Guest

Ζεν Καταλαβαίνει -Φτου ξελευτερία… Η ανοσία της αγέλης

corona-maska-korwnoios-virus-aplwma-telos

γράφει ο Νίκος Παπαδόπουλος.

Όχι άλλες ερωτήσεις. Έχει καταντήσει αηδία αυτή η ιστορία, κάθε απόγευμα στις 6. Από τη μία, αυτός ο γλυκός, ευγενής, που χαμηλώνει το κεφάλι και να μας δίνει τις οδηγίες και τις συμβουλές σαν να είναι ένας καλός μπαμπάς και από την άλλη ο γενειόφορος, μπρουτάλ τύπος με αυστηρό ύφος, όλο μάχες δίνουμε που δεν τελειώνουμε, όλο μένουμε και δεν βγαίνουμε και όλο βγαίνουμε και δεν ξέρουμε που πάμε αλλά να προσέχουμε, γιατί ο εχθρός είναι αόρατος και ο πόλεμος δεν έχει τελειώσει ακόμα.

Μια χώρα φρενοκομείο. Ήταν που ήταν στραβό το κλίμα, το έφαγε και ο γάιδαρος. Καραντινιάσαμε για τα καλά και τώρα περιμένουμε κάθε μέρα να μας δίνει οδηγίες  ένας ένας υπουργός πώς να κινηθούμε και να ζήσουμε. Πριν ήταν το μότο του στρατηγού Χαρδαλιά ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ και μετά θα πάρουμε πίσω τις ζωές μας. Αυτό μας το έπαιξαν πάνω κάτω 2 μήνες και φτάσαμε στο ΒΓΑΙΝΟΥΜΕ ΕΞΩ, δεν ηρεμούμε όμως, δεν εφησυχαζόμαστε, έχουμε μέτρα αλά καρτ, μέτρα ακορντεόν – σίγουρα όμως τα νεύρα μας έχουν γίνει ακορντεόν- αλλά κάπου φτάσαμε να έχουμε δημοκρατία αλά καρτ και δημοκρατία ακορντεόν.  

Ρε γαμώτο, πραγματικά ζεν καταλαβαίνω τίποτα. Από τη δεκαετία του 60 που θυμάμαι αυτό το κράτος, ένα μπάχαλο, ένα μπορτέλο. Και ο ελληνάρας , ο πιο ατομιστής άνθρωπος στη γη. Αφού πιστεύω πως ο πρώτος Αδάμ ήταν έλληνας, του τα ζάλισε η Εύα, έφαγε το μήλο, έκανε τη μ@λ@κία, τα έκανε όλα μπάχαλο και στο τέλος τα έβαλε με τον Θεό.

Δηλαδή παιδιά, θέλετε να πιστέψουμε μέσα σε λίγες εβδομάδες με τον κορωνοϊό  φτιάξαμε και αποκτήσαμε κράτος. Ό,τι δεν κατάφερε ο εθνάρχης, ό,τι δεν κατάφερε ολόκληρη η αλλαγή, ό,τι δεν κατάφερε ο εκσυγχρονισμός, αλλά ούτε και ο Κωστάκης, ο Γιωργάκης και ο Αντωνάκης. Ούτε καν η πρώτη φορά αριστερά. Και φτιάχτηκαν όλα μέσα σε 2 μήνες, με κορωνοϊό και Μητσοτάκη;

 Εκεί λέει, που είχαμε 400 ΜΕΘ έγιναν 1000 και. Εκεί που δεν είχαμε αστυνομία και περιπολικά γέμισαν οι δρόμοι από αστυνομικούς και περιπολικά. Εκεί που κυκλοφορούσαν χιλιάδες ανασφάλιστα αυτοκίνητα, χιλιάδες τύποι χωρίς κράνος και ζώνη, χιλιάδες που οδηγούν πιωμένοι και να παίζουν με το κινητό είχαμε χιλιάδες κλήσεις… κορωνοκλήσεις. Τα ΚΕΠ και το δημόσιο άρχισε να δουλεύει ηλεκτρονικά ξαφνικά και να εξυπηρετεί τον κόσμο. Ηλεκτρονική διακυβέρνηση, η εκπαίδευση με τηλέμαθηση. Αα ρε καημένε μπαμπά, πόσες χιλιάδες έχεις δώσει σε φροντιστήρια και στη παραπαιδεία τόσα χρόνια.

Και ήρθε να το απογειώσει και το Υπουργείο Αθλητισμού. Για ποιο αθλητισμό μιλάμε στην Ελλάδα και για ποιο πρωτάθλημα; Αυτό είναι πρωτάθλημα των γκάνγκστερ. Και το ανεπανάληπτο είναι τα μέσα μεταφοράς. Εδώ φίλε μου είναι όλα τα λεφτά. Δεν θα υπάρχει πια συνωστισμός. Θα βγουν άλλα 500 λεωφορεία στους δρόμους θα αυξηθούν τα δρομολόγια του μετρό από 7 λεπτά που κάνει Μ.Ο, α κάνει 6. Και έτσι λύθηκε το πρόβλημα. Και για να το απογειώσω, όχι άλλο κάρβουνο ρε μάγκες. Έλεος. Όχι άλλο κάρβουνο.

Δεν ξέρω τι σκατά θέλετε να καταφέρετε. Είμαστε πειραματόζωα; Ζούμε μια εικονική πραγματικότητα; Είναι Χόλιγουντ όλο αυτό που ζούμε; Είναι μια ταινία από το μέλλον; Είναι σχεδιασμένο; Είναι φάρσα; Στο μετρό, για μας τους εργαζόμενους που το χρησιμοποιούμε, με τον διπλανό σου που κάθεσαι έχεις απόσταση μισό μέτρο και τον απέναντί σου 2 μέτρα. Και αυτό θα είναι οκ γιατί απλά θα φοράς τη μασκούλα σου. Αμ το άλλο; Στο ταξί με την γυναίκα σου ή τον άντρα σου δεν θα μπορείς να μπεις αλλά θα πρέπει να πάρετε 2 διαφορετικά ταξί μιας και ένας πελάτης θα πρέπει να παίρνει κούρσα ο ταξιτζής. Δηλαδή μία 4μελής οικογένεια, θα χρειάζεται 4 ταξί για να πάει σε μια δουλειά.

Με αυτή τη μάσκα, μας τα έχουν κάνει κουδούνια. Είναι ή δεν είναι υποχρεωτική; Είναι ή δεν είναι απαραίτητη;  Είναι ή δεν είναι ασφαλής; Πολλά θα μπορούσα να πω για τη μάσκα και για τις μάσκες. Τη κρατάω την ωραία μου ατάκα για το τέλος του άρθρου. Παιδιά κυκλοφορεί ανάμεσά μας ανενόχλητος αυτός που δεν φοράει ζώνη στο αμάξι, αυτός που έχει πάρει το κράνος στο χέρι μόνο και μόνο για να μην το γράψουν και αυτός που ποτέ δεν χρησιμοποιούσε προφυλακτικό γιατί όλα τα καλά στη ζωή είναι τύχη και όλα τα άσχημα είναι ατυχία.

Εδώ μας έχουν πηδήξει, όλα τα προσωπικά δεδομένα και τις ελευθερίες και εσύ αγχώνεσαι για τη μάσκα; Τι να πουν και οι σύντροφοί μου που φέτος  τη Πρωτομαγιά δεν θα την γιορτάσουμε τη πρωτομηνιά αλλά με μια βδομάδα διαφορά; Οι υπερευαίσθητοι φίλοι μου κουμουνιστές που τόσα χρόνια κάνουν ξεχωριστές εργατικές πρωτομαγιές από τα άλλα συνδικάτα και τους άλλους εργαζόμενους.  Λες και η εργατιά είναι αποκλειστικότητα του ΚΚΕ. Δυστυχώς η αριστερά πέρασε από την επαναστατικότητα στη σκληρή αυταρχικότητα και σε μια ανιαρή μικροαστική συμβατότητα και έγινε και αυτή μέρος της μικροαστικής δημοκρατίας, της ολιγαρχίας του πλούτου.

Φέτος δεν θα πιάσουμε τον Μάη σύντροφοι, θα πιάσουμε τα γάντια και τη μάσκα. Πολλοί άρχοντες φοράνε μάσκα, πολλοί πολιτικοί φοράνε μάσκες διαφόρων χρωμάτων. Δυστυχώς ο μόνος καλός που φορούσε μάσκα ήταν ο Ζορό άντε και ο Μπάτμαν.

Παιδιά μην κάνετε ότι ζεν καταλαβαίνετε. Πολλοί μασκαράδες πέρασαν, πολλοί μασκαράδες ζουν ανάμεσα μας. Άντε αδέλφια να βάλουμε για λίγο καιρό τη μάσκα και επιτέλους αυτοί να βγάλουν και να δείξουν το πραγματικό προσωπείο τους.  

Προηγουμενο ΑρθροΕπομενο Αρθρο

Ονομάζομαι Νικόλας Παπαδόπουλος, γεννήθηκα στην Αθήνα, τη δεκαετία του 60. Κατάγομαι από τις Κυκλάδες, Φολέγανδρο και Τήνο.

Σπούδασα Θερμικές και Ψυκτικές Εγκαταστάσεις και Μηχανολογία. Είμαι εκπαιδευτικός στη Δημόσια Δευτεροβάθμια Τεχνολογική Εκπαίδευση, 30 χρόνια διδάσκω σε σχολεία. Πτυχιούχος του Παιδαγωγικού Τμήματος της ΑΣΠΑΙΤΕ.

Με πολλά καλλιτεχνικά ενδιαφέροντα, απόφοιτος δραματικής σχολής με πολλές εκπαιδεύσεις και σεμινάρια στο Θέατρο των Αλλαγών στην υποκριτική, στον αυτοσχεδιασμό και στο standup comedy.
Επίσης έχω παρακολουθήσει κύκλους σεμιναρίων δημιουργικής γραφής με έμφαση στο χρονογράφημα και ευθυμογράφημα.

Έχω ασχοληθεί με την σχολική αυτοεκτίμηση και την αυτοεκτίμηση νέων και εφήβων. Τα τελευταία χρόνια συντονίζω και οργανώνω στο σχολείο μου τους μαθητές σαν Σύμβουλος Επαγγελματικής Σταδιοδρομίας για την ενίσχυσή τους και τη βοήθειά τους μετά την αποφοίτηση.

Και τέλος μερικά από τα ενδιαφέροντα – χόμπυ είναι να παρακολουθώ θέατρο και κινηματογράφο, φωτογραφία, να παίζω ντραμς και εξορμήσεις στη φύση.

Ζεν Καταλαβαίνει -Φτου ξελευτερία... Η ανοσία της αγέλης

γράφει ο Νίκος Παπαδόπουλος. Όχι άλλες ερωτήσεις. Έχει καταντήσει αηδία αυτή η ιστορία, κάθε απόγευμα στις 6. Από τη μία,

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο