Εκεί που το 2014 βρισκόμασταν στην έξοδο από τα μνημόνια, τώρα έχουμε βιώσει δύο επιπλέον χρόνια απίστευτης ασχετοσύνης και εγκληματικής πολιτικής σε όλα τα επίπεδα, ενώ… προετοιμαζόμαστε για τα τελικά χτυπήματα της διετίας 2019-2020. Αν μέχρι το τέλος του 2014 χάναμε… λίπος που είχε συσσωρευθεί από την εποχή των παχέων αγελάδων και της πλασματικής ευημερίας, τώρα υφιστάμεθα την απώλεια μυϊκού ιστού. Και όταν χάνεις μυϊκό ιστό, τότε σωριάζεσαι κάτω..
Έχουμε αναφερθεί κατά καιρούς στις τεράστιες ευθύνες των σημερινών κυβερνώντων και κυρίως στην αφέλεια ενός σημαντικού τμήματος του εκλογικού σώματος να πιστέψει στα… παραμύθια. Όμως, τα χειρότερα είναι μπροστά μας. Εκτός από τις νέες… βαρβαρότητες που έρχονται το 2019 και 2020 και φέρουν την αποκλειστική υπογραφή και ευθύνη των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, υπάρχει και μια άλλη παράμετρος πολύ πιο σοβαρή, η οποία θα καθορίσει το εύρος της διάλυσης της ελληνικής κοινωνίας ή της επούλωσης των πληγών της. Αυτή η παράμετρος αφορά στις επενδύσεις.
Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη της PricewaterhouseCoopers (Φεβρουάριος 2017), η ελληνική οικονομία παρουσιάζει ένα επενδυτικό «κενό» ύψους 100 δισ. ευρώ το οποίο πρέπει να καλυφθεί για να διατηρηθεί βιώσιμη οικονομική μεγέθυνση έως το 2020. Το μεγάλο πρόβλημα όμως είναι το… κενό εμπιστοσύνης των ξένων, το οποίο επηρεάζεται δυσμενώς από τους κεφαλαιακούς ελέγχους (capital controls). Έτσι, η εικόνα στις επενδύσεις παραμένει σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα σε σχέση με τα… αποδεκτά προκειμένου να υπάρξει διατηρήσιμη ανάπτυξη. Επίσης, πρέπει να λάβουμε υπόψιν ότι από την ολοκλήρωση της αξιολόγησης μέχρι την έναρξη του «ρολαρίσματος» της οικονομίας απαιτείται κάποιος ικανός χρόνος.
Το χειρότερο απ΄ όλα είνα ότι η αποεπένδυση στην οικονομία συνεχίζεται και θα συνεχιστεί με ταχείς ρυθμούς και μέσα στα επόμενα 3-4 χρόνια, κυρίως λόγω των αυξημένων αποσβέσεων. Αν δεν υπάρξει ένα ευρύτατο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων με άμεση αποτελεσματικότητα και χωρίς παλινωδίες ή… κουτοπονηριές, τότε τα πράγματα το 2020 λόγω και των μέτρων που θα πλήξουν την ιδιωτική κατανάλωση, θα είναι… εφιαλτικά.
Πρακτικά, η Ελλάδα για να γυρίσει στα επίπεδα του 2014 χρειάζεται… μηνιαίες επενδύσεις περίπου 2,2 δισ. ευρώ έως το τέλος του 2020!!! Αυτό το νούμερο με βάση τις… προδιαγραφές, τα δεδομένα και τα πεπραγμένα της σημερινής κυβέρνησης, μάλλον προκαλεί θυμηδία! Για να μην πούμε ότι συνιστά το μεγαλύτερο ανέκδοτο! Κι αυτό, για τον απλούστατο λόγο ότι η χώρα μας λόγω των capital controls θεωρείται ως μια μη αξιόπιστη χώρα που δεν μπορούν οι ξένοι επενδυτές να εμπιστευτούν τα κεφάλαιά τους. Είναι προφανές ότι μια άλλη κυβέρνηση μέσα από μια άλλη κοινοβουλευτική σύνθεση που θα προκύψει από τις εκλογές, πρέπει να δώσει μάχη με τον χρόνο για να μπορέσει να επαναφέρει τη χώρα στο… 2014! Δυσκολότατο το εγχείρημα και κάθε μέρα που περνάει με αυτήν την κυβέρνηση, οι απώλειες αλλά και το κόστος μεγαλώνουν…
Για να διαβάσετε περισσότερα άρθρα του Λουκά Γεωργιάδη πατήστε εδώ!
