γράφουν ο Θάνος Καλαμίδας και η Κατερίνα Χαρίση.

Εκείνη βρίσκεται σε εκτός διαδικτύου ραχάτι μετασουβλιστού και μεταμαγειρίτσας & Εκείνος ανταποκρίνεται από ψαροχώρι στα σκανδιναβικά όρια του Ατλαντικού ωκεανού.

& Εκείνος

Τις τελευταίες μέρες βρίσκομαι σε ένα μαγευτικό χωριουδάκι στη σκανδιναβική σκιά του Ατλαντικού Ωκεανού και απολαμβάνω την ησυχία της απέραντης θάλασσας. Μάλλον απολαμβάνω την έλλειψη της καθημερινής παραφωνίας στη θέα της απέραντης θάλασσας. Απολαμβάνω και λαμβάνω από την απαλότητα των κυμάτων της, τη σιγουριά της απεραντοσύνης της και όλα αυτά στην παρέα ανθρώπων που ζουν από τα ψάρια που ψαρεύουν.

Χωρίς κανέναν να τρέχει για να προλάβει …τις εξελίξεις που όλο έρχονται αλλά ποτέ δεν φτάνουν. Απλά όσο απλή θα έπρεπε να είναι η ζωή.

Μην ανησυχείτε, δεν το γύρισα στην ποίηση ούτε αποφάσισα να εγκαταλείψω τα εγκόσμια και να γίνω …ψαράς. Απλά και συνειδητά αποφεύγω να δω ειδήσεις και κρατιέμαι όσο γίνεται πιο μακριά από το διαδίκτυο, αναπνέοντας καθαρό ωκεάνιο αέρα. Προσπαθώ να ζήσω για μερικές μέρες χωρίς την παραφωνία τους. Χωρίς το ψέμα τους και την στρεβλωμένη τους αλήθεια. Κι αυτό κάπως με εχει, έστω για λίγο, ελευθερώσει.

Αλήθεια, έχετε ποτέ σκεφτεί πόσο επηρεάζουν αυτές οι «ειδήσεις», τα δελτία και τα παράθυρα με τους υστερικούς μετέχοντες την καθημερινότητα μας; Πόσες φορές παρακολουθώντας «ειδήσεις» αφήσαμε τα παράθυρά τους να μας τυφλώσουν και να μην δούμε ένα όμορφο δειλινό, να μας κουφάνουν και να μην ακούσουμε το τραγούδι ενός πουλιού, να μας απομακρύνουν έστω στιγμιαία από αυτούς που αγαπάμε; Πόσες φορές ο Χατζηνικολάου ή η Στάη μπήκαν ανάμεσα σε μας και τα παιδιά μας;

Δεν είμαι υπερβολικός. Μετά από μία ώρα κυριολεκτικά βομβαρδισμού δηλώσεων, καταστροφολογίας, φόβου, πανικού και παραθύρων έχετε διάθεση να …ζωγραφίσετε δεντράκια με τον Κωστάκη, να φτιάξετε τα μαλλιά της Ελενίτσας ή να παίξετε γκρινιάρη με τον Γιωργάκη;

Πόσες φορές μετά από μια ώρα «ενημέρωσης» δεν αναρωτηθήκατε γιατί δεν έχουμε κηρύξει ακόμα τον πόλεμο στα Σκόπια ή στην Τουρκία; Πόσες φορές δεν ευχηθήκατε να είχατε ένα …καλάσνικοφ; Κατά τη διάρκεια των ειδήσεων. Γιατί;

Κι αν σε αυτά τώρα προσθέσουμε το ψέμα και την υπερβολή στις ειδήσεις, όλα χάρη της ακροαματικότητας και της τηλεθέασης τότε …καλό ψάρεμα!

Εγώ τι κάνω τώρα;

Έχετε δοκιμάσει ρέγκα βουτηγμένη σε μουστάρδα; Ωμό σολομό σε βουτυρωμένο παξιμάδι ή χέλι σε τυρί; Τι θα λέγατε για γαρίδες με βραστά αυγά; Σήμερα έφαγα για μεσημεριανό σκουμπρί με «φρέσκιες» πατάτες που κολυμπούσαν στο βούτυρο και άνηθο. Αύριο θα πάω με ένα ψαράδικο σε έναν φάρο μέσα στον ωκεανό και το βράδυ, παραμονή πρωτομαγιάς, θα ζήσω από κοντά ένα τοπικό έθιμο που ανάβουν φωτιές στις παραλίες, και καλά για να ηρεμίσουν τα πνεύματα του ωκεανού. Μετά θα πιώ τοπικό κρασί, τοπική μπίρα και τοπική βότκα και θα απολαύσω κάτι μουσικούς που με παραδοσιακά όργανα θα παίξουν τραγούδια των Βίκινγκ.

Εσείς ποιο δελτίο θα δείτε; Της Στάη ή του Χατζηνικολάου. Ποιον Άδωνι σε ποιο παράθυρο; Ο Μεϊμαράκης ακόμα απολογείται για το Νόμπελ του Τσίπρα; Αναστηθήκατε ή στην αναμονή να έρθει ο Μεσσίας των νταβατζήδων για να σας αναλήψει ότι εχει μείνει στην τράπεζα; Τον αμνό τον ζηλευτό τον ξεσκίσατε; Το δικό σας DNA θέλει θυσία εικονολήπτη ή οκτάχρονου για να καταλάβετε ανάσταση;