Οι στιγμές είναι δύσκολες και απαιτούν λεπτούς χειρισμούς και ευελιξία. Οι διαξιφισμοί στο εσωτερικό της χώρας μας εκθέτουν και ενισχύουν το κλίμα ανασφάλειας και αμφισβήτησης των δανειστών.
Η χώρα πρέπει να κυβερνηθεί και οι υπουργοί που δεν έχουν άμεση σχέση με τους θεσμούς οφείλουν να παράγουν έργο και να φέρουν οικονομικά αποτελέσματα, που θα ενισχύουν το διαπραγματευτικό προφίλ του πρωθυπουργού.
Η τουριστική περίοδος ξεκίνησε και το ενδιαφέρον της πολιτικής ηγεσίας είναι καλό να ενταθεί, με συγκεκριμένες δράσεις και ποιοτικές στοχεύσεις, αν θέλει να καταγράψει επιτυχία και να αυξήσει τα έσοδα της χώρας από το τουρισμό. Κάθε άλλο γεγονός θα φέρει τη πατρίδα μας σε άσχημη θέση και θα δημιουργήσει νέες απώλειες, που δύσκολα θα μπορούν να καλυφθούν. Η εικόνα αυτή τη στιγμή είναι ανησυχητική και οι εμπλεκόμενοι φορείς απαιτούν πιο γρήγορους ρυθμούς και προστασία του κλάδου από τους θεσμούς.
Όλα τα δεδομένα συγκλίνουν ότι χάνεται πολύτιμος χρόνος με τους εταίρους, γεγονός που δημιουργεί τεράστια κενά και δεν αφήνει περιθώρια για έρευνα, καινοτομία, επιχειρηματικότητα και διοίκηση του κράτους. Ο ελληνικός λαός έχει υψηλές προσδοκίες από τη σημερινή συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, απαιτεί μια καλύτερη ποιότητα ζωής και θέλει οι θυσίες του να πιάσουν τόπο.
Το ΔΝΤ έχει προωθήσει μια σειρά μέτρων λιτότητας στη χώρα μας, που τρομάζει ακόμα και υψηλόβαθμους αξιωματούχους στην Κομισιόν. Η πρακτική αυτή θα ήταν δικαιολογημένη αν συνοδευόταν και από τα άλλα μέτρα που εφαρμόζει συνήθως το ταμείο , όπως η ελάφρυνση χρέους και η υποτίμηση. Τα προγράμματα του ταμείου επιβάλλουν συνήθως σκληρές μεταρρυθμίσεις, αλλά την ίδια ώρα διαγράφουν μεγάλο μέρος του χρέους και αποκαθιστούν την εξωτερική βιωσιμότητα των χωρών.
Αυτά ξεχάστηκαν στην περίπτωση της Ελλάδας. Το ΔΝΤ επέβαλε μια ωμή εκκαθάριση χωρίς να την αντισταθμίσει με μέτρα ανάπτυξης ή ανακούφισης. Ομολόγησαν οι ίδιοι ότι το πρόγραμμα τους απέτυχε, δεν προχώρησαν σε ουσιαστικές αλλαγές που θα έβγαζαν τη χώρα από τα αδιέξοδα στα οποία έχει περιέλθει και τα λάθη τους συνεχίζονται και οδηγούν τη πατρίδα μας σε ύφεση και ανεργία.
Προέβλεψε το ΔΝΤ ότι οι πολιτικές του θα οδηγήσουν σε ύφεση 2,6% του ΑΕΠ το 2010 και μετά θα ακολουθούσε μια ισχυρή ανάκαμψη. Αυτό που συνέβη στην πραγματικότητα ήταν έξι χρόνια ύφεσης, ένα αποπληθωριστικό πάζλ, μείωση του ΑΕΠ κατά 26%, 60% ανεργία των νέων και μαζική έξοδος των νέων στο εξωτερικό. Η χώρα χάνει τη νέα γενιά και μαζί με αυτήν ότι πιο σύγχρονο και καινοτόμο θα μπορούσε να γίνει στην Ελλάδα. Μένουμε πίσω, δεν αξιοποιούμε τους κοινοτικούς πόρους και αναζητούμε τη ταυτότητά μας.
Είναι τραγικό να ζητούν οι θεσμοί αύξηση του ΦΠΑ, ενώ γνωρίζουν ότι η πρόωρη αύξηση του ΦΠΑ που έγινε στην Ιαπωνία έκοψε τα φτερά της ανάπτυξης μιας τόσο ισχυρής χώρας. Καλό θα ήταν η κυβέρνηση να ζητούσε από το τμήμα ερευνών του ΔΝΤ να αναλάβει εκπρόσωπος της, γιατί λένε ακριβώς τα ίδια πράγματα για τη συγκεκριμένη οικονομική πολιτική που εφαρμόζεται στη πατρίδα μας. Η στρατηγική των πιστωτών είναι λανθασμένη και όσο περισσότερο διαρκεί, τόσο περισσότερο θα κοστίσει.
Η χώρα μας αξίζει καλύτερης και δικαιότερης μεταχείρισης. Ο λαός δεν αντέχει άλλες περικοπές που τον οδηγούν στη πείνα και στην εξαθλίωση.
