γράφει ο Νεκτάριος Τσεσμελόπουλος.
Χαζεύοντας προχθές στα social media πέτυχα αρκετές φορές αναρτήσεις που έλεγαν πως οι μισοί Έλληνες είναι υποψήφιοι Δημοτικοί Σύμβουλοι. Οι άλλοι μισοί που θα τους ψηφίσουν είναι Dj… πως θα ξυπνήσουν την Κυριακή να πάνε να ψηφίσουν;
Ανήκω και εγώ στην γενιά που χτυπήθηκε αλύπητα από την κρίση μια και στα 38 μέχρι τα 40 μου έμεινα άνεργος μετά από 15 χρόνια συνεχούς εργασίας στον τεχνικό τομέα. Ναι αυτόν που καταρρακώθηκε με την «φοβερή» σύλληψη του ΕΝΦΙΑ.
Δύο χρόνια άνεργος μέχρι που ξαφνικά την ίδια ημέρα ακριβώς ξεκίνησα να εργάζομαι ταυτόχρονα σε δύο εργασίες. Μία πρωινή σε έναν οργανισμό που αυτή την στιγμή δεν μας ενδιαφέρει και τόσο το ποιος είναι. Σας διαβεβαιώ όμως πως μόνο καλό κάνει. Σε μία πρωινή που λέτε δουλειά και σε μία βραδινή, νύχτα, σε μπαρ, πως το λένε; Εκεί που πάντα προσέχαμε μην μας ρίξουν τίποτα στο ποτό μας. Εκεί.
Από 16 περίπου ετών άρχισα να ασχολούμαι με την μουσική. Ερασιτεχνικά και με ένα παλιό πικ απ (σύγχρονο τότε) είχα αρχίσει να εξοικειώνομαι με την χρήση μηχανημάτων που παράγουν μουσική. Αυτή μου η ενασχόληση σταδιακά άρχισε να γίνεται μεγαλύτερη, να παίζω μουσική σε πάρτι φίλων μου που με καλούσαν ως dj. Με λίγα λόγια μπορώ να θυμηθώ τον εαυτό μου όλα αυτά τα χρόνια να ασχολούμαι με την μουσική ως dj σε διάφορες στιγμές της ζωής μου και μάλιστα συμπληρώνοντας χρόνια υπηρεσίας σε αυτό το «άθλημα». Για να είμαι πιο ακριβής δεν θυμάμαι τον εαυτό μου να μην ασχολείται με την μουσική εντατικά. Αγορές πολλών βινυλίων, αγορές πολλών cd, κατεβάσματα με γραμμή pstn με αναμονή 10 λεπτών για ένα τραγούδι κλπ.
Στην δύσκολη στιγμή όλο αυτό μου φάνηκε χρήσιμο. Ένα μου χόμπι έγινε επάγγελμα. Πολύς είναι ο κόσμος που ακούει dj και φαντάζεται χλιδή, ποτά, καπνούς, κατακτήσεις, πολλά λεφτά, αναγνωρισιμότητα κλπ. Η αλήθεια όμως είναι λίγο διαφορετική.
Ναι, ο dj είναι συνήθως το επίκεντρο του μαγαζιού. Ναι είναι αυτός που στέκεται λίγο ψηλότερα από όλους τους συναδέλφους μέσα στο μαγαζί. Ναι είναι αυτός που ίσως και να παίρνει το καλύτερο νυχτοκάματο του μαγαζιού.
Επίσης είναι αυτός που από τα χέρια του στην κυριολεξία κρέμεται η έκβαση της κάθε νύχτας στον χώρο που βάζει μουσική. Είναι αυτός που ή θα απογειώσει ή θα ρίξει το μαγαζί στα τάρταρα. Κάθε φορά φεύγοντας από το σπίτι μου κάνω τον σταυρό μου, παρακαλώντας να πάει καλά η νύχτα και να γυρίσω ασφαλής στο σπίτι μου μετά το ξενύχτι. Διότι εκείνες τις ώρες αρκετοί είναι οι οδηγοί που έχοντας πιει τσιμπάνε παραπάνω το γκάζι στο αυτοκίνητό τους. Κάθε φορά που είμαι έτοιμος να βγάλω την λίστα που παίζει από laptop πριν από μένα που παίζω ακόμα με cd player, τα χέρια μου τρέμουν. Θα έχει κόσμο σήμερα; Έχουμε κρατήσεις; Έχει κρύο, Βρέχει δεν θα βγουν απόψε και άλλες σκέψεις που περνούν πολύ πολύ γρήγορα από το μυαλό μου το οποίο ταυτόχρονα σκέφτεται με πιο τραγούδι θα ξεκινήσω.
Ένας καλός φίλος με τον οποίο συνεργαζόμαστε ακόμα και σήμερα, με έπιασε από το χέρι και από ερασιτέχνη με έκανε επαγγελματία. Μου έδωσε συμβουλές οι οποίες έπιασαν τόπο και με βοήθησαν πολύ. Με έμαθε να είμαι σκάνερ μέσα στην κονσόλα. Τι ηλικίες βλέπεις; Τι φοράνε; Αυτοί είναι «ποιοτικοί» οι άλλοι είναι εύκολοι… κοίτα τους χορεύουν ήδη.
Εκεί λοιπόν μέσα σε εκείνο το μαγικό κουβούκλιο ο dj θα περάσει πολλές ώρες ορθοστασίας, έχοντας φροντίσει από νωρίς να μην χρειαστεί να επισκεφτεί την τουαλέτα στην συνέχεια της νύχτας, ειδικά τις νύχτες που στο μαγαζί δεν πέφτει καρφίτσα. Το να βάζεις μουσική δεν είναι και τόσο απλό όπως ίσως πολλοί πιστεύουν. Αρχικά χρειάζεται να έχεις πολλά ακούσματα, μουσική παιδεία, και να ενημερώνεσαι συνεχώς. Βάζεις τραγούδι και αμέσως, αμέσως όμως, στο μυαλό, σου έρχεται το επόμενο τραγούδι για να κάνεις την αλλαγή ή την μίξη. Όταν δεν έχεις ακούσματα και μουσική παιδεία δεν θα μπορέσεις εύκολα να γίνεις dj. Σκέψου λοιπόν πως ο dj εκείνη την ώρα, έχει απορροφηθεί στην δουλειά του. Το μυαλό του είναι γεμάτο με νότες και εξώφυλλα από δίσκους και cd συγκροτημάτων. Με το που έρχεται το επόμενο τραγούδι στο μυαλό, τότε ξεκινάει η δεύτερη αυτοματοποιημένη εργασία. Ένα γρήγορο νοερό σκανάρισμα των cd για να ανοίξω την θήκη μου στο κατάλληλο σημείο και να βρω το τραγούδι που θέλω.
Αυτό συμβαίνει στο μυαλό ενός dj όταν βάζει μουσική. Όταν θα δει πως αυτά που επιλέγει είναι αδιάφορα στον κόσμο θα πρέπει να κάνει ένα δυο περάσματα από άλλα ήδη μουσικής για να πιάσει τον κόσμο και να τον κρατήσει με το κέφι του ψηλά. Με λίγα λόγια ο dj από την στιγμή που πιάνει την κονσόλα ξεκινάει σκάψιμο. Όταν ο κόσμος «τσιμπήσει» και αρχίσει ο χορός, τότε… τότε ουσιαστικά η νύχτα για τον dj τελειώνει… παρά του γεγονότος του ότι μπορεί να έχει μπροστά του ακόμα 3, 4 ή και 5 ώρες. Ξέρει πλέον πως αν ακολουθήσει μία πετυχημένη συνταγή επιλογής μουσικής ο κόσμος θα ανταποκριθεί. Το ίδιο θα συμβεί ακόμα και την στιγμή που ίσως ο dj πειραματιστεί με νέα τραγούδια ή πολύ «ειδικά» τραγούδια τα οποία μπορεί και να πιάσουν. Μπορεί και όχι. Εκεί χρειάζεται να είσαι έτοιμος και σε μόνιμη εγρήγορση για να σώσεις την παρτίδα με νέο τραγούδι πολύ πολύ γρήγορα.
Υπάρχουν περιπτώσεις που την στιγμή που το μαγαζί χοροπηδάει, να πλησιάσει πελάτης να σου ζητήσει μπαλάντα. Υπάρχουν περιπτώσεις που μπορεί ο πελάτης να σου ζητήσει ό,τι του κατέβει εκείνη την ώρα στο κεφάλι. Τραγούδι άσχετο με το ύφος που «παίζεις» εκείνη την στιγμή… αυτό που λέμε… ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. Πρέπει να είσαι ευγενικός και με χαμόγελο πάντα.
-Δεν κολλάει τώρα, λίγο αργότερα ίσως;
-Ααααχ κρίμα δεν το έχω μαζί μου… την άλλη φορά ή
-Δεν έχω αυτό θα σου βάλω όμως σε λίγο ένα που θα τρελαθείς.
(εάν δε, το έχεις το κομμάτι και κολλάει το βάζεις και είσαι και «μουράτος»)
Άλλοι πάλι ενώ εσύ καίγεσαι θα αρχίσουν να σου λένε πως, θυμάμαι κάποτε είχα πάει σε ένα live που έπαιζαν οι τάδε και εμείς είχαμε πάει ντυμένοι έτσι, μπλα μπλα μπλα, το χαμόγελό σου παγώνει σε συγκεκριμένη έκφραση, και το μυαλό πετάει ένα πλέγμα γύρω του για να μην ακούει… πρέπει να κρατήσει τον κόσμο όρθιο να χορέψει. Αν πιάσει την ψιλή κουβεντούλα θα το χάσει.
Μου έχει συμβεί πελάτης να ρίχνει κρυφές ματιές στις θήκες με τα cd μου και αφού μετά από δέκα δεκαπέντε λεπτά με δει να τις ξεφυλλίζω και δεν εντοπίσει ούτε ένα Ελληνικό Λαϊκό (σκυλάδικα τα λέω εγώ) να γυρνάει στον κολλητό του και να λέει. Μόνο ξένα έχει ρε. Πάμε να φύγουμε.
Ο Dj είναι άνθρωπος .Ο DJ φλερτάρει, ο DJ ερωτεύεται, Ο DJ αισθάνεται. Ο DJ ζει. Δεν είναι laptop! Κουράζεται, αρρωσταίνει δεν έχει πάντα τα κέφια του.
Πρέπει όμως να ανέβει στην κοσνόλα του και να αρχίσει να φτιάχνει το κέφι των πελατών. Για αυτό πληρώνεται άλλωστε. Υπάρχουν νύχτες που τα πάντα έχουν πάει καλά και φτάνει να παίζει το τελευταίο κομμάτι όπως οι μπάντες στα live, σαν να κάνει encore. Υπάρχουν νύχτες που το κέφι ή ο κόσμος που έχει κέφι, αποχωρεί κάποια στιγμή… υπάρχει κόσμος που παραμένει, που δεν θέλει να χορέψει ρε αδερφέ. Εκεί προσαρμόζεσαι, ρίχνεις το ρυθμό του προγράμματος και τους συνοδεύεις στο ποτάκι τους. Νύχτες οι οποίες οδεύουν προς το τέλος τους, όλο το προσωπικό περιμένει το νεύμα του ιδιοκτήτη για να ξεκινήσει το μάζεμα, τα φώτα δυναμώνουν λιγάκι, και ξαφνικά η πόρτα ανοίγει. Μπαίνει παρέα να κλείσει εκεί την βραδιά της, άσχετα αν είναι στα ξημερώματα (04:00 – 04:30). Ο dj κοιτάζεται με τα παιδιά στην μπάρα. Παραγγέλνει ένα ποτό ακόμα. Η Νύχτα θα είναι ατελείωτη σήμερα.
Ο DJ δεν σημαίνει αυτομάτως, αλάνι που ξενυχτάει που πίνει, που έχει 250 «φιλενάδες» και ούτω καθεξής. Είναι πολλοί που το κάνουν επειδή πρέπει να συμπληρώσουν το εισόδημά τους. Ο Dj μπορεί να αγαπάει μία μόνο κοπέλα, με την οποία μπορεί να είναι ζευγάρι, μπορεί να είναι παντρεμένος μαζί της, μπορεί απλά να προσπαθεί να ξεπεράσει έναν χωρισμό του, τον οποίο πιστέψτε με, το εκφράζει παίζοντας μουσική. Για αυτό μην πιστεύετε πάντα πως θα πρέπει να φύγει μαζί σας ή με όποια του την πέφτει από το μαγαζί. Ο dj περιμένει να τελειώσει η βραδιά, θα ευχαριστιέται κάθε φορά που θα ακούει κομπλιμέντα για τις επιλογές του, γεμίζει αυτοπεποίθηση όταν ίσως δεχτεί και χειροκρότημα, ψηλώνει γύρω στους δέκα πόντους όταν αντιλαμβάνεται πως η βραδιά απόψε πήγε καλά και πως ένα μεγάλο μερίδιο της επιτυχίας οφείλεται σε αυτόν.
Θα μαζέψει την πραμάτεια του, θα τακτοποιήσει την κονσόλα για να την βρει την επόμενη ημέρα ο συνάδελφός του έτοιμη, θα βοηθήσει τα άλλα παιδιά στο μάζεμα, θα βγάλει σκουπίδια έξω στον κάδο, θα πληρωθεί και θα αναχωρήσει για το σπίτι του. Όσο περίεργο και αν ακούγεται με το που θα μπει στο αμάξι ίσως να επιλέξει να ακούσει μία εκπομπή λόγου και όχι μουσική. Τις περισσότερες φορές θα σταματήσει για μια τυρόπιτα ή κάτι παρεμφερές, θα φτάσει σπίτι του, θα αλλάξει θα ξαπλώσει και με το που θα κλείσει τα μάτια του, στα αυτιά του θα αρχίσει να νιώθει ένα τρομερό βουητό… Δεν είναι μόνον οι ήχοι που έχουν μείνει σαν ηχώ στο μυαλό του, είναι η όλη υπερένταση, είναι το αρχικό τρέμουλο των χεριών του πριν ξεκινήσει να παίζει, είναι οι 5-6 στιγμές που θυμάται τον κόσμο να τον κοιτάζει περιμένοντας την επόμενη αλλαγή για να συνεχίσει τον χορό του.
Ο Dj λοιπόν δεν είναι ανάγκη να είναι ένας αμόρφωτος αιώνιος έφηβος που αποφάσισε πως θα ζήσει όλη του την ζωή στις κονσόλες. Είναι ένας εργάτης που δουλεύει για να περάσει καλά ο κόσμος και που στην τελική το μόνο που ζητάει είναι ο κόσμος να κατανοεί πως αυτός ο άνθρωπος με τα ακουστικά, νιώθει, κουράζεται, έχει διακυμάνσεις στην ψυχολογία του και πως θα δώσει τα πάντα για να φύγει αυτός ο κόσμος ευχαριστημένος, έχοντας στα χείλη του, το τελευταίο τραγούδι που άκουσε πριν βγει από το μαγαζί.
O DJ λοιπόν είναι ένας ακόμα επαγγελματίας που μοχθεί και του αξίζει ο απαραίτητος σεβασμός. Θα περιμένει κάθε βράδυ να σας φτιάξει το κέφι, να σας κάνει να ερωτευτείτε, να σας κάνει να χορέψετε. Του αξίζει λοιπόν σεβασμός και αγάπη.
Καλησπέρα σας! Να περάστε όμορφα 😊 !
