γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη.
Δεν υπάρχει ίσως τίποτα χειρότερο και πιο φρικτό από την κακία ενός ανθρώπου η οποία κρύβεται πίσω από τη θρησκεία, της οποίας την υποταγή και την αφοσίωση προτάσσει διαρκώς ως δικαιολογία κάθε φορά που θέλει να αφήνει το δηλητήριο να στάζει ανενόχλητο.
Πώς είναι δυνατόν ένας άνθρωπος ο οποίος υποτίθεται πως υπηρετεί τη ‘’χριστιανική αγάπη’’ , να μιλάει με τέτοιο μίσος; Πώς είναι δυνατόν πάντοτε στα λόγια του να μην υπάρχει η παραμικρή ανθρωπιά, ώστε και ένας άνθρωπος ο οποίος δεν ασπάζεται θρησκευτική πίστη να γνωρίσει καλύτερα το ‘’ο θεός αγάπη εστί;’’
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Αμβρόσιος γίνεται το επίκεντρο της δημοσιότητας με τις ανεκδιήγητες δηλώσεις του. Από τις ευχές να σαπίσουν χέρια και στομάχια, από τη ρητορική μίσους εναντίον ΛΟΑΤ ατόμων και την προτροπή σε βιαιοπραγίες εναντίον τους, από την υποστήριξη του ίδιου στη Χρυσή Αυγή και το χαρακτηρισμό της ως ‘’γλυκιά ελπίδα για το έθνος’’, μέχρι τις τελευταίες δηλώσεις πως ευθύνεται η αθεΐα του πρωθυπουργού για την τραγωδία της Αττικής η οποία στέρησε τη ζωή από τόσους ανθρώπους και κατέστρεψε περιουσίες. Τη στιγμή που ο αριθμός των θυμάτων αυξανόταν διαρκώς, το μυαλό αυτού του ανθρώπου δεν σκέφτηκε καν να εκφράσει δύο λόγια συμπαράστασης που ίσως έδιναν ψυχικό θάρρος σε κάποιους ανθρώπους.
Πραγματικά, εκεί που λες ότι δεν υπάρχει όριο στο παραλήρημα και την ανθρώπινη κακία, πάντα κάτι καινούργιο θα εκστομίσει ώστε να σε διαψεύσει. Γιατί ο θεός θέλησε να τιμωρήσει εκατομμύρια ανθρώπους επειδή ο πρωθυπουργός είναι άθεος, όχι ότι υπήρξαν κάποια άτομα που άναψαν τις φωτιές και έπραξαν αυτή τη φρικτή και εγκληματική ενέργεια. Η αλήθεια είναι πως προτιμώ να είμαι άθεη, παρά τόσο πλανημένη και γεμάτη μισανθρωπία και κακία, χρησιμοποιώντας διαρκώς την πίστη μου στο θεό σε μία προσπάθεια να δικαιολογώ τον ανύπαρκτο ψυχικό μου κόσμο.
Νομίζω πως και οι πιο ακραίοι φονταμενταλιστές θα ζήλευαν το θρησκευτικό παραλήρημα του συγκεκριμένου ‘’εκπροσώπου’’ της πίστης ο οποίος πληρώνεται με δημόσιο χρήμα και εκπροσωπεί το πιο συντηρητικό, το πιο <<μαύρο>> κομμάτι της εκκλησίας, το οποίο όμως έχει τεράστια δύναμη στα χέρια του και μπορεί να παρασύρει ακόμα και πλήθη στο διάβα του.
Η σιωπή όμως είναι συνενοχή. Ήρθε η ώρα, θεωρώ, να αποβάλλουμε από την κοινωνία μας τον Αμβρόσιο αλλά και κάθε Αμβρόσιο του κόσμου αυτού…
