Guest, slideshow-4

Καμπανάκια ή κουδούνια;

kampanes-koudounia-bells

γράφει ο Δρ. Παναγιώτης Καρκατσούλης.

 

Καθημερινά διαβάζουμε κι ακούμε για διάφορα «καμπανάκια» που σημαίνουν, ιδίως, από την πλευρά των δανειστών και των αγορών σε σχέση με την άφρονα πολιτική παροχών που εφαρμόζει ο κ. Τσίπρας. Παρά τα επαναλαμβανόμενα καμπανάκια, καμία αλλαγή στάσης της κυβέρνησης δεν παρατηρείται. Δεν πιστεύω, όμως, ότι τα καμπανάκια αυτά ηχούν για την κυβέρνηση του κ. Τσίπρα η οποία απέρχεται. Ουδείς, πλέον, στις Βρυξέλλες ή στην Αθήνα πιστεύει ότι, αίφνης, θα ακούσουν οι, αποδεδειγμένα, πολιτικά κωφοί, οπότε, προς τι τα «καμπανάκια»;

Σημειωτέον, ότι τέτοια καμπανάκια χτυπούν, εδώ και δεκαετίες, για τον πελατειακό τρόπο διακυβέρνησης της χώρας. Δεν εισακούονταν, όμως, όταν μετά τις φονικές πυρκαγιές της Ηλείας οι «κουτόφραγκοι» επέμεναν ότι η Ελλάδα χρειάζεται ένα σύγχρονο σύστημα αντιμετώπισης των φυσικών καταστροφών κι όχι ένας τρόπος μετάθεσης ευθυνών από τον έναν στον άλλο. Αντί, γι αυτό, συνεχίσαμε αμέριμνοι να πορευόμαστε στην πεπατημένη, μέχρι που ήρθε η Μάνδρα και, μετά, το Μάτι.

Καμπανάκια ηχούσαν όταν η Ελλάδα κατασπαταλούσε πολύτιμους πόρους που μας δίδονταν αφειδώς για τον εκσυγχρονισμό της διοίκησης των νοσοκομείων μας αλλά πάλι, το μόνο που καταφέραμε ήταν να αποφασίζουν για το ετοιμόρροπο σύστημα υγείας οι ιδεοληπτικοί Πολάκης και Ξανθός. Συνεχή ήταν, επίσης, τα καμπανάκια για την αναδιοργάνωση των δικαστηρίων και τον εκσυγχρονισμό του σωφρονιστικού συστήματος. Αντ’ αυτού, φθάσαμε στους ξυλοδαρμούς των σωφρονιστικών υπαλλήλων από τους κρατούμενους και τον υπουργό να αναζητά τις ευθύνες εκείνων που κοινοποιούν το πρόβλημα.

Επομένως, τα καμπανάκια αφορούν αυτούς που έρχονται στη θέση των πιο ασύδοτων πελατοκρατών που έχει γνωρίσει το ελληνικό κράτος από την σύστασή του. Και τα καμπανάκια αυτά αφορούν συγκεκριμένες αλλαγές που πρέπει να γίνουν προκειμένου να μπορέσει η κρατική μηχανή να στηρίζει κι όχι να υπονομεύει την ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή της χώρας.

Για μας, το Κίνημα Αλλαγής, οι μείζονες προτεραιότητες και οριζόντιες αλλαγές στην οργάνωση του συστήματος διακυβέρνησης της χώρας είναι:

  • Η άμεση μεταφορά πεδίων πολιτικής (υγεία, παιδεία, ασφάλεια) στην αυτοδιοίκηση με ταυτόχρονη μεταφορά της ευθύνης διοίκησης και των πόρων που απαιτούνται για την άσκησή τους.
  • Η άμεση απεμπλοκή του συστήματος διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού από κομματικές παρεμβάσεις. Το ΑΣΕΠ, αποκαθαρμένο από τους κομματικούς εγκάθετους, αναλαμβάνει το σύνολο των δράσεων που αφορούν το ανθρώπινο δυναμικό και λογοδοτεί στην Βουλή. Κανένας άλλος δεν παρεμβάλλεται.
  • Ο άμεσος προγραμματισμός δράσεων όλων των δημοσίων οργανώσεων ανεξαρτήτως της νομικής τους μορφής. Σχέδια δράσης συνδεδεμένα με τον προϋπολογισμό υποβάλλονται από όλους και ελέγχονται ως προς τον βαθμό υλοποίησής τους.
  • Όλες οι δημόσιες οργανώσεις και οι δημόσιοι υπάλληλοι κρίνονται με βάση την ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχουν στους πολίτες και τις επιχειρήσεις.

Εάν οι επόμενοι δεν αντιμετωπίσουν στη ρίζα τους τα προβλήματα διακυβέρνησης που παραμένουν, μετά από τρία μνημόνια, τότε, φοβάμαι ότι τα καμπανάκια θα σταματήσουν να ηχούν. Στη θέση τους θα μας έχουν κρεμάσει κουδούνια που θα συνοδεύουν τον αποσυνάγωγο που αρνήθηκε να αδράξει την μεγαλύτερη ευκαιρία της νεώτερης ιστορίας του: Να κλείσει οριστικά το κεφάλαιο του πελατειασμού και να οικοδομήσει μια αντι-πελατειακή Ελλάδα, όρο και προϋπόθεση όχι μόνο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσής της αλλά και της αναπτυξιακής προοπτικής της.

 

 

Το άρθρο δημοσιεύτηκε και στο liberal.gr

Προηγουμενο ΑρθροΕπομενο Αρθρο

Πρ. Βουλευτής Επικρατείας με Το Ποτάμι και γραμματέας της κοινοβουλευτικής του ομάδας.

 

http://www.inerp.gr


Είμαι νομικός (Πανεπιστήμιο Αθηνών), με διδακτορική διατριβή στην Κοινωνιολογία του Δικαίου (Πανεπιστήμιο Bielefeld, Γερμανία). Η πρώτη μου επαγγελματική ενασχόληση με το διοικητικό/ρυθμιστικό φαινόμενο ήταν στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης στην οποία παραμένω έχοντας διδάξει για περισσότερα από 20 έτη Δημόσια Πολιτική και Ρυθμιστική Διακυβέρνηση. Ακολούθως εργάσθηκα, για δύο δεκαετίες, ως ειδικός επιστήμων στο Υπουργείο Προεδρίας Κυβερνήσεως. Στα χρόνια αυτά προσπάθησα ιδιαίτερα για την ανατροπή των αρνητικών στερεοτύπων για την ελληνική διοίκηση μέσα από την προώθηση των διοικητικών μεταρρυθμίσεων. Τα ΚΕΠ αποτελούν την πιο γνωστή απ’ αυτές. Από το 2007 και μετά, έχω την ευθύνη του στρατηγικού σχεδιασμού του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Διοικητική Μεταρρύθμιση». Παράλληλα με τις δραστηριότητές μου στην Ελλάδα, είχα έντονη δραστηριότητα ως σύμβουλος πολλών κυβερνήσεων και διοικήσεων (22) καθώς και διεθνών οργανισμών (5) επί θεμάτων διοικητικών μεταρρυθμίσεων. Έχω εκδώσει 5 βιβλία και έχω δημοσιεύσει περισσότερα από εκατό άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά, στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο. Μελέτες μου έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες (μεταξύ άλλων, στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ρωσικά, αραβικά, και κινεζικά). Έχω βραβευτεί δύο φορές από την Αμερικανική Εταιρία Διοικητικής Επιστήμης. Η πρώτη φορά ήταν το 2003, με το βραβείο «Peter Boorsma» από την Southeastern Conference της ΑSPA και η δεύτερη το 2012 στο Las Vegas όπου μου απονεμήθηκε το "International Public Sector Award" της ASPA.

Καμπανάκια ή κουδούνια;

γράφει ο Δρ. Παναγιώτης Καρκατσούλης.   Καθημερινά διαβάζουμε κι ακούμε για διάφορα «καμπανάκια» που σημαίνουν, ιδίως, από την πλευρά των

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο