Ίσως πολλοί σκέφτονται πως λίγα μπορούν να κάνουν, μέσα σε αυτό το βαρύ αρνητικό κλίμα. Επιχειρήσεις κλείνουν, μειώνουν την απασχόληση υπό το βάρος των υποχρεώσεών τους και παρακολουθούν με δέος τις κρατήσεις να αγγίζουν όλο και χαμηλότερα επίπεδα. Η ρευστότητα στην αγορά έχει στραγγαλίσει τους περισσότερους, πολλοί εκ των οποίων παρασύρονται στην παρακολούθηση κομματικών διαξιφισμών για να πιαστούν από κάπου.
Τελικά, σε αυτή την κρίσιμη, πανευρωπαϊκά, ιστορική στιγμή οφείλουμε, όλοι εμείς οι οι άνθρωποι που δίνουμε τις δικές μας (μικρές ή μεγάλες μάχες για να κρατήσουμε την περιφέρεια στα πόδια της, είτε ως παραγωγοί, είτε ως τουριστικοί επιχειρηματίες και εργαζόμενοι σε μερικά από τα πιο ζωντανά κομμάτια της οικονομίας μας να εντοπίσουμε ποιό είναι το ζητούμενο:
Το ζητούμενο είναι ποιο μοντέλο συντηρεί την ελληνική περιφέρεια! Από τί ζούμε! Είναι γνωστό ότι η οικονομία της περιφέρειας είναι ευθέως εξαρτημένη από την τουριστική κίνηση, την αγροτική παραγωγή και τη διαχείριση του πολιτιστικού της πλούτου. Αυτό ακριβώς οφείλουμε να συνειδητοποιούμε συνεχώς : Την υποχρέωση που έχουμε εμείς οι πολίτες από τη μία και οι πολιτικοί άνδρες του τόπου μας από την άλλη, να διασφαλίσουν και να αναπτύξουν, έτι περαιτέρω, ένα μέλλον στο μοντέλο επιβίωσης και ανάπτυξης που μας εγγυάται ο τουρισμός, ο πολιτισμός και τα προϊόντα της γης μας. Όλα τα υπόλοιπα κινούνται μεταξύ ρητορικής μνημοσύνων και υποσχέσεων και ελάχιστη επίδραση έχουν στην πραγματική οικονομία και κοινωνική ευημερία. Τα πολιτικά βιογραφικά και πεπραγμένα μας ενδιαφέρουν πλέον αυστηρά και μόνο ως όχημα για να αξιολογήσουμε το μέλλον μας και όχι ως αντιπαράθεση κομματικών στρατοπέδων. Ρωτήστε γύρω σας και θα διαπιστώσετε ότι στις μεταξύ σας συζητήσεις κύριο θέμα είναι πως πάει η τουριστική χρονιά και ποιος «πάει καλά».
Μας ενδιαφέρει λοιπόν -και πρέπει να μας ενδιαφέρει- τί κάνουμε τώρα, σε ποια βάση θα στηρίξουμε την ανοικοδόμηση της κοινωνίας και της οικονομίας και με ποιούς πρακτικούς τρόπους. Ως πολίτες, ως επιχειρηματίες, ως εργαζόμενοι, είναι αλόγιστο να μεταθέτουμε το βάρος των αποφάσεών μας σε άλλους. Η απόφαση ήταν και είναι ισοβίως δική μας. Η απόφαση δεν είναι ένα απομονωμένο διάλειμμα από την υπόλοιπη ζωή μας. Είναι προϊόν σύνθεσης και συνεργασίας.
Η απόφαση είναι στάση ζωής. Κατά προτίμησιν, υπεύθυνη. Και στις μέρες μας, τώρα, ο τόπος χρειάζεται μια τοποθέτηση ευθύνης από μέρους μας. Από τον καθένα από εμάς! Αν θέλουμε να στηρίξουμε και να αναπτύξουμε το τουριστικό μοντέλο που ξέρουμε, οφείλουμε να το κάνουμε εμπράκτως, διασφαλίζοντας σταθερότητα και επικοινωνώντας ασφάλεια και ισορροπία στους επισκέπτες της χώρας. Μπορούμε να φέρουμε 20εκ επισκέπτες, αλλά όχι καθένας μόνος του . Όλοι μαζί!
