Το επόμενο βήμα ποιο θα είναι; Να πουν στα παιδιά μας ότι δεν πρέπει να δανείζουν και να δανείζονται βιβλία; Μη γελάτε. Στις ΗΠΑ υπάρχει ήδη κίνημα για την κατάργηση των δανειστικών βιβλιοθηκών από τους οπαδούς της πνευματικής «ιδιοκτησίας», το οποίο και εξαπλώνεται στην Ευρώπη. Μήπως να χρεώνουν τους φίλους τους είσοδο και να αποδίδουν τα έσοδα στην ΑΕΠΙ όταν τους καλούν να ακούσουν το CD ή το ψηφιακό τραγούδι που αγόρασαν γιατί «αγόρασαν το δικαίωμα να το ακούσουν μόνο αυτοί»; Φυσικά δεν κάνουν καμία αναφορά στο γεγονός ότι θέλουν ακόμα και αυτό το δικαίωμα να μπορούν να το ελέγχουν με ψηφιακά μέσα κάνοντας παράνομη την παράκαμψη DRM για υλικό που έχει αγοραστεί για προσωπική χρήση, όταν αυτή καθίσταται αδύνατη λόγο του ίδιου του DRM!
Ο εικονικός κόσμος [2] που προσπαθούν να διδάξουν στα παιδιά μας είναι ψυχρός και ασχολείται μόνο με την χρηματική εκμετάλλευση ενός έργου και όχι με την ίδια την δημιουργία και την προώθηση του πολιτισμού, της πνευματικής καλλιέργειας και της προόδου. Ξεχνάνε τελείως τους όρους «παράγωγα έργα» και «δίκαιη χρήση (fair use)», ενώ δεν λένε ότι συνήθως δεν είναι οι δημιουργοί που καρπώνονται το χρηματικό κέρδος, αλλά οι εταιρίες παραγωγής που πνίγουν τους δημιουργούς με τα συμβόλαια που τους επιβάλλουν.
Η βιομηχανία θεάματος που πληρώνει για αυτά τα προγράμματα, αυτή τη στιγμή διεκδικεί την επέκταση της ισχύος της πνευματικής ιδιοκτησίας επ’ άπειρον σε όλο τον πλανήτη. Σήμερα η προστασία είναι στα 70 χρόνια μετά το θάνατο του δημιουργού (!!!), πράγμα που μπορεί να αποφέρει κέρδος στις εταιρείες σε κάποιες περιπτώσεις, αλλά στην πραγματικότητα αυτή η προστασία είναι υπεύθυνη για την εξαφάνιση πολλών έργων για δεκαετίες ή και μόνιμα από τον πολιτισμό μας [3].
Φανταστείτε στο παράδειγμα του μουσικού του κόμικ του ΟΠΙ, να αναφερόταν σε αυτό που διεκδικεί στην πραγματικότητα η βιομηχανία θεάματος, ότι για κάθε πάτημα της χορδής της κιθάρας θα έπρεπε ο μουσικός να πληρώνει για την πνευματική ιδιοκτησία σε αυτόν που εφηύρε την κιθάρα (ή στην εταιρία που αγόρασε τα «δικαιώματά» της ή στην εταιρεία που του πούλησε το δικαίωμα να χρησιμοποιεί την κιθάρα). Για κάθε νότα που γράφει ο μουσικός θα έπρεπε να πληρώνει «δικαιώματα» και στην εταιρία που κατέχει την πνευματική ιδιοκτησία για την… μουσική και στην εταιρία που κατέχει την πνευματική ιδιοκτησία για την παρτιτούρα και για κάθε παρτιτούρα που εκτυπώνεται ο τυπογράφος να πληρώνει «δικαιώματα» στον… Γουτεμβέργιο!
Πρέπει να υπάρχει προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων; Ναι, πρέπει. Αλλά δεν πρέπει να γίνεται σε βάρος του πολιτισμού. Δεν πρέπει να γίνεται σε βάρος των ίδιων των δημιουργών όπως γίνεται σήμερα από την βιομηχανία. Και φυσικά δεν πρέπει να γίνεται σε βάρος της παιδείας και της προόδου.
Το υπουργείο παιδείας θα πρέπει να προσθέσει στην ύλη που διδάσκει και αυτή την άποψη που είναι τεκμηριωμένη, όχι με χρήματα των λόμπι, αλλά με μελέτες πανεπιστημιακών ιδρυμάτων για την ανοιχτή κουλτούρα [4]. Θεωρούμε αδιανόητο ότι μία δήθεν προοδευτική κυβέρνηση αφήνει να περάσει η προπαγάνδα του ΟΠΙ έτσι εύκολα στα σχολεία μας και στα παιδιά μας. Προσπαθεί να δημιουργήσει καλούς «καταναλωτές» αντί για σκεπτόμενους ανθρώπους που έχουν σκοπό την βελτίωση όλων.
Το υπουργείο παιδείας θα πρέπει σε συνεννόηση με την ΕΕΛ/ΛΑΚ να προσθέσει στην ύλη την διδασκαλία των νόμιμων εναλλακτικών [5] στην «ιδιοκτησία» της βιομηχανίας, καθώς αυτές αγνοούνται τελείως ως επιλογές από τον ΟΠΙ.
[1] Οργανισμός Πνευματικής Ιδιοκτησίας http://www.opi.gr/ [2]
[2] Κόμικ του ΟΠΙ http://www.opi.gr/images/yliko/markos_el.pdf [3]
[3] Μεγάλα ευρωπαϊκά ιδρύματα πολιτιστικής κληρονομιάς ζητούν την μεταρρύθμιση των κανόνων για τα πνευματικά δικαιώματα https://creativecommons.ellak.gr/2015/11/06/megala-evropaika-idrimata-politistikis-klironomias-zitoun-tin-metarrithmisi-ton-kanonon-gia-ta-pnevmatika-dikeomata/ [4]
[4] People who pirate buy 30% more music than people who don’t pirate, according to study http://dottech.org/84810/people-who-pirate-buy-30-more-music-than-people-who-dont-pirate-according-to-study/ [5]
[5] http://creativecommons.org/choose/ [6]
