Ο ΣΥΡΙΖΑ–ΕΚΜ είναι ένας πολιτικός σχηματισμός της ριζοσπαστικής αριστεράς, οπότε, εκ των πραγμάτων, ο στόχος του είναι ο ριζικός μετασχηματισμός της ελληνικής κοινωνίας. Αυτό προφανώς δεν είναι δυνατό να συμβεί από τη μια στιγμή στην άλλη, καθώς προϋποθέτει αλλαγές και μεταρρυθμίσεις σε όλα τα επίπεδα, στην πολιτική, την οικονομία, τις κοινωνικές σχέσεις και την ιδεολογία.
Για να είμαστε ρεαλιστές, στην κρίσιμη περίοδο που διανύουμε, είναι απαραίτητο οι αλλαγές να αρχίσουν από το οικονομικό επίπεδο. Σήμερα σε παγκόσμιο επίπεδο εξελίσσεται μια κρίση του καπιταλισμού και δυστυχώς τα μέσα που χρησιμοποιούν οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις για να την αντιμετωπίσουν δεν είναι μόνο ανεπαρκή, αλλά κινούνται και σε μια λανθασμένη κατεύθυνση. Αυτό δεν υπάρχει λόγος να το αναλύσουμε, καθώς είναι προφανές, όταν μετά από την χώρα μας βλέπουμε ήδη και την Ισπανία να βρίσκεται σε δεινή θέση. Για να αντιμετωπίσουμε τα άμεσα προβλήματα είναι απαραίτητο να ανασυγκροτηθεί η παραγωγική δομή με στόχο την επίτευξη της κοινωνικής ευημερίας και όχι την καπιταλιστική υπερσυσσώρευση κέρδους.
Ο προηγούμενος στόχος δεν μπορεί να επιτευχθεί παρά μόνο αν υποστηριχθεί από το μεγαλύτερο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας. Αυτό δεν μπορεί να γίνει με «άνωθεν επιβολή» και απαιτεί την κινητοποίηση του ελληνικού λαού, ο οποίος πρέπει μέσα από νέου τύπου κοινωνικές διαδικασίες να έχει τη δυνατότητα να εκφράζει τη βούληση του.
Θα μπορούσα να είμαι πιο συγκεκριμένη και να αναφερθώ σε άμεσες αλλαγές, όπως η στήριξη του κοινωνικού κράτους, της δημόσιας παιδείας και της υγείας ή η μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος, σε πεδία δηλαδή στα οποία οι αλλαγές θα ανακούφιζαν άμεσα το μεγαλύτερο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας που τώρα δοκιμάζεται. Δεν το έκανα γιατί αυτές οι αλλαγές είναι μόνο τα μέσα και το σημαντικό είναι να μην ξεχνάμε τον στόχο. Και για να κλείσω με συνθήματα, όπως άρχισα, , την πρώτη αλλαγή στην Ελλάδα την κάνουμε ήδη γιατί «ανοίγουμε δρόμο στην ελπίδα» ότι «ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός».
Δείτε το άρθρο της Λίτσας Αμμανατίδου στο περιοδικό του apopseis με θέμα «Η Ελλάδα του αύριο»
