γράφει ο Μανώλης Πέπονας.
Η πρόσφατη διαδήλωση για την ονομασία της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας υπήρξε αδιαμφισβήτητα ένα γεγονός χαρμόσυνο. Χιλιάδες καρναβαλιστές φέροντες τις εξαρτήσεις τους (από στολές σαμουράι μέχρι και άλογα και βόμβες μολότοφ), ανταγωνίστηκαν με τον καλύτερο τρόπο αντίστοιχα σωματεία από την Ελλάδα ή το εξωτερικό. Στην τελευταία κατηγορία πρώτευσαν Αγνώστου Ταυτότητος Ιπτάμενοι Αναρχοαυτόνομοι (τα γνωστά Α.Τ.Ι.Α.), οι οποίοι έσπευσαν να διαμαρτυρηθούν διαμαρτυρόμενοι στη διαμαρτυρία των διαμαρτυρόμενων συναδέλφων τους. Στο πρόγραμμα της παρέλασης συγκαταλεγόταν δράσεις όπως οι καύσεις ιστορικών κτηρίων, διαγωνισμός για την καλύτερη μίμηση του Βουκεφάλα και ο πατήρ Κλεομένης σε ρόλο έκπληξη. Η νέα πορεία που θα πραγματοποιηθεί σε λίγες ημέρες στην Αθήνα μάλιστα, αναμένεται ακόμη πιο διασκεδαστική.
Όλα τα παραπάνω όμως ωχριούν μπροστά στο μεγαλείο των πρωταγωνιστών, τον ανθρώπων δηλαδή που διατρανώνοντας την άποψή τους, τόσο υπέρ όσο και κατά της διαδήλωσης, έκαψαν τα εναπομείναντα εγκεφαλικά κύτταρα σε όλους εμάς τους υπόλοιπους που κάναμε το λάθος να διαβάσουμε τα ως επί τω πλείστων σπάνιας αισθητικής κείμενά τους. Πράγματι, μια μικρή περιήγηση στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης ήταν αρκετή για να αναλογιστεί κανείς τις αξιοσημείωτες ομοιότητές μας με τα διάφορα αξιαγάπητα ζώα της ζούγκλας, με τη διαφορά ίσως πως για εμάς δεν μερίμνησε καμία WWF και καμία Greenpeace. Ούτε η Όπρα, έστω.
Για τους Μακεδονομάχους, η πορεία στη Θεσσαλονίκη ήταν η απόδειξη της αστείρευτης δύναμης του έθνους μας. Τώρα, εικασίες για το γεγονός πως αυτή η δύναμη φάνηκε για τελευταία φορά στους πανηγυρισμούς του Euro του 2004 κρίνονται ως αβάσιμες… Επίσης, ο αριθμός των διαδηλωτών ξεπέρασε το 1.000.000, πράγμα το οποίο σημαίνει πως στους κεντρικούς δρόμους της Θεσσαλονίκης βρίσκονταν συνολικά το 10% του εγχώριου πληθυσμού. Οι ίδιοι κύκλοι δεν αποδέχονται το γεγονός πως με την προκάλυψη της μαζικής διαμαρτυρίας έλαβαν χώρα βεβηλώσεις μνημείων ή εμπρησμοί, σχολιάζοντας παράλληλα με νόημα «ναι, αλλά δεν ξέρουμε αν δεν ήταν προβοκάτορες». Κατά τον ίδιο τρόπο η εικόνα με την αναγραφή “Χρυσή Αυγή” κάτω από το βεβηλωμένο μνημείο του Ολοκαυτώματος κρίνεται ως οφθαλμαπάτη και σιωνιστική συνωμοσία.
Για την αντίπαλη πλευρά, μια τεράστια μάζα νεοναζί βρέθηκε στη συμπρωτεύουσα ψάλλοντας ύμνους υπέρ του Χίτλερ. Παρ’ όλα αυτά, οι διαδηλωτές υπολογίζονται ως 90.000, αν και σύμφωνα με άλλους υπολογισμούς ήταν 9.000, 900, ή ίσως 90 άτομα. Όποια υποψία αντίφασης μεταξύ των δύο ισχυρισμών αντιμετωπίζεται με ένα λακωνικό «λα λα λα λα, δεν ακούω, λα λα λα» από τους υποστηρικτές τους. Για τους τελευταίους, όλοι έχουν το δικαίωμα της διαμαρτυρίας, εκτός όμως αν αυτή αντιβαίνει την εκάστοτε δική τους άποψη. Επίσης, κάθε λαός έχει το δικαίωμα στο να ονομάζεται όπως ο ίδιος θέλει, εκτός βέβαια από τους Έλληνες που θέλουν να ονομάζονται Μακεδόνες.
Με ένα κλίμα πόλωσης να κυριαρχεί, φαντάζει πολύ δύσκολο να γραφτεί μια σοβαρή άποψη για αυτή την πραγματικά όμορφη χώρα των άκρων. Δεν θα το κάνω ούτε εγώ, ίσως γιατί τη στιγμή που αυτές οι γραμμές γράφονται αντάρτικες ομάδες σχηματίζονται στα βουνά και νέες σελίδες δόξας είναι έτοιμες για το λαμπρό μας έθνος. Από την άλλη, διάφοροι θεματοφύλακες της δημοκρατίας εμφανίζονται εξίσου πρόθυμοι να εναντιωθούν σε κάθε υποψία λαϊκής κυριαρχίας στην περίπτωση που δεν συμφωνεί μαζί τους. Για τους μεν, η Μακεδονία είναι μία και ελληνική· για τους δε, είναι πολλές και με διαφορετικά ονόματα. Προσωπικά, θεωρώ δικαίωμα το καθενός να αυτοχαρακτηρίζεται όπως επιθυμεί, αλλά δεν μπορώ να κατακρίνω το δικαίωμα μιας άλλης ομάδας να προσπαθεί να διαφυλάξει την ιστορικότητα που θεωρεί πως της ανήκει. Δεν βρέθηκαν ξαφνικά 200.000 νεοναζί στη Θεσσαλονίκη, ούτε βέβαια 9.800.000 εθνοπροδότες στην υπόλοιπη Ελλάδα. Και ούτε οι πρώτοι είναι γελοίοι, ούτε οι δεύτεροι. Απλώς είχαν για άλλη μια φορά -με δική τους ευθύνη- την ατυχία να εκφράζονται από αυτόβουλους προστάτες, οι οποίες σε ορισμένες περιπτώσεις προσέφεραν σε όλους στιγμές γέλιου. Ας είναι καλά.
Φωτογραφία: ALEXANDROS AVRAMIDIS / Reuters
Για να διαβάσετε δωρεάν το βιβλίο του Μανώλη Πέπονα «Ήρωες και Φιλοκτήτες» πατήστε εδώ!
