Τριάντα τρία χρόνια αργότερα, παρόλη τη διχόνοια, στην οποία ο Ελληνικός λαός ευρίσκετο, απεφάσισε με νηφαλιότητα, για το μέλλον αυτού, αλλά και των επόμενων Ελλήνων γενεών. Επικράτησε η άποψη που αξιώνει την παραμονή της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία τελικώς αποδείχθηκε πως δεν υποστηρίζεται απλά από μια συγκεκριμένη μερίδα ορθώς σκεπτόμενων πολιτών, αλλά είναι η επικρατέστερη άποψη και γνώμη στην κοινωνία. Το ζήτημα, δεν είναι να εξετάσουμε τα αίτια δια τα οποία ο λαός αντιμετώπισε το εν λόγω δίλημμα, ούτε να κατηγορήσουμε τους υπεύθυνους για αυτό, αλλά να επισημάνουμε τους παράγοντες που καθιστούν την Ε.Ε. το όραμα για ειρήνη, δημοκρατία, ασφάλεια και ευημερία.
Η Ένωση, όντας ένας συνασπισμός κρατών, λαών και εθνών, που συνεργάζονται αρμονικά με ομόνοια για τις ζωές των ευρωπαίων πολιτών, έχει πετύχει στο ακέραιον, τον σκοπό της ύπαρξής της και συνεχίζει να δρα.
Σήμερα, η Ευρωπαϊκή Ένωση, έχει τη δική της μοναδική μορφή διακυβέρνησης, με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Κομισιόν) και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, τα οποία συνδιαλέγονται εν γνώσει των πολιτών ψηφοφόρων.
Η συνδιάλεξη αυτών των θεσμικών οργάνων, σε καμία των περιπτώσεων, δεν παραβιάζει το δικαίωμα της εθνικής ανεξαρτησίας, για κάθε κράτος μέλος της Ένωσης, αλλά ορίζει νομοθετικά πλαίσια, εντός των οποίων οι κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών, καλούνται να νομοθετήσουν.
Παρά την οικονομική κρίση, η οποία δεσπόζει στην καθημερινότητα των πολιτών, το βιοτικό επίπεδο έχει αυξηθεί ραγδαία τις τελευταίες δεκαετίες, ως αποτέλεσμα της εγκαθίδρυσης, της κοινής ευρωπαϊκής αγοράς και οικονομίας αλλά και του κοινού νομίσματος (€υρώ). Η υιοθέτηση του οποίου οδήγησε συγκεκριμένες χώρες σε δεινή οικονομική κατάσταση , ωστόσο τούτο οφείλεται στην ανικανότητα των κυβερνώντων να το αξιοποιήσουν και προφανώς στην λανθασμένη διαχείριση και εκμετάλλευση των προνομίων που παρείχε . Η Ευρωπαϊκή ‘Ένωση, μεριμνά, για τα αδύναμα κράτη μέλη αυτής, και συνδράμει στην ανάκαμψή των μέσω οικονομικής (δανεισμοί με χαμηλά επιτόκια , συνεργασίες επιχειρηματικού χαρακτήρος) πολιτικής και κοινωνικής στήριξης. Το ευρωπαϊκό όραμα, αφορά κυρίως τους πολίτες οι οποίοι με την πάροδο του χρόνου αποκτούν πέραν της εθνικής, ευρωπαϊκή συνείδηση.
Η Ευρώπη προχωρά, αποφασιστικά στο αύριο, δυναμικά, απορρίπτοντας τις Κασσάνδρες, διότι οι πολίτες της οι οποίοι αντιπαρέρχονται τα προβλήματα που γεννούν οι περιστάσεις, δρουν, πράττουν και εργάζονται δυναμικά και εντατικά για να οικοδομήσουν το αύριο, το οποίον θα περιβάλλει το ευρωπαϊκό όραμα που στο παρελθόν πολλοί οραματιστές ιδεολόγοι ονειρεύονταν και σήμερα αποτελεί πραγματικότητα.
Στις 23 Νοεμβρίου, του 1959, ο Πρόεδρος της Γαλλίας Σαρλ Ντε Γκολ, διακήρυξε σε λόγο του στο Στρασβούργο, το όραμά του, για μια Ευρώπη, από τον Ατλαντικό έως τα Ουράλια Όρη. Αυτή η φράση, συχνά χρησιμοποιήθηκε στην πορεία τη ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, ενώ έγινε πολιτικό σύνθημα του Ντε Γκολ, για τα επόμενα δέκα χρόνια, στοχεύοντας σε μια Ευρώπη που θα όριζε το μέλλον του κόσμου «Ναι, είναι η Ευρώπη από τον Ατλαντικό έως τα Ουράλια, είναι το σύνολο της Ευρώπης που θα αποφασίσει το πεπρωμένο του κόσμου».
Όμως το όραμα των ευρωπαϊστών, απειλείται σήμερα από την κρίση χρέους στην ευρωζώνη. Η κρίση αυτή, καθ’ αυτή, οδήγησε σε μια κοινωνική κρίση, η οποία πλαισιώνεται από μια αυξημένη εγκληματικότητα, πείνα, δυσκολίες ως προς την καθημερινή αντιμετώπιση των προβλημάτων, κάλυψη των υποχρεώσεων των πολιτών, σύγχυση, καθώς και σε κλίμα αναρχίας. Παρά ταύτα, το όραμα για την Ευρώπη των λαών και των εθνών, παραμένει ζωντανό και η συνείδηση των ευρωπαίων, οι οποίοι μοχθούν και εργάζονται για την απομάκρυνση του κινδύνου που φέρει η κρίση. Το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο και τα λοιπά νομοθετικά και θεσμικά όργανα, κατανοούν και στέκονται δίπλα στην κοινωνία και στους πολίτες, τους οποίους δια των πράξεών τους ενισχύουν είτε άμεσα είτε έμμεσα.
« Ανήκομεν εις την Δύσιν » , Πιστεύοντας βαθύτατα σε αυτήν την ρήση , οι Έλληνες αγωνίζονται για την βελτίωση του βιοτικού τους επιπέδου , την διάδοση , αφοσίωση του Ελληνικού Πολιτισμού και σε επίπεδο εσωτερικού αλλά και σε επίπεδο εξωτερικού καθώς και την διεκδίκηση δικαιωμάτων που αφορούν εθνικά κρίσιμα ζητήματα . Όλα αυτά ευελπιστούν να τα πετύχουν αγωνιζόμενοι , εντός της Ευρωπαϊκής Ενώσεως .
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, σήμερα διαμηνύει, σε όλες τις κατευθύνσεις, την δύναμη , την ισχύ καθώς και την προοπτική της Ευρώπης για πρόοδο, ανάπτυξη, εξωστρέφεια, ανταγωνιστικότητα, καθώς και για μια νέα Οικονομική, Πολιτισμική, Πολιτειακή , Ηθική αλλά πάνω από όλα Πολιτική Άνοιξη , εφόσον την ισχύ της Ευρώπης καθορίζει η ενότης .
