδιαφέρον.
Την ίδια στιγμή αν ο Αντωνάκης Σαμαράς έσπειρε ο ΚυριαΚούλης Μητσοτάκης θερίζει. Για τον Αντωνάκη Σαμαρά ενώ όλο αυτό το φασιστοναζιστικοχουντικό συρφετό ήταν εργαλείο παραμονής στην εξουσία, για τον Κυριακούλη Μητσοτάκη είναι εγγύηση εξουσίας. Για τον Αντωνάκη ήταν ο μοχλός, για τον ΚυριαΚούλη είναι η ίδια η καρέκλα. Ο ΚυριαΚούλης Μητσοτάκης υπάρχει και επιβιώνει χάρις σε αυτόν τον φασιστοναζιστικοχουντικό συρφετό και η καλύτερη απόδειξη είναι ότι παρ’ όλες τις φιλότιμες προσπάθειές του να αποβάλλει ή έστω να μειώσει τον πωλητή των νανογιλέκων, ο αντιπρόεδρος είναι πάντα εδώ, δυνατός και φωτογραφίζων πολυελαίους. Έτσι ο φασιστοναζιστικοχουντικός συρφετός με τους αλαλαγμούς φόβου και μίσους, που στηρίζει τον Μητσοτάκη, έχει εισβάλλει και κανονικοποιηθεί σε όλες τις παραμέτρους της πολιτικής, ενημερωτικής και κοινωνικής ζωής αυτής της χώρας επιφυλάσσοντας για τον Τσίπρα και τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ την πιο εμφανή θέση στόχου.
Περιωπή θέση στην πυραμίδα του φασιστοναζιστικοχουντικού συρφετού και σε επιφανή θέση τα παπαγαλάκια σε ΜΜΕ και διαδίκτυο. Προβοκάτορες διχασμού και σύγχρονα γκεμπελικά εργαλεία εμετικής προπαγάνδας, ψέματος και παραπληροφόρησης. Μιλάμε για στρατούς σε διατεταγμένες και συντονισμένες αποστολές. Ακόμα και σήμερα 35 και βάλε χρόνια μετά την ολιγόμηνη συνεργασία μου πριν φύγω από την Ελλάδα με την ναυαρχίδα του κεντροδεξιού/Καραμανλικού/Νεοδημοκρατικού τύπου, την Καθημερινή υπό την ιέρεια των Ελληνικών ΜΜΕ, την Ελένη Βλάχου, ακόμα και με τις σημερινές συνθήκες πολύ αμφιβάλω αν θα τολμούσε συντάκτης να χρησιμοποιήσει την εμφυλιοπολεμική ύβρη “συμμορίτης” σε αναφορά με τον αριστερό ψηφοφόρο ή τον ψηφοφόρο ενός δημοψηφίσματος που σημειωτέον πήρε και 62%. Πολύ περισσότερο αμφιβάλλω αν συντάκτης θα χρησιμοποιούσε θεωρίες συνωμοσίας ή καλύτερα θα δημιουργούσε θεωρία συνωμοσίας για να αποκαλέσει τους ψηφοφόρους του δευτέρου κόμματος στην Ελληνική Βουλή αντιεμβολιαστές και …ψεκασμένους. Δεν είναι ότι θα το έκοβε η Βλάχου, δεν θα γραφόταν, κανένας δεν θα σκεφτόταν να χρησιμοποιήσει τέτοιες εκφράσεις και ψεύδη γιατί θα ένιωθε το βάρος τους. Υβριστικά κείμενα για το ΚΚΕ που να το κατηγορούν για… “ένοπλη εξέγερση εναντίον της πατρίδας” λόγω της πορείας στο Πολυτεχνείο και την “συνεχή επιχείρηση για την ανατροπή της αστικής δημοκρατίας”, με επιχειρήματα βγαλμένα μέσα από το αρχείο του Ζέρβα; Ούτε να το σκεφτείς. Και βέβαια ΠΟΤΕ κανένας στην Καθημερινή της Βλάχου δεν θα τολμούσε ΠΟΤΕ να αποκαλέσει το Πολυτεχνείο …μύθο. Φαντάζομαι για τα ίδια σημερινά παπαγαλάκια και το Ολοκαυτώματα …μύθος είναι.
Ποτέ κανένα δημόσιο πρόσωπο ό,τι κι αν πίστευε και ότι κι αν έλεγε πίσω από κλειστές πόρτες δεν θα έκανε δημόσια αναφορά στο ΚΚΕ με λέξεις όπως τρωκτικά και κατσαρίδες μέχρι …σήμερα. Και όχι δεν φτάνει η κατακραυγή και η παραίτηση, το κείμενο που συμπεριελάμβανε αυτούς τους χαρακτηρισμούς ΔΕΝ θα έπρεπε να έχει γραφτεί και δημοσιοποιηθεί ΠΟΤΕ! Τελεία και παύλα. Αλλά είπαμε, με τον ΚυριαΚούλη Μητσοτάκη πρωθυπουργό και στην ανάγκη πολιτικής επιβίωσης η μόνη λύση για έναν πολιτικό απατεώνα είναι η φασιστοναζιστικοχουντική μάζα.
Όσο για το έντονο και προσωπικό μίσος και μένος των δεξιών προς τον Τσίπρα μια εξήγηση υπάρχει, τον μισούν γιατί δεν κράτησε υποσχέσεις. Όχι αυτές που αυτός έδωσε αλλά αυτές που σύσσωμη η δεξιά τόσα χρόνια ταΐζει τους οπαδούς της στο όνομα της αριστεράς και του κάθε Τσίπρα. Ο Τσίπρας δεν πήρε κανενός το σπίτι, δεν βίασε κανενός την γυναίκα και την κόρη ούτε γκρέμισε εκκλησιές ούτε έσφαξε στο γόνατο παπάδες. Τόσα χρόνια αυτά δεν λένε; Ε, τίποτα δεν κράτησε ο Τσίπρας από αυτά που …υπόσχονταν οι δεξιοί ότι θα κάνει και τώρα τι να κάνουν κι αυτοί, τον μισούν γιατί τους έβγαλε ψεύτες… πάλι!
Έτσι μια διεφθαρμένη κυβέρνηση κι ένας πολιτικός απατεώνας πρωθυπουργός, που έχει αποτύχει με ό,τι έχει αγγίξει και στην ουσία έχει καταστρέψει εθνική υγεία και εθνική παιδεία, έχει καταληστεύσει τα δημόσια ταμεία στο δόγμα σκοιλ ελικικου και ευτελίζει την εθνική εξωτερική πολιτική σε παιχνίδια μουτζούρη στην πιο κρίσιμη εθνικά στιγμή των τελευταίων δεκαετιών κι εν μέσω πανδημίας, προσπαθεί να κρατηθεί στην καρέκλα με το μίσος και τον φόβο που σκορπάνε φασιστοναζιστικοχουντικά παπαγαλάκια από τον …καναπέ τους αγορασμένο με αρπαχτή σκοιλ ελικικού ή Πετσολίστα.
ΥΓ Αν κάποιοι προσπαθήσουν να απαντήσουν (ακόμα και με τις συνηθισμένες απειλές στα κοινωνικά δίκτυα) να θυμούνται ότι δεν τρομάζω εύκολα και ότι είναι αρχή μου όσα χρόνια γράφω (και είναι πια πάρα πολλά) να μην πιάνω διάλογο με βιαστές, παιδεραστές και γενικά φασιστοναζιστικοχουντικούς. Ανήκουν στην ίδια κατηγορία.
